O Bolaji Badejo κατάφερε σχεδόν “κατά λάθος”, να γίνει ένας από τους πιο τρομακτικούς χαρακτήρες, της μεγάλης οθόνης. Θα ήταν μετά από ώρες ατελείωτων αναζητήσεων και casting όταν o μάνατζερ Peter Ardram, θα τον συνάντούσε τυχαία σε ένα μπαρ του Λονδίνου, έχοντας απογοητευτεί με τις μέχρι τότε συμμετοχές. Αμέσως σκέφτηκε ότι η ψιλόλιγνη φιγούρα του Bolaji με ύψος μόλις 2,18 cm, θα ήταν η ιδανική για να ενσαρκώσει το χαρακτήρα που αναζητούσε ο Ridley Scott, εξάλλου το ALIEN έψαχνε “απελπισμένα” το alter ego του. Ενθουσιασμένος δεν άργησε να κλείσει το ραντεβού μεταξύ τους και το αποτέλεσμα είναι λίγο πολύ γνωστό, σίγουρα περισσότερο ως προς το χαρακτήρα και ίσως λιγότερο για τον ίδιο τον ηθοποιό.

Το Alien θα περνούσε στην ιστορία σαν ένα από τα διασημότερα space horror φίλμ, και ο Bolaji θα έπαιζε καταλυτικό ρόλο σε αυτό, χωρίς κανένας να τον γνωρίζει ιδιαίτερα.

Ο υπεύθυνος των ειδικών εφέ Nick Allder, θυμάται όταν πρωτοείδε τον Badejo. “Όταν τον αντίκρυσα, ήταν τόσο ψηλός που νόμιζα ότι κοιτούσα μια καμηλοπάρδαλη. Καθόσουν στο διάδρομο και έβλεπες την πανύψηλη φιγούρα του, αλλά το κεφάλι του παραήταν ψηλά για να παρατηρήσεις τα χαρακτηριστικά του”.

Ο Ridley Scott μαζί με τον παραγωγό Ivor Powell, είχαν προβληματιστεί αρκετά για το ποιός θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες του χαρακτήρα για το Alien. O Peter Mayhew (γνωστός από το ρόλο του Chewbacca στο “Star Wars”) αποτελούσε μια πρώτη επιλογή, αλλά δεν ταίριαζε στην εικόνα που είχε δημιουργήσει ο ιδιαίτερος καλλιτέχνης και “πατέρας” του Alien, H.R. Giger.

“Είχαμε οραματιστεί μια φιγούρα που θα παρέπεμπε σε ένα μαντώδες έντομο, κάποιον που θα ήταν ιδιαίτερα ψηλός, με πάρα πολύ μακρυά πόδια, ούτως ώστε όταν θα ήταν καθιστός να έδινε την εικόνα ενός εντόμου” ανέφερε ο Powel.

Μπορεί λοιπόν να έψαχναν αλλού, αλλά ο άνθρωπος τους εμφανίστηκε μια μέρα απλά σε ένα μπαρ.

Ο Bolaji Badejo γεννήθηκε στο Λάγος της Νιγηρίας, και ήταν γιος του γενικού διευθυντή προγράμματος της Εθνικής Νιγηριανής τηλεόρασης. Πήγε για σπουδές στην Αιθιοπία και λίγο αργότερα μετακόμισε στην Αμερική, με απώτερο σκοπό να σπουδάσει γραφικές τέχνες.

Ο Νιγηριανός ηθοποιός μπορεί να είχε την ιδανική αδύνατη φιγούρα αλλά σίγουρα χρειαζόταν αρκετή προετοιμασία για να μπορέσει να ταιριάξει σε αυτό που είχε ο Giger στο μυαλό του, όταν σχεδίαζε το Alien.

Η προετοιμασία για το ρόλο

Ο Badejo είχε δίπλα του αρκετούς γυμναστές για να μπορέσει να χτίσει μυες σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος του. Μεταξύ άλλων έκανε συνέχεια κινησιολογικά μαθήματα προκειμένου να μπορέσει να ταιριάξει στις κινήσεις, που είχε στο μυαλό του ο Scott.

Η κεντρική ιδέα ήταν να δημιουργήσουν ένα πλάσμα το οποίο θα είχε μια ιδιαίτερη χάρη, παρόλες τις τρομακτικές κινήσεις που θα έπρεπε να κάνει.

Αυτό που έκανε ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή του Badejo ήταν το κεφάλι του Alien το οποίο είχε ύψος σχεδόν ένα μέτρο. Σε ένα αρχικό τεστ με τίτλο “The Nostromo”, μπορούμε να δούμε τον Badejo να κινείται μέσα σε μία καμπίνα με το κεφάλι του Alien στην προσπάθεια να εξοικειωθεί λίγο περισσότερο με τη στολή του.

Η τελική στολή του ρόλου σχεδιάστηκε από τον Giger και ολοκληρώθηκε από τον μετρ των ειδικών εφέ Carlo Rambaldi. Το αποτέλεσμα μπορούσε να θεωρηθεί αρκετά βελτιωμένο καθώς ο Badejo, ήταν πλέον σε θέση να αναπνεύσει λίγο καλύτερα και να έχει ελάχιστη όραση, αλλά όχι τίποτα το ιδιαίτερο.

Ο Badejo είχε δηλώσει το 1979: “Με δυσκολία έβλεπα γύρω μου, εκτός και αν έμενα ακίνητος την ώρα των γυρισμάτων. Υπήρχαν κάποιες μικρές τρύπες και μπορούσα να δω ελάχιστα πράγματα, αλλά είχε τρομερή ζέστη και δε γινόταν να φορέσω τη στολή για περισσότερα από 15 με 20 λεπτά. Όταν την έβγαζα ένιωθα το κεφάλι μου χάλια και ήμουν πάρα πολύ ιδρωμένος”.

O Powell αναγνώριζε τη δυσκολία του ρόλου, και ήξερε ότι η στολή ήταν τελείως άβολη για τον ηθοποιό. Η παραγωγή όμως γνώριζε ελάχιστα πράγματα σχετικά με αυτό το θέμα, καθώς μέσα στα σχέδια τους ήταν να γεμίσουν τις ελάχιστες τρύπες που έπαιρνε αέρα ο Badejo, με ζωντανά σκουλίκια. Ποιός θα το έλεγε λοιπόν ότι το “ALIEN” θα ήταν τόσο βασανισμένο;

Τελικά η λύση θα δινόταν με ένα ιδιαίτερο “ζελέ” το οποίο όμως δε θα επηρέαζε τη στολή. Το ζελέ θύμιζε λιπαντικό και το προσωπικό είχε αναλάβει την αποστολή να αδειάσει όλα τα φαρμακεία της περιοχής, ενώ οι ίδιοι ένιωθαν ότι δε θα αργούσε η στιγμή που θα τους περνούσαν για “ σεξομανείς ” .

Ο κόπος άξιζε καθώς η παραγωγή ήξερε ότι θα έδιναν έναν από τους πιο ιδιαίτερους και σημαντικούς Sci-Fi χαρακτήρες στο κοινό, ενώ πάντα αναρωτιόντουσαν αν ο Bolaji είχε συνειδητοποιήσει ποτέ, πόσο σημαντικός ήταν ο ρόλος του στη συγκεκριμένη ταινία.

Εξάλου δεν θα ήταν ο μόνος στο σετ με αυτή τη γνώμη καθώς και η ίδια η Sigourney Weaver όταν υπεγραψε το συμβόλαιο της ταινίας, έχει δηλώσει ότι πίστευε πως θα πρωταγωνιστούσε σε μια απλή πλην τίμια B-movie. Κανείς δε γνώριζε μέχρι εκείνη τη στιγμή τη μεγάλη επιτυχία και την επιρροή που θα είχε το φιλμ στις επόμενες γενιές.

Δυστυχώς ο Νιγηριανός “γίγαντας” δε βρίσκεται πια ανάμεσα μας. Πέθανε από δρεπανοκυτταρική αναιμία το 1992. Ήταν μόλις 39 ετών και πατέρας 2 παιδιών.

Δε μπόρεσε ποτέ να γυρίσει σε κάποιο από τα σίκουελ του Alien, ενώ η πρώτη ταινία του 1979 ήταν και η μόνη στην οποία συμμετείχε.

Σύμφωνα με τον ίδιο και μόνο που πρωταγωνίστησε στον ρόλο του Alien, ήταν αρκετό και δεν ήθελε τίποτα άλλο από τη ζωή του. Αντικειμενικά ίσως και να τον πιστεύουμε κιόλας…

Χρύσα Αντωνιάδη