Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 01:06:07
Εταιρεία: AFM

Δέκατη τρίτη δουλειά για τους συμπαθείς και ταλαντούχους Ιταλούς RHAPSODY OF FIRE, μία μπάντα που πέρασε αρκετές δυσκολίες στο διάβα της, μα που πάντα έβρισκε τον τρόπο να παραμένει συνεπής και δημιουργική. Με το προηγούμενο άλμπουμ τους «The Eighth Mountain», οι RHAPSODY OF FIRE άνοιξαν ένα νέο κεφάλαιο, αφού τόσο συνθετικά αλλά και ως γενικότερο σύνολο, η δουλειά τους ήταν ξεκάθαρα ένα βήμα μπροστά από τους μέτριους δίσκους που παρουσίασαν από το 2010 και έπειτα. Η φυγή του Fabio Lione, μάλλον δε φάνηκε να επηρεάζει την μπάντα, αφού ο Giacomo Voli αποδείχτηκε φωνάρα ανάλογου βεληνεκούς, και έτσι, με τις προσδοκίες στα ύψη, οι οπαδοί του συμφωνικού power metal περίμεναν με ανυπομονησία το «Glory For Salvation».

Η νέα δουλειά των RHAPSODY OF FIRE κυκλοφόρησε από την AFM Records στα τέλη του Νοέμβρη, και αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε με το «The Eighth Mountain». Η τριλογία πραγματεύεται το αγωνιστικό πνεύμα και την ανδρεία της ζωής, με τον ήρωα να αναγνωρίζει τα λάθη του, να επιθυμεί να τα διορθώσει και να αναζητά τη λύτρωση μέσα από τη μάχη για επιβίωση. Η μπάντα παραμένει συνθετικά συνεπής την τελευταία δεκαετία (από τη φυγή του Luca Turilli και έπειτα), στα χέρια του μοναδικού εναπομείναντα της «παλιάς φρουράς» Alex Staropoli. Μεγάλο το στοίχημα λοιπόν για εκείνον, αφού οι μεγαλύτεροι εχθροί των RHAPSODY OF FIRE ανά τα χρόνια υπήρξαν η επαναληψιμότητα και ο κορεσμός.

Το «Glory For Salvation» ακούγεται αρκετά φρέσκο σε πολλά σημεία του. Κινηματογραφικό, πομπώδες και επιβλητικό, συνεχίζει από εκεί που τελειώνει ο προκάτοχός του, αν και ελαφρώς κατώτερό του. Το «Son Of Vengeance», μας βάζει κατευθείαν στο κλίμα, με την ελκυστική εισαγωγή του και το ανάλαφρο mid tempo ρυθμό του. Η ένταση ανεβαίνει στο «The Kingdom Of Ice», μία από τις ωραιότερες συνθέσεις του άλμπουμ, με την πραγματική κορύφωση να έρχεται μόλις στο τρίτο, ομώνυμο κομμάτι, το οποίο είναι και το αγαπημένο μου. Αρκετά νοσταλγικό, μου έφερε στο νου (ειδικά στο τελευταίο δίλεπτό του) εκείνες τις αλησμόνητες εποχές των δύο πρώτων εξαιρετικών δίσκων των Ιταλών. 

Τo επόμενo κομμάτι στo οποίo θα ήθελα να σταθώ είναι το 11λεπτο «Abyss Of The Pain II». Και αναμφίβολα, ο όρος «επικό», έχει χρησιμοποιηθεί κατ’ επανάληψη για να περιγράψει τόσο το ύφος, όσο και το επίπεδο πολλών τραγουδιών των RHAPSODY OF FIRE, όμως αυτό που συμβαίνει στο κομμάτι αυτό είναι απόλυτα μαζικό και από άποψη ενορχήστρωσης απλά εκπληκτικό. Απλά ακούστε το, ο ορισμός του συμφωνικού metal, συν τοις άλλοις με πολύ ενδιαφέρον εύρος φωνητικών ικανοτήτων. Ένα κομμάτι βγαλμένο θα έλεγε κανείς από το «Symphony Of Enchanted Lands». Και τέλος, αποτυπώνοντας τα highlights του άλμπουμ, «Magic Signs» και «Chains Of Destiny», τελείως διαφορετικά μεταξύ τους, με το πρώτο να μας εισάγει στις πιο γαλήνιες στιγμές της μπάντας, και το δεύτερο με τα γκάζια στο τέρμα, και ένα vibe που αποτελεί το σήμα κατατεθέν των Ιταλών. Και να μη λησμονήσω το κλείσιμο: το ιταλόφωνο «Un’ Ode Per L’ Eroe». Μία από τις ωραιότερες δυναμικές μπαλάντες που έτυχε να ακούσω από κυκλοφορίες του 2021.

Ωραίο άλμπουμ. Με έκανε σε πολλά σημεία του να γυρίσω πίσω στο χρόνο, να νοσταλγήσω τις μαγικές στιγμές των τριών πρώτων επικών δίσκων του γκρουπ. Το μειονέκτημά του είναι ότι δεν κάνει το βήμα παραπάνω, όπως συνέβη με τον προκάτοχό του. Κατά τα άλλα, οι φίλοι της μπάντας και γενικότερα όσοι αρέσκονται στο συμφωνικό παραμυθοmetal, πρόκειται να «κατουρήσουν τα βρακιά τους» πολλές φορές από χαρά.

Βαθμολογία: 7/10
Συντάκτης: Κώστας Καφρίτσας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: RHAPSODY OF FIRE – Επίσημη Σελίδα