Οι SELEFICE αποτελούν ένα ιστορικό συγκρότημα της Ελληνικής Metal σκηνής, με την ίδρυσή τους να χρονολογείται στο 1990! Λίγο πριν την καραντίνα κυκλοφόρησαν ένα εξαιρετικό EP με τίτλο «I Met A God» με το οποίο μπήκαν ξανά στο μεταλλικό χάρτη της Ελλάδος, ύστερα απο σχεδόν τρεις δεκαετίες σιγής. Ευκαιρία λοιπόν να ξαναγνωριστούμε με τους Αθηναίους Doom/Death Metallers!
–Καλημέρα Πέτρο! Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου!!! Αρχικά θέλω να μου συστήσεις τα μέλη του συγκροτήματος και να μου πεις ένα σύντομο ιστορικό του συγκροτήματος που πρωτοεμφανίστηκε αρχές των ‘90s και επέστρεψε δριμύτερο πριν μερικά χρόνια.
Πέτρος Μιχόπουλος: Καλώς σας βρήκαμε και ευχαριστούμε κι εμείς! Η τωρινή σύνθεση των SELEFICE είναι η εξής: Μίλτος Τζαλαγιαννης (κιθάρα, φωνητικά), Πέτρος Μιχόπουλος (κιθάρα, δεύτερα φωνητικά), Κώστας Λατίφης (μπάσο) και Βαγγέλης Βαφιας (τύμπανα). Το συγκρότημα μας γεννήθηκε το 1990 και ήταν ενεργό μέχρι το 1994. Σε αυτό το διάστημα υπήρξαμε ένα πολύ δραστήριο μέλος της ελληνικής extreme metal σκηνής που ξεπετάχτηκε τότε, μέσω πολλών live, ενός demo και κυρίως με την κυκλοφορία του άλμπουμ «Where is the Heaven» που έγραψε την δικιά του ιδιαίτερη ιστορία στον χώρο. Μετά διαλυθήκαμε για διάφορους λόγους. Πολλά χρόνια μετά, το 2017 επιστρέψαμε. Ο κύριος λόγος ήταν ότι κάτι μας “έτρωγε” όλα αυτά τα χρόνια, νιώθαμε ότι είχαμε αφήσει κάτι ακριβώς τη στιγμή που θα έπρεπε να ανέβουμε επίπεδο. Τεράστιο ρόλο έπαιξαν όμως και οι φίλοι του συγκροτήματος που ποτέ δεν μας ξέχασαν, αντιθέτως μεγάλωναν το όνομα των SELEFICE μέσα στα χρόνια και μας στηρίζουν ενεργά και σήμερα μέσα από πολλές live εμφανίσεις αλλά και την κυκλοφορία του EP «I Met a God» το οποίο πήγε εξαιρετικά καλά και είμαστε πολύ υπερήφανοι για αυτό!
– Πόσο εύκολο είναι να επιστρέφει ένα συγκρότημα μετά από τόσα χρόνια;
Πέτρος Μιχόπουλος: Και εύκολο και δύσκολο. Εύκολο γιατί υπήρχε μεγάλη θέληση και όρεξη αλλά και δύσκολο γιατί χρειάστηκε πολύ δουλειά για να επαναφέρουμε έναν ήχο που είχαμε αφήσει χρόνια πίσω. Πάντα ήμασταν ενεργοί μουσικά όλα αυτά τα χρόνια σε διάφορα projects και σε διάφορα είδη, αλλά ευτυχώς όταν έχεις μεγαλώσει με το metal, σιγά σιγά ξαναβρίσκεις τα πατήματα σου. Έτσι καταφέραμε να επανέλθουμε πλήρως και σίγουρα πιο ώριμοι τώρα και μουσικά αλλά κυρίως σαν άνθρωποι.
– Είστε στην πιάτσα πολλά χρόνια. Είτε ως συγκρότημα είτε ως ακροατές. Ποιες διαφορές εντοπίζεται τώρα σε σχέση με 30 χρόνια πριν όταν είχατε ξεκινήσει;
Πέτρος Μιχόπουλος:Οι διαφορές είναι χαώδεις. Την εποχή που ξεκινούσαμε ακόμα και τα κινητά τηλέφωνα ήταν επιστημονική φαντασία. Πόσο μάλλον το Internet και γενικότερα η ανάπτυξη της τεχνολογίας. Υπήρχε όμως τότε παρά τις φοβερές δυσκολίες, η θέληση να χτίσουμε κάτι όλες οι μπάντες της εποχής κυριολεκτικά από το μηδέν. Και αυτό δημιούργησε έναν ιδιαίτερο ήχο στην ελληνική extreme σκηνή.
Τώρα όλα είναι στο “πιάτο” έτοιμα. Η τεχνολογία βοηθάει απίστευτα. Από την άλλη με τόση πληροφορία μπορεί να βγάλεις μια καταπληκτική δουλειά και να χαθεί μέσα στον χαμό του internet. Σε όποια εποχή όμως και αν βρίσκεσαι το βασικότερο είναι η αγάπη για τη μουσική και η θέληση για δημιουργία. Αν τα έχεις αυτά, αργά ή γρήγορα βρίσκεις την άκρη.
– Η αφορμή γι’ αυτή τη συνέντευξη είναι το πάρτι που διοργανώνει η Angel PR sστο Holywood Stage παραμονή Χριστουγέννων. Πως σας φάνηκε η ιδέα ενός metal Χριστουγεννιάτικου πάρτι; Δεν είναι λίγο κόντρα ρόλος;
Πέτρος Μιχόπουλος: Σαν SELEFICE μας αρέσουν τα “κόντρα” έτσι και αλλιώς. Βρίσκω την ιδέα εξαιρετική. Μεταλλικά Χριστούγεννα! Γιατί όχι; Τρεις εξαιρετικές μπάντες στο σανίδι και ένα metal party στη συνέχεια με πολλές εκπλήξεις. Θα περάσουμε σούπερ!
– Πάντως στο τελευταίο σας EP με τίτλο «I Met A God» έχετε επιλέξει μια θεματολογία που δεν είναι συνηθισμένη στο χώρο μας. Πως προέκυψε όλο αυτό; Ποια είναι η σχέση σας με τη θρησκεία γενικότερα;
Πέτρος Μιχόπουλος: Δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη σχέση με την θρησκεία και ούτε επιδιώκουμε κάτι τέτοιο. Ωστόσο η πίστη είναι κάτι το οποίο κατέχει πολύ ισχυρή θέση στις καρδιές των ανθρώπων και είτε μας αρέσει, είτε όχι δεν μπορεί κανείς να το παραβλέψει. Και φυσικά γίνεται αντικείμενο χυδαίας εκμετάλλευσης σε πάμπολλες περιπτώσεις και σε όλο τον πλανήτη. Από εκεί και πέρα στις ιστορίες που βρίσκουμε μέσα στις θρησκείες, υπάρχει πολύ υλικό και για έμπνευση και για φιλοσοφική αναζήτηση και η αλληγορία που συναντάμε συχνά σε αυτές, δίνει πολλές απαντήσεις σχετικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά, τον φόβο για τον θάνατο, το κακό αλλά και το καλό. Έχει τρομερό ενδιαφέρον η σχέση ανθρώπου – πίστης και δίνει πολύ τροφή για σκέψη και δημιουργία.
– Είχα διαβάσει σε μια παλιότερή σας συνέντευξη ότι υπήρχε υλικό για ένα full length album. Να υποθέσω ότι πέσατε θύμα της πανδημίας ή υπάρχει άλλος λόγος για την καθυστέρηση; Πότε να περιμένουμε καινούργιο υλικό;
Πέτρος Μιχόπουλος: Ναι υπήρχε και υπάρχει υλικό και δημιουργούμε και καινούριο. Είμαστε ξεκάθαρα θύμα της πανδημίας. Στην ουσία μείναμε τουλάχιστον 1,5 χρόνο πίσω. Όπως όλοι ξέρουμε, ήρθαν τα πάνω – κάτω κυριολεκτικά. Επιπλέον επειδή στον τρόπο που δημιουργούμε είμαστε «old school», μας αρέσει να δουλεύουμε δια ζώσης. Δεν είμαστε από τα συγκροτήματα που μπορούν να δουλέψουν από απόσταση με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Δεν μας αρέσει κιόλας αυτή η προσέγγιση. Η άμεση ανθρώπινη επαφή είναι σημαντικότατη για εμάς. Οπότε αναγκαστικά μείναμε πίσω.
Αν όλα πάνε καλά και δεν έχουμε άλλες αναποδιές, πιστεύω μέσα στο 23 να καταφέρουμε να ξεκινήσουμε ηχογραφήσεις για ένα full length album.
– Ξέρω ότι συναυλιακά είστε πολύ ενεργοί. Υπάρχει κάποια συναυλία που θα σας μείνει αξέχαστη; Κάποια ιδιαίτερη συνεργασία ίσως;
Πέτρος Μιχόπουλος: Η αλήθεια είναι ότι αγαπάμε τις ζωντανές εμφανίσεις και είμαστε όσο πιο ενεργοί μπορούμε σε αυτό τον τομέα, προσπαθώντας όμως να κάνουμε τις καλύτερες επιλογές και να υπάρχει το σωστό κίνητρο για αυτές. Δεν παίζουμε δηλαδή και όπου να’ ναι όπως κάναμε όταν ήμασταν μικροί και καλά κάναμε τότε βέβαια γιατί έτσι ψήνεσαι στο σανίδι.
Υπάρχουν πολλές ωραίες στιγμές που μπορώ να θυμηθώ και από την πρώτη περίοδο της μπάντας αλλά και της τωρινής. Αυτή που μου έρχεται πιο έντονα στο μυαλό αυτή τη στιγμή είναι η πιο πρόσφατη. που πραγματοποιήθηκε στις 15 Μαΐου στο Temple, μαζί με τις αδελφικές μας μπάντες, ACID DEATH, DEATH COURIER και PIRANHA.
Ήταν το πρώτο “μεταπανδημικό” live και το ευχαριστηθήκαμε όλοι πάρα πολύ. Και το κοινό που γέμισε τον χώρο και τα συγκροτήματα.
Από τις παλιές αξέχαστο για μένα είναι το πρώτο μας live στο Maxim στη Καλλιθέα και δεύτερο μας γενικά. Είχαμε μπει από το πουθενά στο line up τελευταία στιγμή, γιατί είχαν ακυρώσει οι EXHUMATION από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν απίστευτο το συναίσθημα να ανοίγεις ένα live μπροστά σε 700 τρελούς που τα κάνανε όλα ρημάδι. Παρότι δεν μας ήξερε κανείς τότε, έγινε μεγάλος χαμός. Αξέχαστες φάσεις. Άλλες εποχές, πιο άγριες συναυλιακά…
-Τι άλλο θα έχουμε από εσάς το 2023;
Πέτρος Μιχόπουλος: Όπως είπα και πριν, ευελπιστούμε να ολοκληρώσουμε το νέο υλικό και να μπούμε κάποια στιγμή στο studio για ηχογράφηση εντός της χρονιάς. Αυτός είναι ο βασικό μας στόχος και θέλουμε να τον πραγματοποιήσουμε με τις καλύτερες δυνατές προδιαγραφές, ώστε να δώσουμε στο κοινό ένα σπουδαίο άλμπουμ από κάθε άποψη.
Φυσικά ποτέ δεν θα πούμε όχι και σε live εμφανίσεις εφόσον προκύψει κάτι που αξίζει να συμβεί. Το σίγουρο είναι ότι θέλουμε το 2023 να είμαστε full ενεργοί και να μη χαθεί άλλος χρόνος!
-Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω και πάλι για τη συνέντευξη και να ευχηθώ εν όψει και τον γιορτών υγεία και δημιουργικότητα! Το κλείσιμο δικό σου!
Πέτρος Μιχόπουλος: Και εμείς ευχαριστούμε πολύ με τη σειρά μας για την συζήτηση και την τιμή που μας έκανες και ευχόμαστε υγεία και ό,τι καλύτερο με αυτό που καταπιάνεσαι! Σας περιμένουμε όλους στις 24 Δεκεμβρίου για την πιο μεταλλική παραμονή Χριστουγέννων ever! Θα περάσουμε τέλεια!
Συνέντευξη: Κώστας Μπουντούκος
Επιμέλεια Εξωφύλλου: Αλέξανδρος Σουλτάτος
Σχεδιασμός και Επιμέλεια Συνέντευξης: Κώστας Μπουντούκος
Ημερομηνία: 11/12/2022
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: SELEFICE – Σελίδα Bandcamp
Copyright © 2022 by THEGALLERY.GR
