Χρονολογία: 2020
Συνολικός Χρόνος: 40:40
Εταιρεία: Agonia Records
Μια φορά κι έναν καιρό, στην πόλη Piacenza και πιο συγκεκριμένα στην περιφέρειά της Emilia-Romagna (μιας από τις πλουσιότερες της Ιταλίας), υπήρξε ένα Black Metal συγκρότημα, οι SACRATER οι οποίοι το 1998 κυκλοφόρησαν το demo «Sudarium Tenebrae» κι έπειτα διαλύθηκαν. Δύο από τα μέλη τους, ο τραγουδιστής Morbid (αυτός κι άλλοι εκατοντάδες με το ίδιο παρατσούκλι) και ο μπασίστας Torment (κι αυτός με άλλους εκατοντάδες με το ίδιο παρατσούκλι) αποφάσισαν να σχηματίσουν ένα νέο συγκρότημα, τους FORGOTTEN TOMB. O Torment αποφάσισε να φύγει και έτσι έμεινε μόνος του ο Herr Morbid πλέον να κρατάει το μαγαζί. Κυκλοφόρησε τρεις δίσκους οπότε κι αποφάσισε να προσλάβει κι άλλους μουσικούς, να καταστήσει τη μπάντα ως πλήρη και να δισκογραφήσει με αρκετή συνέπεια, με αποτέλεσμα το «Nihilistic Enstrangement» να αποτελεί αισίως τη δέκατη πλήρη δισκογραφική προσπάθεια του συγκροτήματος.
Το τραγούδι «Active Shooter» που σηματοδοτεί την έναρξη του δίσκου αφήνει μια αίσθηση μελωδικής CARCASS-ίλας να ξεχύνεται από τα ηχεία, χωρίς όμως να πατηθεί το γκάζι, κρατώντας έτσι ένα Doom ρυθμό με τη μελωδία της κιθάρας να υπάρχει στο προσκήνιο. Μια μελωδία ζεστή, αναλογική θα τη χαρακτήριζα κι όχι ψυχρή όπως θα περίμενε κανείς από έναν –κατά κάποιο τρόπο- Doom/Black Metal δίσκο. Όπως αναφέρει κι ο ιδρυτής του σχήματος Ferdinando Marchisio (ο Herr Morbid που λέγαμε πριν), χρησιμοποιήθηκαν παλιά μικρόφωνα της δεκαετίας του ‘70 καθώς και όργανα της δεκαετίας του ‘80 ώστε να αποδώσουν καλύτερα την αίσθηση μιας παλιάς ηχογράφησης, δίχως τη χρήση των σύγχρονων ψηφιακών και περισσότερο «ψυχρών» μέσων. Αυτό ήταν και ένα πο τα ελάχιστα πράγματα που κατάφερα να συγκρατήσω από το «Nihilistic Enstarngement» καθώς και την άνεση του Marchisio να μπορεί να εναλλάσσει και να μορφοποιεί τη φωνή του ανάλογα με το τραγούδι.
Η διλογία «Iri’s House Part I, II» δεν μου προσέφερε ηχητικά κάτι, παρόλο που έχει σαν βάση dark rock μελωδίες και μια Doom ατμόσφαιρα η οποία όμως απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί επιθετική ή έστω «απειλητική». Η κατρακύλα συνεχίζεται στο «District3» με την ατμόσφαιρα να ελαφραίνει και οι ταχύτητες να πέφτουν, ενώ μονάχα προς το τέλος του τραγουδιού αποφασίζουν να «ξυπνήσουν» για να μας οδηγήσουν στο ομώνυμο, σχεδόν 9-λεπτο τραγούδι, θυμίζοντάς μας γιατί αυτή η μπάντα ήταν από τις σημαντικότερες στα μέσα των ‘00s. O επίλογος γράφεται με το «RBMK» ένα αναπάντεχα ψυχρό, παγωμένο Black Metal κομμάτι, βγαλμένο κατευθείαν από τα βάθη του δεύτερου κύματος με σαφείς στιχουργικές αναφορές στον τρόμο που πηγάζει από την αλόγιστη χρήση πυρηνικής ενέργειας.
Το «RBMK» όμως ήταν και η αιτία διχασμού. Από τη μία καταλαβαίνω ότι οι FORGOTTEN TOMB προσπάθησαν να συγκεράσουν όλη τους τη δισκογραφική παρουσία σε ένα δίσκο. Δεν τα κατάφεραν είναι η αλήθεια. Όταν η μπάλα παιζόταν στο καθαρό Black μέρος του γηπέδου, η ροή ήταν απροβλημάτιστη, η μισανθρωπία έκδηλη και ο σκοπός της «τρομοκράτησης» στεφόταν με επιτυχία. Όταν όμως έμπαιναν στην Doom μεριά η κατάσταση άλλαζε δραματικά προς το πολύ χειρότερο, σαν να τους ανάγκασαν με το ζόρι να παίξουν Deppressive Doom/Black. Κι όπως γνωρίζουμε, παντρειά με το ζόρι δεν γίνεται!
ΝΑΙ, σε εκτελεστικό επίπεδο οι FORGOTTEN TOMB μοιάζουν με μια καλολαδωμένη μηχανή χωρίς τριξίματα και σκορτσαρίσματα, αλλά σε συνθετικό επίπεδο δεν τα καταφέρνουν καθόλου καλά, ξεκινώντας ωραία, κάνοντας μια τεράστια κοιλιά στη μέση κι ανεβαίνοντας στο τέλος. Το «Nihilistic Enstrangement» είναι ένας δίσκος ορόσημο για τους FORGOTTEN TOMB. Αν συνεχίσουν έτσι μάλλον θα τους φάει η λήθη και η μοναξιά, αν προχωρήσουν στο Black μονοπάτι υπάρχουν ελπίδες να δουνε φως στην άκρη του τουνελ. Κρίμα για το υπέροχο artwork και κρίμα για την ωραία και ζεστή παραγωγή.
Βαθμολογία : 5/10
Συντάκτης: Δήμος Καραδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: FORGOTTEN TOMB – Σελίδα Facebook
