Οι LABYRINTH μόλις κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ και το THEGALLERY.GR είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον τραγουδιστή της μπάντας Roberto Tiranti. Ο Roberto μοιράζεται μαζί μας αρκετές ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με το «Welcome To The Absurd Circus», αναφερόμενος παράλληλα στο ένδοξο παρελθόν των Ιταλών…

---

– Γεια σου Roberto, πρώτα απ’ όλα, συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ «Welcome To The Absurd Circus». Είναι μια υπέροχη επιστροφή! Πώς νιώθεις για αυτό;

Roberto: Γεια σου! Αισθανόμαστε πολύ περήφανοι για το νέο μας άλμπουμ και το τελικό αποτέλεσμα. Τόσο όσον αφορά στη μουσική, όσο και στους στίχους, συμπεριλάβαμε σε αυτό όλα όσα τελικά θέλαμε να εκφράσουμε.

– Πώς εξελίχθηκε ο ήχος της μπάντας στο νέο σας άλμπουμ, σε σύγκριση με το «Architecture Of A God»; Περιττό να αναφέρω ότι έχετε ανεβάσει τον πήχυ αρκετά ψηλά με την προηγούμενη κυκλοφορία σας.

Roberto: Κανονικά δεν προσχεδιάζουμε την κατεύθυνση της μουσικής μας, ακόμα κι αν είναι σαφές για όλους στο συγκρότημα ότι όλα πρέπει να ακούγονται όσο το δυνατόν περισσότερο «LABYRINTH». Σε αυτήν την περίπτωση, αυτό που κάναμε ήταν να συμφωνήσουμε μεταξύ μας ότι το «Welcome To The Absurd Circus» πρέπει να είναι ακόμα πιο δυναμικό και πιο συμπαγές από την προηγούμενη κυκλοφορία μας.

– Σε ό,τι αφορά τις ηχογραφήσεις, επιλέξατε να συνεχίσετε με τον ίδιο παραγωγό. Υποθέτω ότι έχετε βρει τον δικό σας τρόπο και είστε αρκετά ικανοποιημένοι από αυτό, θα μπορούσατε να μοιραστείτε μαζί μας αυτήν την εμπειρία;

Roberto: Ο Simone Mularoni είναι ένας πραγματικός φίλος μας και φίλος της μπάντας, ένας πολύ ταλαντούχος μουσικός και ένας σπουδαίος παραγωγός. Μας γνωρίζει ως μουσικούς και είναι εξοικειωμένος με όλα όσα χρειαζόμαστε σχετικά με τον ήχο, τη μίξη και το mastering. Η συνεργασία μαζί του είναι μια καταπληκτική εμπειρία και μπορώ εύκολα να παραδεχτώ ότι τον θεωρούμε ως το έβδομο μέλος των LABYRINTH.

– Είχατε μια αλλαγή στη σύνθεση της μπάντας και πρέπει να παραδεχτώ ότι ο Mattia είναι ένας σπουδαίος ντράμερ! Ποια ήταν η συμβολή του σε όλη τη διαδικασία; Πόσο διαφορετική ήταν η προσέγγισή του σε σύγκριση με αυτή του John;

Roberto: Ο John Macaluso είναι ένας από τους καλύτερους ντράμερ που υπάρχουν σήμερα στο Rock / Hard Rock / Prog / Metal και ήμουν τόσο ευγνώμων που τον είχαμε μαζί μας στο «Architecture Of A God». Σίγουρα δεν είναι εύκολο και μάλλον δεν είναι κατάλληλο να τον συγκρίνουμε με τον Mattia, για διάφορους λόγους. Ο Mattia είναι ένας ταλαντούχος νεαρός ντράμερ, οπαδός αυτής της μπάντας εδώ και πολλά χρόνια, αυτό που έκανε ήταν απλώς να δώσει όλη την ενέργειά του σε αυτό το άλμπουμ, όπως σωστά παρατήρησες. Για μένα, η παρούσα σύνθεση είναι υπέροχη και πρέπει να ευχαριστήσουμε τους Mattia, Oleg και Nik, που έκαναν ό,τι ήταν δυνατό από μέρους τους ώστε να βγάλουμε ένα τόσο καλό αποτέλεσμα.

– «Keeping the distance to survive, face and hands sheltered like never before, new uniform for this strange war»… Προφανώς, θα μπορούσα να συμπεράνω ότι ορισμένοι από τους στίχους σας έχουν κοινωνική κατεύθυνση και ανάλογο νόημα. Θα μπορούσες να μας εξηγήσεις περισσότερα για τις επιρροές και τα ερεθίσματα που είχες αυτή τη φορά όταν έγραψες τους στίχους του άλμπουμ;

Roberto: Όσον αφορά το τραγούδι «Absurd Circus», έγραψα απλά αυτά που βλέπω γύρω μου, αυτά που όλοι ζούμε ως πραγματικότητα λόγω του Covid 19. Όσον αφορά κάποια άλλα τραγούδια, όπως παρατήρησες, για παράδειγμα το «Words Minefield», αναφέρομαι στους υποκριτές που συχνά αλλάζουν τα λόγια και το περιέχομενό τους, προσέχοντας περισσότερο την επιφάνεια από την αλήθεια και τις πραγματικές έννοιες. Τα πάντα γύρω μας πλέον είναι «πολιτικά ορθά», αλλά εξακολουθούμε να βλέπουμε και να αντιμετωπίζουμε τρομερά πράγματα. Μερικές φορές νομίζω ότι εξακολουθούμε να ζούμε στο μεσαίωνα, μεταμφιεσμένο στη σύγχρονη εποχή λόγω και των τεχνολογιών που έχουμε στη διάθεσή μας, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι ακόμα «καίμε μάγισσες», η διαφορά είναι ότι «προσέχουμε» και χρησιμοποιούμε περισσότερο «κατάλληλες» λέξεις. Στο «Den of Snakes», αναφέρομαι στον εθισμό στο διαδίκτυο, κάτι που φαντάζει απόλυτα δύσκολο να αντιμετωπιστεί στις μέρες μας.

– Τελικά, ποιο είναι αυτό το «παράλογο τσίρκο» («Absurd Circus») στο οποίο ζούμε αυτή τη στιγμή; Και τι είναι το «παράδοξο, που θα μας βοηθήσει να ελευθερωθούμε», σύμφωνα με τη γνώμη σου;

Roberto: Νομίζω ότι μέρος αυτής της απάντησης βρίσκεται στην προηγούμενη απάντησή μου και το «παράδοξο» σημαίνει ότι αν θέλουμε να κερδίσουμε αυτήν τη μάχη ενάντια στον Covid 19, πρέπει να διατηρήσουμε την απόσταση μεταξύ μας. Συνήθως παλεύουμε και κερδίζουμε με το να βρσικόμαστε όλοι μαζί, όσο πιο κοντά γίνεται, αλλά αυτή τη φορά υπάρχει αυτό το παράδοξο, όλα είναι πολύ διαφορετικά. Το «παράλογο τσίρκο» είναι ακριβώς ο κόσμος μας σήμερα, ένα μέρος στο οποίο ο άνθρωπος δυσκολεύεται να ζήσει. Ωστόσο, καθώς δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος και καταστροφικός ως χαρακτήρας, πιστεύω πραγματικά ότι υπάρχει ελπίδα να βγούμε από αυτήν την κατάσταση. Αυτό είναι και το μήνυμα του τελευταίου τραγουδιού του άλμπουμ «Finally Free».

– Αναρωτιόμουν ποιες είναι οι προσδοκίες από το νέο σας άλμπουμ, γνωρίζοντας ότι υπάρχουν αρκετοί περιορισμοί λόγω της μοναδικής κατάστασηςστην οποία βρισκόμαστε τώρα με την πανδημία.

Roberto: Σε μια τέτοια κατάσταση, ξέρουμε απόλυτα ότι δεν μπορούμε να προωθήσουμε το άλμπουμ με τους συνήθεις τρόπους, μέσω μικρών περιοδειών ή ζωντανών εμφανίσεων εδώ κι εκεί, ωστόσο θέλουμε να κυκλοφορήσουμε ένα άλμπουμ, κάτι που σημαίνει ότι επιθυμούμε να δώσουμε ένα σαφές μήνυμα ότι η μπάντα είναι ακόμα ζωντανή και σε άψογη κατάσταση. Είμαστε απόλυτα χαρούμενοι για τα σχόλια που λαμβάνουμε από τον Τύπο και το 99% των ανθρώπων που άκουσαν το νέο άλμπουμ, το έχουν αγαπήσει. Γνωρίζαμε ότι είχαμε στα χέρια μας κάτι καλό, αλλά δεν περιμέναμε ποτέ μια ανταπόκριση και επιτυχία σαν αυτή.

– Ως οπαδός των LABYRINTH απο παλιά, είμαι πολύ χαρούμενος που βλέπω ότι το συγκρότημα διανύει ξανά μια πολύ καλή περίοδο. Σχεδόν 30 χρόνια από τον σχηματισμό της μπάντας σας και το πνεύμα, η ατμόσφαιρα, το παλιό συναίσθημα, όλα αυτά τα όμορφα στοιχεία είναι ακόμα εδώ. Πιστεύεις ότι οι LABYRINTH θα μπορούσαν να κερδίσουν περισσότερη δημοτικότητα κατά τη διάρκεια αυτών των 30 ετών σε περίπτωση που κάποια πράγματα εξελίσσονταν ενδεχομένως διαφορετικά;

Roberto: Οι LABYRINTH είναι μια παράξενη μπάντα. Εγώ, ο Olaf και ο Andrea Cantarelli συνεχίζουμε να ακολουθούμε τις καρδιές μας περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ιδέα περί φήμης, χρημάτων και ούτω καθεξής. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν πήραμε πίσω αυτό που θα μπορούσαμε πραγματικά να αξίζουμε. Κάναμε λάθη, είπαμε «όχι» όταν μπορούσαμε εύκολα να πούμε «ναι», δεν ακολουθήσαμε ποτέ τον εύκολο τρόπο, αλλά ταυτόχρονα είμαστε περήφανοι γι ‘αυτό χωρίς καμία λύπη ή ενοχή.

– Υπάρχει κάποιο άλμπουμ των LABYRINTH που πιστεύετε ότι είναι αρκετά υποτιμημένο και δεν έλαβε την κατάλληλη προσοχή;

Roberto: Κάθε άλμπουμ είναι το «παιδί» της ιστορικής περιόδου στην οποία δημιουργήθηκε, οπότε, όπως  ανέφερα προηγουμένως, δεν έχουμε καμία ενοχή. Άτομα που κάποτε απεχθάνονταν για παράδειγμα το «Freeman», σήμερα το λατρεύουν, το ίδιο ισχύει και με το «6 Days to Nowhere». Ακούω αυτά τα άλμπουμ ακόμα με ήσυχη συνείδηση και ειρήνη στην καρδιά μου…

– Δε θα μπορούσα να μην επισημάνω το «Return to Heaven Denied», υποθέτω ότι περιμένεις ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει στις περισσότερες συνεντεύξεις. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε σε μια περίοδο που το Power Metal και το Progressive Metal ήταν δημοφιλή, με μια τεράστια ευρωπαϊκή σκηνή και μια ανάλογη θετική ατμόσφαιρα που κυριαρχούσε στη Metal σκηνή. Τι θυμάσαι κοιτώντας πίσω σε εκείνες τις μέρες;

Roberto: Όπως μόλις ανέφερα, είμαστε περίεργοι άνθρωποι! Μπήκα στο συγκρότημα το 1997 και το 80% του άλμπουμ ήταν ήδη έτοιμο. Μόλις που πρόλαβα να ασχοληθώ με τις μελωδίες των «Falling Rain», «Die for Freedom» και «New Horizons». Θυμάμαι ξεκάθαρα τις ηχογραφήσεις για το demo tape μεταξύ Απριλίου και Ιουλίου 1997 και τον Νοέμβριο / Δεκέμβριο τις οριστικές ηχογραφήσεις του άλμπουμ. Δεν ξέραμε πραγματικά τι είχαμε στα χέρια μας, ποτέ δεν νοιαζόμασταν για το τι κάνουν άλλες μπάντες στην  Ευρώπη, κάναμε ό, τι καλύτερο μπορούσαμε σε αυτό το άλμπουμ, μακριά θα έλεγα από την ταμπέλα «Power Metal». Η Metal Blade ήταν μια απίστευτη έκπληξη, όλα ξεκίνησαν τόσο ξαφνικά και τελικά ήταν απίστευτο αυτό που συνέβη.

– Υπάρχουν νέα ή σχέδια για το μέλλον σχετικά με τα προσωπικά μουσικά σου projects;

Roberto: Η ζωή μου είναι γεμάτη μουσική. Δυστυχώς τον Νοέμβριο ο Ken Hensley έφυγε από αυτόν τον κόσμο, οπότε δεν υπάρχουν άλλες συναυλίες με τους KEN HENSLEY & LIVE FIRE, αλλά υπάρχουν νέα με τους WONDERWORLD, μια μπάντα που αποτελείται από μένα, τον Ken Ingwersen και τον Tom Arne Fossheim . Ετοιμάζουμε τώρα το τέταρτο άλμπουμ. Δουλεύω επίσης επί του παρόντος πάνω σε ένα ακόμα προσωπικό άλμπουμ.

θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για αυτήν τη συνέντευξη Roberto και για όλες τις χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τους LABYRINTH. Σου εύχομαι καλή τύχη με την προώθηση του νέου σας άλμπουμ. Οι τελευταίες λέξεις ανήκουν σε εσένα

Roberto: Σε ευχαριστώ πολύ για την ωραία συνέντευξη και όλους τους αναγνώστες σας για την προσοχή τους. Ζούμε σε ένα «παράλογο τσίρκο» αλλά ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΙΝΕΣΤΕ! Θα επιστρέψουμε, η μουσική θα επιστρέψει επίσης και ελπίζω να είμαι σύντομα στη σκηνή, ειδικά στην όμορφη χώρα σας!

Συνέντευξη: Κώστας Καφρίτσας
Μετάφραση/Απόδοση στα Ελληνικά: Κώστας Καφρίτσας
Επιμέλεια Εξωφύλλου: Μιχάλης Δημητρόπουλος
Σχεδιασμός και Επιμέλεια Συνέντευξης: Αλέξανδρος Σουλτάτος
Ημερομηνία: 7 Φεβρουαρίου 2021
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: LABYRINTH – Σελίδα Facebook
Copyright © 2021 by THEGALLERY.GR