Υπάρχουν συγκροτήματα και καλλιτέχνες του ευρύτερου χώρου της metal μουσικής που έχουν μια σχεδόν μεταφυσική σχέση με το Ελληνικό κοινό. Ένα από αυτά τα συγκροτήματα είναι οι KATATONIA που στις 27 Μαϊου 2023 επισκέπτονται την Αθήνα και συγκεκριμένα το Fuzz Music Club για όγδοη φορά! Η προηγούμενη συναυλία τους στην Ελλάδα το 2020 έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου, διότι ήταν η τελευταία πριν το σύμπαν γυρίσει τούμπα και μπούμε στον φαύλο κύκλο της καραντίνας, της εσωστρέφειας και της μελαγχολίας (διαβάστε την ανταπόκριση της σελίδας μας για το συγκεκριμένο live εδώ).

Το λες και σημαδιακό πάντως αφού αυτή η μελαγχολία είναι το κύριο χαρακτηριστικό της μουσικής των KATATONIA από την πρώτη στιγμή που συστήθηκαν στο κοινό το 1992 με το single «Jhva Elohim Meth» και το 1993 με το «Dance Of December Souls» μέχρι και το πρόσφατο «Sky Void Of Stars» πριν λίγους μήνες. Με αφορμή αυτό το άρθρο μπήκα στη διαδικασία να ακούσω ολόκληρα τα άλμπουμ τους με τη σειρά που κυκλοφόρησαν. Η μεταστροφή στον ήχο τους και η μουσική τους εξέλιξη είναι τόσο εμφανής σε βαθμό παρεξηγήσεως (μεταξύ πρωτοδισκάκιδων και πιο μοντέρνων ακροατών).

Η πρώτη εποχή των KATATONIA είναι ξεκάθαρα η περίοδος 1992-1997 όπου κυκλοφόρησαν τα πρώτα δύο ολοκληρωμένα άλμπουμ τους. Το άγουρο αλλά χαρακτηριστικό «Dance Of December Soul» (1993) όντας τριάδα (Renske, Nystrom και Le Hauche) και το εμβληματικό πλέον «Brave Murder Day» (1996) με τον Mikael Akerfeldt (OPETH) στα brutal φωνητικά. Είναι η περίοδος που οι KATATONIA είναι μια κανονική Doom/Death Metal μπάντα με μελωδικές όμως πινελιές και αβυσσαλέα growl φωνητικά τα οποία ο Renske δεν μπορούσε να υποστηρίξει για λόγους υγείας. Στο «Brave Murder Day» o Renske μας δίνει πάντως μια εικόνα από το κοντινό μέλλον κυρίως μέσω του «Day» όπου ακούμε αυτή τη σπαρακτική φωνή που τελικά θα μείνει στην ιστορία. Το EP «Sounds Of Decay» (1997) είναι και το τελευταίο δείγμα των πρώιμων KATATONIA.

Η δεύτερη εποχή θα λέγαμε ότι είναι η περίοδος 1998-2005. Ο Renkse σταδιακά αφήνει το παίξιμο και αφοσιώνεται στα καθαρά φωνητικά και οι προσθαφαιρέσεις μελών είναι συνεχείς αφού μόνοι σταθεροί είναι ο Renkse, o Nystrom στην κιθάρα και τα πλήκτρα και ο Fred Norman στο μπάσο. Οι τρεις πρώτοι δίσκοι της δεύτερης εποχής αποτυπώνουν τη μουσική ωρίμανση των KATATONIA και ο ένας είναι λίγο καλύτερος από τον άλλον αν και κινούνται στο ίδιο στυλ. «Discouraged Ones» (1998), «Tonight’s Decision» (1999) και «Last Fair Deal Gone Down» (2001) σταδιακά διαμορφώνουν τον ήχο που έγινε συνώνυμος με τους KATATONIA. Πνιγερή ατμόσφαιρα και μια άρρωστη πολλές φορές μελαγχολία τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά που όμως ακουμπά κατευθείαν στην ψυχή του ακροατή. Ίσως υπερβολικά…

Αυτή η εξέλιξη και η μουσική αναζήτηση τελικά είχε ως κατάληξη έναν από τους καλύτερους δίσκους των ΄00, το «Viva Emptiness» (2003) που κρατάει όλα τα καλά στοιχεία των τριών προκατόχων του αλλά πλέον οι μελωδίες είναι πιο ελαφριές, σίγουρα πιο rock, ρυθμικές και μάλλον διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό αυτού που σήμερα ονομάζουμε Progressive Metal. Κάθε φορά ανατριχιάζω ακούγοντας τους στίχους του «Ghost Of The Sun», το ρεφρέν του «A Premonition» με αυτόν τον χαρακτηριστικό λυγμό του Renske να κυριαρχεί και το «Evidence» με έντονο το ηλεκτρονικό στοιχείο (ακόμα ένα hint για το μέλλον).

Το 2006 η τρίτη εποχή των KATATONIA τους φέρνει για ακόμα μία φορά σε νέα μονοπάτια με έναν δίσκο σταθμό στην καριέρας τους. Το άλμπουμ «The Great Cold Distance» που κυκλοφόρησε εκείνη τη χρονιά συνδυάζει τα πάντα αλλά μας δείχνει την πορεία που θα ακολουθήσει το συγκρότημα. Μέχρι και ψήγματα από growl φωνητικά ακούμε. Κατά τα άλλα, χωρίς να απεκδύονται τον κατάμαυρο μανδύα της μελαγχολίας εντάσσουν στη μουσική τους ακόμα περισσότερα στοιχεία εκμοντερνίζοντας τον ήχο τους με ηλεκτρονικές πινελιές. Ένας δίσκος αγαπημένος τόσο στο συγκρότημα όσο και στους οπαδούς γι’ αυτό και πάντα τα τραγούδια του κατέχουν περίοπτη θέση στα setlists τους. «July», «My Twin», «Deliberation» είναι πάντα παρόντα και προκαλούν χαμό.  Στα ίδια μονοπάτια αλλά με ακόμα πιο έντονο το progressive και ηλεκτρονικό στοιχείο κινείται και το επόμενο άλμπουμ τους «Night Is The New Day» (2009) το οποίο και οι ίδιοι τίμησαν δεόντως με περιοδεία αφιέρωμα στα 10 χρόνια κυκλοφορίας τους. Πιθανότατα είναι το άλμπουμ που έχω ακούσει περισσότερο από τους KATATONIA και τραγούδια όπως το «Forsaker», το «Longest Year» ή το «Idle Blood» τα κατατάσσω στη δεκάδα των κορυφαίων τους. Μετά από 3 σερί εμβληματικά άλμπουμς, η δουλειά του «Dead End Kings» (2012) ήταν εξ ορισμού εξαιρετικά δύσκολη. Ένα εξαιρετικό άλμπουμ που όμως δεν φτάνει τους προκατόχους του αλλά λειτουργεί ιδανικά στη διατήρηση του υψηλού επιπέδου μέσα από μια χαρακτηριστική απλότητα. Παρόλα αυτά, περιλαμβάνει τον ύμνο «Lethean» που εδώ και αρκετούς μήνες είναι ήχος κλήσης στο κινητό μου!!

Οι επόμενοι τρεις δίσκοι τους απλά επιβεβαιώνουν τη στροφή στην Progressive Metal  που δείχνουν να εξελίσσουν όλο και περισσότερο. Με το «The Fall Of Hearts» (2016) που έρχεται με νέο Line up προσπαθούν να κάνουν άνοιγμα σε ένα ευρύτερο progressive κοινό, διατηρώντας μεν την ίδια θεματολογία στους στίχους που σχετίζεται με την απώλεια, την απομόνωση και την αποξένωση αλλά εμπλουτίζουν τον ήχο τους με κάπως πιο πολύπλοκες μελωδίες σε σχέση με το παρελθόν. Το «City Burial» (2020) (κριτική για το άλμπουμ εδώ) είναι ένα ιδιαίτερο άλμπουμ. Αρχικά ο Renkse είχε σκοπό να το κυκλοφορήσει ως σόλο άλμπουμ μιας και οι KATATONIA βρίσκοντας σε, ευτυχώς προσωρινή, παύση. Για καλή μας τύχη τελικά δούλεψαν μέσα στην καραντίνα και μας έδωσαν ένα εξαιρετικό άλμπουμ, χωρίς μεγάλη πρωτοτυπία βέβαια αλλά με τον Renkse να δίνει ρέστα φωνητικά και συνολικά ο δίσκος να κλείνει το μάτι στις πιο heavy στιγμές του συγκροτήματος σε αρκετά τραγούδια. Έχοντας λοιπόν ξεπεράσει τα όποια προβλήματα και βλέποντας ότι το έχουν ακόμα, πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησαν το τελευταίο τους άλμπουμ «Sky Void Of Stars» (2023) (μπορείτε να διαβάσετε την αναλυτική μας κριτική εδώ!) που θα απολαύσουμε στις 27/5 ζωντανά!

  Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, οι KATATONIA έχουν καταφέρει κάτι μοναδικό στην καριέρα τους. Όποιο στυλ και να έχουν υπηρετήσει, από το Doom Death Metal μέχρι του Progressive Rock, έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους λόγω του πολύ ιδιαίτερου ύφους τους και της μοναδικής ατμόσφαιρας που δημιουργούν με τα τραγούδια τους. Μιας ατμόσφαιρας που σκοπεύουμε να ζήσουμε στις 27 Μαΐου στο Fuzz club…

Σχεδιασμός και Επιμέλεια Αφιερώματος: Κώστας Μπουντούκος
Ημερομηνία: 16 Μαϊου 2023
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: ΚΑΤΑΤΟΝΙΑ – Επίσημη Σελίδα
Copyright © 2023 by THEGALLERY.GR