Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 44:00
Εταιρεία: Eisenwald

   Δεύτερο μέρος μιας προσπάθειας με τέσσερα μέρη, ονόματι «The Suns Of Perdition». Η πρώτη; «War, Horrid War», η οποία για πολλούς αποτελούσε ένα από τα καλύτερα metal album της περασμένης χρονιάς. Μια προσπάθεια που μεταπηδάει από τον πόλεμο στη φιλοσοφία. Μια προσπάθεια που προσπαθεί να εδραιώσει ακόμη περισσότερο τους Καναδούς μέσα στους κορυφαίους του είδους (και το καταφέρνει!).

   Ποιο είναι το τίμημα της αρχέγονης γνώσης; Το τίμημα της διάδοσης της γνώσης ήταν, είναι και θα είναι μεγάλο, δυσβάσταχτο, βαρύ. Οι Καναδοί, αφού κλέψαν λίγη σπίθα φωτιάς από τον τροχό του Ηλίου, κατευθείαν από το καμίνι του Ηφαίστου, αντί να τη δώσουν στους ανθρώπους, τη  χρησιμοποίησαν για άλλους, σκοτεινότερους σκοπούς. Αντάλλαξαν τη ψυχή τους για την αέναη, ατελείωτη σοφία. Εξ’ού και ο δυισμός της Τέχνης, αλλά και των ηδονικών riffs. Με πολεμικές ιαχές στο βάθος, έχοντας ετοιμάσει τα τυφέκιά τους, είναι έτοιμοι να πολεμήσουν την κάθε είδους λογοκρισία, σαν άλλοι John Milton της εποχής τους. Συγκρίνοντας τη ψυχή ενός ανθρώπου με ένα πουλί, εξυμνούν τη μητέρα που προστατεύει το μικρό της. Ένας Αρχέγονος Φόβος γεννάται, ένα παλιό και γνώριμο Δέος, αυτό που κάνει τον άνθρωπο (ανεπιτυχώς;) να πολεμήσει τον αρχέκακο όφι τον αλεμανό. Η πίστη στο Θεό είναι κάτι το υποκειμενικό. Υπάρχει αυτός ή όχι; Το κέρδος και η ζημία σε κάθε περίπτωση είναι μεγάλα. Άν όμως αυτός δεν υπάρχει, τότε τι πραγματικά έχουμε χάσει;

   Οι Καναδοί Black Metallers απαντούνε σε αυτά τα ερωτήματα θεματολογικά (αλλά και μουσικά). Μετακινούνται έτσι από τον πόλεμο στη Φιλοσοφία (άλλωστε αυτά τα δυο συνυπάρχουν μια χαρά). Σα να νιώθεις συνέχεια μια πανούκλα να πλανάται πάνω από ένα σκοταδιστικό μεσαίωνα και τον τρόμο να βρίσκεται παντού γύρω, απλώνουν μια βεντάλια του τρόμου. Παντού. Ανοίγοντας με μια φοβερή και τρομερή guest εμφάνιση της Maria  Arkhipova των ARKONA, η οποία έγραψε και τους αντίστοιχους στίχους στο εναρκτήριο «Promethean Fire, το σκοτάδι, ο αποκρυφισμός, η επίθεση σε όλα τα μέτωπα, η αγριάδα, η προσέγγιση στο Death Metal, βρίσκονται όλα εδώ. Μόνο που έχουν όλα έχουν ανέβει επίπεδο και φτάνουν ως τα ενδόμυχα της ψυχής μας. Η φωνή σε ταξιδεύει πίσω, σε σκοτεινότερες εποχές, σε πιο πρωτόγονες κοινωνίες. Οι κιθάρες σε κάνουν να νιώθεις λες και ατενίζεις ένα μαύρο, σκοτεινό δάσος το οποίο είναι έτοιμο να σε κατασπαράξει. Μπορείς επίσης να νιώσεις το μπάσο να οργώνει από πίσω, πράγμα όχι και τόσο συνηθισμένο στο ιδίωμα.

   Πολύ τεχνικό, «in your face» και επιθετικό για να είναι μοναχά Black Metal. Πολύ αρχέγονο για να είναι σύγχρονο. Πολύ σύγχρονο για να είναι εντελώς παλιό. Εξαιρετικά θετικά μονότονο για να είναι βαρετό.  Απίστευτο για να είναι τόσο καλύτερο μιας τόσο επιτυχημένης προσπάθειας. Σίγουρο θα φιγουράρει μέσα στα 5 κορυφαία albums της χρονιάς που περνάει!

Βαθμολογία: 8/10
Συντάκτης: Νίκος Βλάχος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: PANZERFAUST – Σελίδα Bandcamp