Χρονολογία: 2022
Συνολική Διάρκεια: 45:14
Εταιρεία: Nuclear Blast
Αν άφησε κάτι θετικό η πανδημία στη μουσική βιομηχανία παγκοσμίως, είναι μερικοί εξαιρετικοί δίσκοι, καθώς οι καλλιτέχνες βρέθηκαν σε απομόνωση και η μόνη διέξοδος που είχαν ήταν η σύνθεση νέων τραγουδιών. Οι SABATON και το 10ο άλμπουμ τους «The War to End All Wars» είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αφού κυκλοφόρησε, κατά κάποιο τρόπο, χάρη στα απόνερα του προτελευταίου τους άλμπουμ με τίτλο «The Great War» με θεματολογία τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχικά δεν είχαν σκοπό να κυκλοφορήσουν άλλο άλμπουμ με το ίδιο θέμα παρά μόνο κάποια singles (όπως το «Christmas Truce») για να ενισχύσουν την περιοδεία που προγραμμάτιζαν και τελικά ακυρώθηκε λόγω COVID.
Οι SABATON είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα συγκροτήματα της εποχής μας. Παράλληλα όμως είναι και ένα από τα πιο εμπορικά (αν όχι το εμπορικότερο όλων πλέον) με αποτέλεσμα να έχουν φανατικούς φίλους και άσπονδους εχθρούς (αλλά και headlining θέσεις στα μεγαλύτερα φεστιβάλ της Ευρώπης!). Θα λέγαμε ότι έχουν βρει μια φόρμουλα που διατηρούν όλα αυτά τα χρόνια και τους έχει βγάλει ασπροπρόσωπους. Επικά τραγούδια με εμβατηριακό ρυθμό, catchy ρεφρέν ιδανικά για sing-along στις συναυλίες, εντυπωσιακές παραγωγές και φυσικά στίχους που κατά κάποιο τρόπο διδάσκουν ιστορία (χάρη στον Broden που δηλώνει ερασιτέχνης ιστορικός μεταξύ άλλων).
Το άλμπουμ ξεκινάει ιδανικά με το «Serajevo» το οποίο ουσιαστικά, εκτός από το ρεφρέν του, είναι η απαγγελία από την Bethan Dixon Bate του συμβάντος της δολοφονίας του Αρχιδούκα Φερδινάνδου της πανίσχυρης Αυστροουγγαρίας κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του στο Σεράγεβο. Αυτή η δολοφονία πυροδότησε μια σειρά γεγονότων που οδήγησαν στο ξέσπασμα του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου.
…From a shot that would change the world
Tensions rise and a war is unfurled
Nothing like what had come before
It’s the war that will end all war!…
Ο καταιγιστικός ρυθμός με τον οποίο εξελίχθηκε η αλληλουχία αυτών των γεγονότων θα λέγαμε ότι αποτυπώνεται στο «Stormtroopers», που αναφέρεται σε μικρές ομάδες επίλεκτων γερμανών στρατιωτών που θεωρήθηκαν πρωτοπόροι εκείνη την εποχή. Κλασικό σπιντάτο Power Metal κομμάτι ακριβώς στο ύφος που οι SABATON υπηρετούν από τις αρχές των ’00.
…A glimpse of the future, new tactics in war
New doctrine in combat explored
As fast as lightning, there’s no time to mourn
A glimpse of the future and Blitzkrieg is born…
Επόμενο και ένα από τα καλύτερα του άλμπουμ το «Dreadnought» που αφορά σε μια κατηγορία πολεμικών πλοίων που χρησιμοποίησαν οι Γερμανοί σε μια από τις μεγαλύτερες ναυμαχίες της ιστορίας, στη Ναυμαχία της Γιουτλάνδης. Ξεκινάει με τον ήχο των κυμάτων, συνεχίζει με επικό ρυθμό και καταλήγει σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ρεφρέν του άλμπουμ.
…And their foes can’t believe their eyes, believe their size, as they fall,
And the dreadnoughts dread nothing at all…
Το «The Unkillable Soldier» είναι αφιερωμένο στον Sir Adrian Carton De Wiart, αξιωματικό του βρετανικού στρατού ο οποίος κατά τη διάρκεια του πολέμου πυροβολήθηκε στο μάτι, στο κρανίο, στο πόδι, στο αυτί και στο ισχίο (μεταξύ άλλων). Παρόλα αυτά επέστρεφε πάντα στη μάχη κερδίζοντας τον τίτλο του απέθαντου στρατιώτη. Ακόμα ένα κλασικό SABATON τραγούδι με γρήγορο ρυθμό και στακάτο ρεφρέν που όμως δεν προσφέρει κάτι ιδιαίτερο στο άλμπουμ.
…In the battles, when he was shot
Kept on fighting, and never stopped
In Arras, Cambrai, Passchendaele
Ignoring his wounds he prevailed…
Το επόμενο με τίτλο «Soldiers of Heaven» αφηγείται την ιστορία των στρατιωτών που πολέμησαν στις Άλπεις και πέθαναν κατά τη διάρκεια της «Λευκής Παρασκευής» όταν μια σειρά από χιονοστιβάδες χτύπησε αυστροουγγρικούς και ιταλικούς στρατώνες σκοτώνοντας σχεδόν 2.000 άτομα. Το συγκεκριμένο τραγούδι μου θυμίζει την disco metal (δεν ξέρω αν υπάρχει ο όρος αλλά κάπως έτσι το έχω στο μυαλό μου) που υπηρετούν οι Beast in Black. Μάλλον είναι από τα τραγούδια που θα συγκεντρώσουν το μεγαλύτερο μένος των σκληροπυρηνικών μεταλάδων αφού απομακρύνεται πολύ από τις κλασικές μεταλικές γραμμές ακόμα και για SABATON.
…White Friday, I’ll take the
Stairway to heaven
I’m sky high, when I die
I’ll be immortal…
Συνέχεια με το «Hellfighters» που μας μαθαίνει την ιστορία του 369ου τάγματος πεζικού που αποτελούταν κυρίως από αφροαμερικάνους και πουερτορικανούς. Μάλιστα την ονομασία Hellfighters τους της έδωσαν οι Γερμανοί αφού πέρασαν 191 ημέρες στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Μιλάμε για ένα σπιντάτο κλασικό μέταλ τραγούδι με ύφος δεκαετίας ’90 το οποίο περιέχει μερικά από τα καλύτερα riffs του άλμπουμ.
…Hear the toll of the bell, kept fighting for 6 months in hell
As the war rages on, they fight at the edge of the Argonne…
Το «Race to the Sea» είναι ένα μάλλον υπερβολικά τυπικό SABATON τραγούδι που θα το χαρακτήριζα ως filler (από αυτά που πρέπει να έχουν κατά δεκάδες αποθηκευμένα στο σκληρό τους δίσκο και τα βγάζουν στην επιφάνεια για να συμπληρώσουν ένα άλμπουμ). Αναφέρεται στην απόφαση του Αλβέρτου του Βελγίου να πλημμυρίσει την περιοχή με νερό ώστε να μην πέσει στα χέρια των Γερμανών ενώ παράλληλα συνέχισε να μάχεται παρέα με τους στρατιώτες του (ακόμα και με τον 12χρονο γιό του).
…For king and for country, we are flooding the river
Our stand at Yser will be, the end of the race to the sea
The last piece of Belgium’s free, we’re keeping a sliver
A cog in the war machine, October of 1914…
Το επόμενο ιδιαίτερο κομμάτι είναι το «Lady of the Dark» και γράφτηκε μετά από προτροπή ενός Σέρβου οπαδού των SABATON προς τιμήν της Milunka Savic, μίας Σέρβας ηρωίδας του πολέμου που πήρε τη θέση του αδερφού της και πολέμησε με μανία. Πέρα από ένα πιασάρικο ρεφρέν το συγκεκριμένο τραγούδι ακολουθεί τις κλασικές νόρμες του συγκροτήματος.
…Lied to be respected
And to change her brother’s fate
Took a bullet, earned her freedom
And a place among the stars…
Το «The Valley of Death» μας μεταφέρει στις μάχες της Δοϊράνης όπου ο κατώτερος βουλγάρικος στρατός κατάφερε να αντισταθεί με επιτυχία στις βρετανικές και σέρβικες στρατιωτικές δυνάμεις. Από τα πιο διασκεδαστικά (αν αφήσουμε στην άκρη τη θεματολογία βέβαια) τραγούδια με ωραία σόλο, δυναμικό και γρήγορο ρυθμό που δίνεται από τα ντραμς και γενικά μια 80s κλασική αισθητική που αρέσει.
…Their attack is coming, fight them back
Bulgarians holding the line
Facing wave after wave, will never surrender…
Πλησιάζοντας στο τέλος του δίσκου μας ακούμε ένα από τα καλύτερα (για μένα) κομμάτι του δίσκου με τίτλο «Christmas Truce». Το πιο μελωδικό τραγούδι του δίσκου που αναφέρεται σε μία πολύ ιδιαίτερη στιγμή του πολέμου. Στις 25 Δεκεμβρίου 1914 Γερμανοί και Βρετανοί στρατιώτες έκαναν μια σύντομη εκεχειρία, συναντήθηκαν στο μέσο της διαδρομής, τραγούδησαν τα κάλαντα, αντάλλαξαν ευχές και δώρα και έπαιξαν μέχρι και ποδόσφαιρο. Ξεχωρίζει το πιάνο και η συνοδεία χορωδίας ενώ και το video clip που το συνοδεύει είναι απλά ανατριχιαστικό (mini movie στην ουσία).
…Today we’re all brothers
We drink and unite
Now Christmas has arrived and the snow turns the ground white…
Ο δίσκος κλείνει όπως ακριβώς άνοιξε… με την επιβλητική φωνή της Bethan Dixon Bate να μας περιγράφει στο «Versailles» τη Συνθήκη των Βερσαλλιών που οδήγησε στο τέλος του πολέμου με τις πληγές όμως ανοιχτές… πληγές που οδήγησαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο νωρίτερα απ’ ότι περιμέναμε…
…A fragile but hopeful peace falls upon the European continent
America returns to their shores
Russia turn to their own matters
And the British Empire disbands their colonial forces…
Αν για κάτι μπορούν να κατηγορηθούν οι SABATON είναι ότι τα περισσότερα τραγούδια τους μοιάζουν να έχουν βγει από το ίδιο καλούπι. Το ίδιο συμβαίνει και στο «The War to End All Wars». 11 κομμάτια που περιγράφουν 11 διαφορετικές ιστορίες του πολέμου, σύντομα, περιεκτικά, με την απαραίτητη επική διάθεση. Έτσι, αν σε κάποιον αρέσουν οι SABATON είναι δεδομένο ότι θα του αρέσει και ο τελευταίος τους δίσκος. Οι επικριτές δεδομένα δεν πρόκειται να αλλάξουν γνώμη και απ’ ότι φαίνεται το ίδιο το συγκρότημα δεν ενδιαφέρεται να τους κάνει να αλλάξουν γνώμη.
Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Κώστας Μπουντούκος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: SABATON – Επίσημη Σελίδα
