Ο William H. Gass έγραφε πως οι πραγματικοί αλχημιστές δεν μετατρέπουν το μολύβι σε χρυσό. Μετουσιώνουν τον κόσμο σε λέξεις. Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο G.C. Krarsas μιλάει για την τελευταία του δισκογραφική δουλειά, το «The First Alchemist» και συμπυκνώνει όσο γίνεται ένα μέρος του αισθητικού του κόσμου σε λέξεις για τους αναγνώστες του The Gallery.
– Πες μας λίγα λόγια για την καινούρια σου δουλειά. Πώς ξεκίνησε ως ιδέα, ποιοι οι συνεργάτες και ποια η σχέση του «The First Alchemist» με το Alchemical Symphony;
Γ.Κ. Κρατσάς: Καλησπέρα Γιάννη και ευχαριστώ για το βήμα λόγου! Η ιδέα ενός δίσκου ( ή καλύτερα ενός καλλιτεχνικού εγχειρήματος) που θα πραγματευόταν την αλχημεία υπήρχε εδώ και πάρα πολλά χρόνια θα έλεγα. Πάντα μας γοήτευε το κονσεπτ…Οι απαρχές της επιστημονικής μεθοδολογίας και η προσπάθεια του ανθρώπου να να σπάσει τα στεγανά που του επιβάλει η φύση του. Προσπάθεια που δεν περιοριζόταν μόνο στη πειραματική διαδικασία αλλά και σε πιο…απόκρυφες τακτικές. Το μυστικό της αθανασίας: η φιλοσοφική λίθος και επικλήσεις σε δυνάμεις πέρα από τη πεπερασμένη ανθρώπινη νόηση…Έτσι και εμείς αλληγορικά σαν καλλιτέχνες-αλχημιστές προσπαθήσαμε σε αυτό το δίσκο να σπάσουμε κάποια στεγανά, να βγούμε έξω από το κουτί, φλερτάροντας μεταξύ τονικού και ατονικού, μεταξύ λυρισμού και νοσηρού σε πρωτόγνωρα μουσικά για εμάς μονοπάτια. Και λέω εμείς διότι παρα του ότι το προτζεκτ φέρει το όνομα μου, πρόκειται για συλλογική προσπάθεια και των πέντε δηλαδή του Νικήτα Μανδόλα στα τύμπανα, Τάσου Σερεμέτη στο Ούτι, Mora στα φωνητικά και Δημήτρη Τζωρτζη στο artwork! (Εξού και το «καλλιτεχνικό εγχείρημα» που προανέφερα). Το Alchemical Symphony αποτελεί ξεχωριστό release με αυτόνομες καθαρά cinematic συνθέσεις εμπνευσμένες φυσικα απο το The First Alchemist και αποτελούμενες μόνο απο όργανα και κρουστά συμφωνικής ορχήστρας.
– Πως σχετίζεται αυτή η δουλειά με το Manhattan Project; Ένα βήμα παραπέρα, νέα κατεύθυνση ή κάτι παράλληλο;
Γ.Κ. Κρατσάς: Θα έλεγα πως αποτελεί ακριβώς την συνέχεια του! Κάτι που είναι φυσικό αφού ουσιαστικά πρόκειται για τα ίδια μέλη. Και αυτό διότι το first alchemist ενώ επιφανειακά μοιάζει με ένας φουλ κιθαριστικός δίσκος σαν παράλληλο προτζεκτ κιθαρίστα με τα σόλο να κυριαρχούν ΔΕΝ είναι σε καμία περίπτωση. Προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι εντελώς μουσικό χωρίς την κιθάρα/ κιθαρίστα να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά με ισορροπία των ενορχηστρώσεων και της δόμησης όπως σε έναν instrumental δίσκο.
– Η ποσότητα ηχητικής πληροφορίας που εμπεριέχει το «The First Alchemist» είναι εντυπωσιακή. Πες μας λίγο για τη συνθετική διαδικασία και την ηχογράφηση του album: Πώς δουλέψατε και ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες;
Γ.Κ. Κρατσάς: Ήταν πραγματικά μια πρωτόγνωρη εμπειρία και για εμάς μιας και δεν είχαμε επιχειρήσει ποτε να συνδυάσουμε σε τέτοιο βαθμό τόσα (ετερόκλητα ίσως) στοιχεία. Το να εμπνευστείς να χρησιμοποιήσεις ένα εντελώς παραδοσιακό όργανο με μεγάλο δυναμικό εύρος οπως το Ούτι σε πλαίσια μέταλ σύνθεσης ακούγεται πρωτότυπο αλλά πως το κανεις τεχνικά να σταθεί ανάμεσα στα εκκωφαντικά τύμπανα κ κιθάρες είναι άλλο θέμα! Θέλω να πω με αυτό πως οι τεχνικές δύσκολες και limitations ίσως μπλοκάρουν τον δημιουργικό οίστρο, ιδίως όταν επιχειρείς πράγματα για τα οποία ελάχιστη έως και καθόλου τεχνογνωσία δεν υπάρχει αλλά τότε είναι που καλείσαι να κανεις κάτι πραγματικά πρωτότυπο και μοναδικο. Ο τρόπος με τον οποίο δενει η cinematic ορχήστρα με το μέταλ σύνολο είναι και αυτό μια πρόκληση τόσο σε συνθετικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο μίξης! Αναγκαστήκαμε αρκετές φορές να δομησουμε τη μπάντα να παίζει στα πλαίσια της ορχήστρας (κιθάρες γραμμένες αντιστοικτικά σαν να είναι βιόλα η τσέλο) και οι πρωταγωνιστικοί ρολόι να εναλλάσσονται ανάμεσα στα όργανα.
– Πέρα από τη σύνθεση, έχεις αναλάβει αποκλειστικά το production/mix/master του «The First Alchemist». Πόσο σημαντικό είναι τελικά για έναν συνθέτη να είναι και ο άνθρωπος «πίσω από την κοσνόλα»;
Γ.Κ. Κρατσάς: Για μένα η μουσική παραγωγή εν γενει αποτελεί μια παρα πολύ καλλιτεχνική διαδικασία! Δεν το βλέπω αμιγώς τεχνικά σαν μια πράξη διόρθωσης και ισοσταθμισης συχνοτήτων αλλά σαν ένα ισχυρό μουσικό εργαλείο που με βοηθάει να πλάσω και να αισθητοποιήσω τον ήχο που έχω στο μυαλό μου. Θεωρώ πως είναι εξίσου σημαντικό για έναν συνθέτη να είναι και παραγωγός· το απαιτεί η μοντέρνα μουσική και είναι ένα από τα στοιχεία της μουσικής μας ταυτότητας. Πέρα από τις νότες και τον τρόπο που παίζουμε, ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουμε και μορφοποιούμε τις χροιές συντελεί στην διαμόρφωση της μουσικής μας μοναδικότητας…μιας μοναδικότητας που με σαφήνεια κάνει τον ακροατή να πει: «Αυτός ο ήχος, αυτό το output είναι ΣΙΓΟΥΡΑ ο τάδε καλλιτέχνης» και δε μοιάζει με κανενός άλλου.
– Γιατί instrumental; Ακούγοντας τη συμμετοχή της Mora Hecate στο Clockwork Giant ομολογώ ότι μου άνοιξε η όρεξη. Να περιμένουμε κάποια δουλειά με lyrics στο μέλλον ή είναι μάλλον out of the question;
Γ.Κ. Κρατσάς: Γενικά δεν μας αρέσουν τα στεγανά! Ο λόγος που είμαστε instrumental είναι γιατί αυτό νιώθουμε ότι μας εκφράζει και εξυπηρετεί την μουσική μας. Φυσικά οπως όλα τα πράγματα έτσι και η μουσική εξελίσσεται. Μετά την μικρή προσθήκη της Mora η αλήθεια είναι πως και εμείς νιώθουμε το υλικό να αποκτά μεγάλο impact, οπότε πλέον και εμείς θελουμε να έχουμε περισσότερη Mora στα επόμενα!
– Πώς θα χαρακτήριζες τον ήχο σου σε αυτή τη φάση της καριέρας σου; Είναι πολυστυλισμός ή τελικά ένα genre καινούριο που επιχειρεί να γεφυρώσει metal και συμφωνική μουσική, δυτικά και ανατολίτικα στοιχεία;
Γ.Κ. Κρατσάς: Πάντα ήμουν εραστης του πολυστυλισμού. Ακόμη και από πολύ μικρός μου φαινόταν ιδιαίτερα ελκυστικό και διασκεδαστικό το κράμα αρκετών στοιχείων σε μια σύνθεση και πιστεύω πως οι περισσότεροι καλλιτέχνες της progressive σκηνής είναι ταγμένοι υπέρ του ρεύματος χωρίς απαραίτητα να έχουν ακούσει Satie η Schnittke! Ο συνδυασμός αυτών των στοιχείων δλδ της Ανατολής με τη χρήση μακαμιων μέσω του ουτιου, της συμφωνικής ορχήστρας σε ατοναλ μονοπάτια και φυσικά τα heavy metal elements είναι αυτό που πραγματικά είμαστε και αυτό που αυθόρμητα βγαίνει από μέσα μας.
Δεν θα έλεγα πως πρόκειται για κάποιο επαναστατικό νέο είδος απλά για ένα εγχείρημα με αδρή καλλιτεχνική άποψη!
– Ακούγοντας το «The First Alchemist» είχα την αίσθηση σε πολλά σημεία ότι ακούω ένα cinematic trailer, έχεις ασχοληθεί με τη μουσική για εικόνα κι αν όχι είναι κάτι που θα ήθελες να κάνεις;
Γ.Κ. Κρατσάς: Έχω ασχοληθεί αρκετά θα έλεγα, όχι τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο αλλά περισσότερο σε προσωπικό. Θεωρώ πως η κινηματογραφική μουσική έχει τεράστια συναισθηματική ισχύ: μπορεί με πολύ άμεσο και έντονο τρόπο να προκαλέσει και να αναμοχλεύσει συναισθήματα. Για παράδειγμα φαντάσου το epicness από ένα σημείο με χάλκινα πνευστά ή το άγχος ενός horror σημείου κλπ Λέγοντας αυτά και πραγματικά απολαμβάνοντας κινηματογραφική μουσική ήθελα να με κάποιο τρόπο να εντάξω τέτοια θέματα στις δικες μου συνθέσεις!
– Βιρτουόζος κιθαρίστας από τους ελάχιστους που πραγματικά παίζουν extended range κιθάρα σε όλο της το εύρος. Πώς οδηγήθηκες στο όργανο, γιατί έκανες αυτή την επιλογή, τι θα έλεγες σε κάποιον κιθαρίστα που σκέφτεται να δοκιμάσει ένα extended range instrument;
Γ.Κ. Κρατσάς: Θα έλεγα πως και αυτό είναι απόρροια του κονσεπ απόστεγανοποίησης που έχουμε σαν μπάντα! Νομίζω το να έχεις παραπάνω range σε ένα όργανο μόνο καλύτερα, πιο ποικιλόμορφα και λιγότερο περιοριστικά κάνει τα πράγματα. Φυσικά όπως όλα ετσι και αυτό έχει ένα learning curve και απαιτεί ένα διάστημα μέχρι να συνηθίσεις, αλλά όπως κ αν έχει το μουσικό αποτέλεσμα σε αποζημιώνει. Θα έλεγα να το τολμήσει ανεπιφύλακτα· ο πειραματισμός είναι κεφαλαιώδους σημασίας! Παρεμπιπτόντως, αν και είναι ιδιαίτερα κολακευτικός ο τίτλος ¨βιρτουόζος¨ δεν νιώθω να ειμαι σε καμία περίπτωση!
– Bandcamp και self-release: Συνειδητή επιλογή σε έναν κόσμο όπου από τη μία η δισκογραφία έχει γίνει digital κι από την άλλη ξαναζούμε τη γοητεία του να ανακαλύπτουμε ως ακροατές underground διαμάντια μέσα στις χιλιάδες κυκλοφορίες ή περισσότερο λύση ανάγκης στη συγκυρία;
Γ.Κ. Κρατσάς: Είμαστε κάπως διχασμένοι ως προς αυτό για την ώρα, αλλά ήταν αναμενόμενο πως τα δεδομένα της κατάστασης που επικρατούν σε παγκόσμιο επίπεδο λόγω πανδημίας έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Σίγουρα θα υπάρξει physical release του The First Alchemist. Προς το παρόν και πέρα από οποιαδήποτε φόρμα η πλατφόρμα κυκλοφορίας το βασικό είναι να βγαίνει η μουσική στον κόσμο, να μοιραζόμαστε ο καθένας την τέχνη του με το κοινό, να είμαστε σε θέση να συγκινούμε και να προκαλούμε έντονα συναισθήματα.
– Ποια τα σχέδιά σου από δω και μπρος, τα επόμενα βήματα στο άμεσο μέλλον σχετικά με το project;
Γ.Κ. Κρατσάς: Πρωτίστως πρέπει να πλαισιωθεί ο δίσκος με τον οπτικό τρόπο που του αρμόζει! Και αναφέρομαι σε official videos κινηματογραφικού χαρακτήρα φυσικά. Πολλά είναι τα μελλοντικά σχέδια που έχουμε αλλά τον πρώτο λόγο πάντα τον έχει η μουσική. Κανεις δεν μπορεί να ξέρει εκ προοιμίου που θα τον οδηγήσει!
Συνέντευξη: Γιάννης Τζιάλλας
Επιμέλεια Εξωφύλλου: Αλέξανδρος Σουλτάτος
Σχεδιασμός και Επιμέλεια Συνέντευξης: Αλέξανδρος Σουλτάτος
Ημερομηνία: 8 Δεκεμβρίου 2020
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: George Constantine Kratsas – Σελίδα Bandcamp
Copyright © 2020 by THEGALLERY.GR
