Ήταν μια Παρασκευή που την περίμενα καιρό. Στην θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε ένα μίνι φεστιβάλ, αποτελούμενο από μπάντες που εκπροσωπούν όχι και τόσο δημοφιλή metal ιδιώματα στην χώρα μας…

Λόγω του πλήθους των συγκροτημάτων, οι VILE EXTORTION βγήκαν νωρίς με αποτέλεσμα να μην τους προλάβω. Όμως έχοντας ακούσει το mini album που έχουν κυκλοφορήσει και συζητώντας με έναν φίλο μου που τους πρόλαβε, διαπίστωσα πως έχουμε να κάνουμε με μια νεανική μπάντα (μουσικοί 17-18 χρονών), που ιδρώνει την φανέλα και με το παραπάνω. Η μουσική τους είναι ένα μείγμα μελωδικού Thrash και σε σημεία Death περασμάτων. Το συγκρότημα δεν άφησε περιθώρια χαλάρωσης, εντυπωσιάζοντας τους παρευρισκόμενους, κυρίως λόγω του νεαρού της ηλικίας τους.

Η συνέχεια ανήκει στους PROJECT THEORY τους οποίους είχα ξαναδεί στο παρελθόν, οπότε ήξερα τι να περιμένω. Μια μπάντα δεμένη με καλογραμμένες συνθέσεις και με έναν τραγουδιστή με μεγάλο εύρος στα καθαρά φωνητικά του, μας παρέδωσε ένα απολαυστικό σετ. Μιλάμε για καλοπαιγμένο, σύγχρονο, γκρουβάτο μέταλ που θύμιζαν πότε MACHINE HEAD, πότε DISTURBED και γενικότερα οι αναφορές τους είναι κατά βάση στον μοντέρνο αμερικανικό ήχο. Κερασάκι σε ένα τραγούδι, η συμμετοχή του Θάνου των μοναδικών Deathcore-άδων KIN BENEATH CHORUS στα φωνητικά, με την γνωστή τρελή ενέργεια που πάντα βγάζει στη σκηνή. Τα «ορεκτικά» μέχρι στιγμής δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερα.

Πάμε λοιπόν στο πρώτο μεγάλο όνομα της βραδιάς, που μάλιστα γιόρταζε τα 30 χρόνια παρουσίας (με κάποιες διακοπές) στη σκηνή. Ο λόγος για τους ACID DEATH, που φέτος κυκλοφόρησαν τον εκπληκτικό δίσκο «Primal Energies», ένα άλμπουμ που οφείλει να τσεκάρει κάθε λάτρης του X-treme ήχου! Στο σανίδι λοιπόν οι πολύπειροι ACID DEATH έπαιξαν μπάλα λες και βρισκόντουσαν εντός έδρας, με σαφή οικειότητα στην σκηνή αλλά και με στο τεχνικό παίξιμο, πράγμα εν μέρη λογικό βάση των πολλών «ενσήμων» που έχουν κολλήσει στο παρελθόν. Έχουμε να κάνουμε με ένα γκρουπ που αποδίδει σωστά και φυσικά ένα είδος που είναι ίσως το πιο «απαιτητικό» από πλευράς τεχνικής στο χώρο. Τεχνικό Thrash-Death κατά βάση, μελωδικό σε ορισμένες περιπτώσεις παιγμένο από επαγγελματίες του είδους. Απλά τα πράγματα. Σε ένα τραγούδι μάλιστα δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν το «σαντούρι» ταξιδεύοντας μας σε ανατολίτικα μονοπάτια. Οι αναφορές σε DEATH, CYNIC καθώς και τα Progressive-Thrash περάσματα των τραγουδιών είναι εμφανή, οπότε το ενδιαφέρον δε μειώθηκε μέχρι την τελευταία τους νότα. Respect στον ντράμερ για το T-shirt BELZEBUBS!

Η πρώτη μου επαφή με τους ON THORNS I LAY ήταν το 2003 με το άλμπουμ «Egocentric», το οποίο τότε κινούταν στα χνάρια των KATATONIA εκείνης της εποχής, ένα άλμπουμ υψηλών προδιαγραφών. Αν και ως μπάντα υπάρχουν από τα μέσα των 90’s, οι ON THORNS I LAY έκαναν μια τεράστια παύση από το 2003 μέχρι και το 2015 που επέστρεψαν με άλλη ηχητική κατεύθυνση, κοιτώντας τον χώρο του μελωδικου Doom-Death Metal. Στο σανίδι τώρα, αν και δεν είμαι φαν του συγκεκριμένου ήχου, οι ON THORNS I LAY με κέρδισαν με μεγάλη διαφορά. Η επταμελής μπάντα βασίστηκε κυρίως στο τελευταίο τους πολύ καλό «Aegean Sorrow» άλμπουμ, που έτυχε αποθεωτικής υποδοχής από τον παγκόσμιο τύπο. Στιβαρό, αργόσυρτο, ντυμένο με τις σκοτεινές ατμόσφαιρες της Μεγάλης Βρετανίας στις αρχές των 90’s, οι ON THORNS I LAY παρέδωσαν μαθήματα σχετικά με το πως πρέπει να παίζεται το ατμοσφαιρικό Doom-Death Metal που παράτησαν οι PARADISE LOST και οι ANATHEMA κάπου στα 90’s. Τα credits μου στον βιολιστή που με τις μελωδίες του μας ταξίδεψε, καθώς και στον τραγουδιστή με το τεράστιο βάθος των growl φωνητικών που δεν γίνεται να μην σε εντυπωσιάσουν. 

Η ώρα για τους Headliners είχε φτάσει και ο Μάριος Ηλιόπουλος και η παρέα του ανεβαίνουν στη σκηνή με φανερό σκοπό να ισοπεδώσουν το χώρο! Το εναρκτήριο «μπαμ» δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο και γίνεται με το «Being Nothing» από το δεύτερο άλμπουμ τους «Descent Into Chaos» και ο γραφών χάνεται κάπου στο πιτ, με συνοδεία το ατόφιο μελωδικό Death Metal που τόσο ωραία αποδίδουν τα παιδιά! Η μπάντα (σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μάριου, μια μέρα πριν σε συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό 1055 rock) βρίσκεται στην καλύτερη περίοδό της γιατί τα μέλη της είναι πραγματικά μια γροθιά. Αυτό επιβεβαιώθηκε και στην συναυλία, καθώς πέραν του ότι όλοι απέδιδαν τέλεια τα κομμάτια που έπαιξαν, το ζούσαν και το απολάμβαναν κάθε στιγμή! Το σετ λιστ περιελάμβανε κατά βάση τραγούδια του εξαιρετικού φετινού «Wolf To Man» (ο καλύτερος δίσκος τους μετα τους δυο πρώτους καθώς η επιστροφή σε πιο Death μονοπάτια και με μια πιο Heavy αίσθηση στις κιθάρες είναι εμφανής) καθώς και αρκετες αναφορές σε όλη την δισκογραφία τους (περα από τα δυο πρώτα άλμπουμ που έπαιξαν από μόνο ένα τραγούδι).  «Embrace The Nightrage», «Spiral», «Wolf to Man», «Insidious», «Affliction», «Delirium Of The Fallen», «By Darkness Drawn», «The Venomous»,  «Scatching», «The Damned» είναι μερικά από αυτά, άλλα το κερασάκι στην τούρτα το άφησαν για τον επίλογο. Η σύνθεση με την οποία έκαναν την είσοδο δισκογραφικά ήταν η τελευταία αυτής της εξαιρετικής-απο κάθε άποψη-βραδιάς. «The Tremor» λοιπόν από το ντεμπούτο τους και περιττό να πω το τι έγινε στο club (οχι πως πιο πριν γινόταν κάτι διαφορετικό βέβαια).  Οι NIGHTRAGE μας χάρισαν μία εμφάνιση εξαιρετική, υψηλών προδιαγραφών, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά το ότι ο Μάριος έχει εξάγει παγκοσμίως την καλύτερη μπάντα που έχει βγάλει η χώρα μας σε αυτό το στυλ!

Δεδομένου του «ροστερ» του live, της ποιότητας των συγκροτημάτων, αλλά και του χαμηλού αντίτιμου του εισιτηρίου, θα επρεπε το 8ball να έχει κάνει sold out. Η προσέλευση ήταν απλά θετική γύρω στα 200-250 άτομα, νούμερο που σαφώς δεν ανταποκρίνεται στα όσα ανέλυσα παραπάνω. Άλλη μία απόδειξη του ότι στην Ελλάδα δεν στηρίζουμε όσο θα έπρεπε την τοπική σκηνή όμως ακολουθούμε ένα μεγάλο όνομα για το οποίο το εισιτήριο κοστίζει πολλά περισσότερα χρήματα. Παρ’ όλα αυτά, το κοινό ήταν ιδιαίτερα θερμό σε όλες τις μπάντες (ακόμα και οι πίσω στο μπαρ έκαναν ρυθμικό headbanging), ιδιαίτερα στους NIGHTRAGE. Ο ήχος σε γενικές γραμμές ήταν απλά καλός σε σχέση με άλλες φορές που έχω πετύχει ήχο κρύσταλλο. Ένα τεχνικό πρόβλημα με το μικρόφωνο του Ronnie των NIGHTRAGE προέκυψε όμως ξεπεράστηκε γρήγορα. 

Γενικά ήταν μια πλούσια, χορταστική βραδιά, από συγκροτήματα της χώρας επίπεδου champions league, τα οποία πετύχαμε στην καλύτερη περίοδο της καριέρας τους. Τυχεροί όσοι ήμασταν παρόντες γιατί θα μιλάμε καιρό γι’αυτό το live…

Ανταπόκριση: Τόλης Ευαγγέλου 
Επιμέλεια Εξωφύλλου:  Γιώργος Τσιλιγγαρίδης
Σχεδιασμός και Επιμέλεια Ανταπόκρισης: Νίκος Μανούσης
Φωτογραφίες: Κική Γραονίδου
Ημερομηνία: 4 Οκτωβρίου 2019
Copyright © 2019 by THEGALLERY.GR

Nightrage Full Concert Link: