Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 44:46
Εταιρεία: Reaper Entertainment

       «Είμαι νέος. Είμαι είκοσι χρονών. Μα από τη ζωή μονάχα την απελπισία έχω γνωρίσει, αυτή την αγωνία, το θάνατο και το πιο παράλογο, επιπόλαιο αλυσόδεμα της ζωής σε μια άβυσσο πόνου. Βλέπω να σπρώχνονται οι λαοί, να χτυπούν ο ένας τον άλλον  και να σκοτώνονται δίχως να λένε τίποτα, δίχως να ξέρουν, πειθήνια κι αθώα»…. Με αυτά τα λόγια ξεκινάει ένα από τα μεγαλύτερα αντιπολεμικά λογοτεχνήματα που έχουν γραφτεί, το «Ουδέν Νεώτερο από το Δυτικό Μέτωπο»  του Erich-Maria Remarque του 1929, ένα έργο που καταπολεμήθηκε από το ναζιστικό καθεστώς και κατέληξε στην πυρά το 1933 στο «Ολοκαύτωμα των Βιβλίων».

        Ορμώμενοι από αυτό το αντιπολεμικό μένος, ο Κarl Willets και η παρέα του συνεχίζουν με μια νέα τριλογία στο τέταρτο δίσκο τους μέσα σε πέντε χρόνια γεγονός που τους καθιστά πολυγραφότατους και πολύ ενεργητικούς. Αυτό που χαρακτηρίζει το «To The End» είναι η εξέλιξη σε μουσικό ύφος. Αυτή τη φορά οι MEMORIAM κάθησαν κι έγραψαν τραγούδια πιο ευκολομνημόνευτα και περισσότερο πολυποικιλιακά. Ακούστε για παράδειγμα το εναρκτήριο «Onwards Into Battle» με τον στρατηγό Willets να αναφωνεί και να διατάσσει τους άντρες του στα χαρακώματα «Οnwards into battle…one more time» και τους ακροατές σε θέση μάχης, ενδεικνυόμενο για έναρξη δίσκου, άκρως πορωτικό κι αιμοσταγές. Η συνέχεια δε με το γρηγορότερο κομμάτι του δίσκου, το « The War is Won» καθιστά την ακρόαση πολύ ενδιαφέρουσα.

             Η απόδοση των μουσικών που συνοδεύουν τον Willets  είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο, ο νεοεισελθόντας μπασίστας  Spikey Smith ( SACRILEGE, KILLING JOKE, MORISSEY μεταξύ άλλων)  «δένει» άψογα με τους παλιότερους Scott Fairfax (MASSACRE, BENEDICTION) και Frank Healy (SACRILEGE , BENEDICTION, NAPALM DEATH) και όντας γνώριμοι μεταξύ τους  από παλιότερες συνεργασίες δίνουν το στίγμα μιας καλής, σφιχτής  παρέας με τους κώδικες επικοινωνίας της, διατηρώντας παράλληλα και τον αναγκαίο επαγγελματισμό. Μιλώντας για KILLING JOKE στο «Mass Hypnosis» ο Willets «μπαίνει» άνετα στα παπούτσια του Jaz Coleman σε ένα τραγούδι εξ όψης παράταιρο  αλλά επι της ουσίας συγκεράζει την βιομηχανική ωμότητα  των GODFLESH με τον αποκρυφισμό των KILLING JOKE και μια groove  αισθητική.  Το «Each Step (One Closer To The Grave)» αργόσυρτο, βαρύ doom , πένθιμο Death όπως και το ομώνυμο, mid tempo εκεί που πρέπει, βαρύ κι ασήκωτο σε σημεία οδηγούν στο κλείσιμο του δίσκου το «As My Heart Grows Old», μια μεγαλειώδη στιγμή, ένα ευθύ, ωμό, μελωδικό, λυρικό, επικό Death Metal κομμάτι με τον Willets να αποτίει φόρο τιμής εν είδει  requiem « And so it goes/the tale of shipwrecked souls/smashed into the rocks/cast away forever».

          Το εξώφυλλο του «To The End» δείχνει τον αρχηγό της προηγούμενης τριλογίας, ανυψωμένο στο βάθρο να καλεί  τους πολεμιστές κοντά του, κραδαίνοντας ψηλά το σπαθί, ακόμη μια φοβερή σκηνή έμπνευσης φιλοτεχνημένη από τον Dan Seagrave (σ.σ. πληκτρολογήστε στο google το όνομά του, οι Deathsters απαγορεύεται να δηλώσουν άγνοια!), ενώ την παραγωγή έχει αναλάβει ο Russ Russell (συνεργασίες με AT THE GATES, DIMMU BORGIR, MACHINE HEAD, NAPALM DEATH, SAMAEL μεταξύ άλλων) ο οποίος έχει προσδώσει μεν μια βαρύτητα, αλλά έχει καταφέρει να κρατήσει και μια αναλογική ζεστασιά, ειδικά στα τύμπανα. Κανα δυο συνθέσεις τις βρίσκω λίγο αδύναμες και λιγότερο δουλεμένες απ’ ότι θα έπρεπε μιας και οι γνώριμες χαρακτηριστικές φωνές του Willets στερούνται ποικιλίας, όμως έτσι είναι όλα αυτά τα χρόνια που τον γνωρίζουμε.

          Κλείνοντας  θα πω το εξής. Ξεχάστε πια τους BOLT THROWER, όταν θα αναφέρεστε στους MEMORIAM, η  όποια σύγκριση θα ξεκινάει και θα τελειώνει στο λαρύγγι και την παρουσία του Karl Willets και ΜΟΝΟΝ για εγκυκλοπαιδικούς λόγους. Γιατί δηλαδή να λέμε ότι οι MEMORIAM είναι φυσική συνέχεια των BOLT THROWER και όχι των SACRILEGE;  Ο δε ήχος τους δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο ογκώδης και βαρύς, είναι σαν να συγκρίνεις Leo1 με «ΠΑΠάκι» διαπράττοντας σοβαρό ατόπημα. Οι MEMORIAM πλέον έχουν χαράξει το δικό τους δρόμο και με το « To The End» εξελίσσονται και μετατρέπονται σε μια σταθερά αξία στο χώρο του Death Metal. To « To The End» είναι σίγουρα καλύτερο από τους προκάτοχούς του και ό, τι πιο δυνατό έχουν γράψει ως τώρα.

    …μια μέρα του Οκτώβρη του 1918 κατά την οποία δεν συνέβη τίποτα, και γι’ αυτό το πολεμικό δελτίο ειδήσεων ήταν πολύ περιληπτικό με τα λόγια «Ουδέν νεότερο από το Δυτικό Μέτωπο».

Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Δήμος Καραδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: MEMORIAM – Επίσημη Σελίδα