25/09/2019….στο Piraeus Academy, επρόκειτο να γίνει κάτι μοναδικό, μετά από 16 χρόνια αναμονής! Οι DIMMU BORGIR επέστρεψαν στην Ελλάδα, έχοντας κυκλοφορήσει αρκετά νέα πραγματάκια από την τελευταία φορά που επισκέφτηκαν την χώρα μας. Με έναν νέο δίσκο στις αποσκευές τους, ήρθαν να μας αποζημιώσουν για την πολύχρονη απουσία τους αλλά και για το φιάσκο του 2004 στον Άλιμο (για το οποιό φυσικά δεν έφταιγαν οι ίδιοι). Δεν έχει νόημα να ανασκάπτουμε το παρελθόν όμως. Η ερώτηση είναι άλλη… Οι Νορβηγοί μας αποζημίωσαν όντως με αυτή τους την εμφάνιση;

Καθώς υπήρχαν φήμες για sold out εμφάνιση στην Αθήνα, η ράδιο αρβύλα πήγαινε σύννεφο. Παρόλα αυτά τελικά, πρέπει να απείχε πολύ λίγο από το να είναι όντως sold out. Στις 9 μ.μ. ήταν κανονισμένο στο πρόγραμμα να βγουν οι GENTIHAA, οι οποίοι εμφανίστηκαν σαν special guests σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Με το πρώτο τους άλμπουμ «Reverse Entropy» να έχει κυκλοφορήσει μόλις από την εταιρία του πασίγνωστου Μπομπ Κατσιώνη, οι GENTIHAA με ένα κράμα από ορχήστρες, Black/Death Metal περάσματα (γιατί δεν παίζουν αυτό το είδος) και καθαρά φωνητικά, έπαιξαν παθιασμένα, σωστά και δυνατά, ώστε να ζεστάνουν τον κόσμο για ότι επρόκειτο ν’ ακολουθήσει. Ο τραγουδιστής Ανδρέας Μπούτος, αρκετά επικοινωνιακός όπως και όλοι στην μπάντα καλοπροβαρισμένοι και δεμένοι, έβγαλαν εις πέρας την παρθενική τους εμφάνιση με απόλυτη επιτυχία. Αναμένουμε και την συνέχεια, καθώς είναι πολλά υποσχόμενη μπάντα για το μέλλον…

10 μ.μ. και τα φώτα σβήνουν. Η εισαγωγή αρχίζει και παίζει από το ΡΑ και οι DIMMU BORGIR ξεχύνονται στη σκηνή! Όπως έχω πει πολλές φορές, οι άνθρωποι είναι μηχανές. Δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσεις λάθος όταν παίζουν. Απλά δεν γίνεται. Έτσι και τώρα, όλα παίχτηκαν στην εντέλεια, όπως ακριβώς τα ακούμε στα άλμπουμ τους. Δεν γίνεται όμως να είναι όλα τέλεια ε; Ε δεν γίνεται όντως! Μόνο 60 λεπτά διήρκησε περίπου το συνολικό setlist τους (αφαιρώντας το intro και το outro). Έπαιξαν 11 τραγούδια, εκ των οποίων τα 4 από το «Eonian», 2 από «Abrahadabra», 2 από «In Sorte Diaboli», 1 από από το «Puritanical Euphoric Misanthropia», 1 από το «Death Cult Armageddon» και 1 (ΕΝΑ) (!!!) από το «Enthroned Darkness Triumphant”. Ερωτώ λοιπόν. Που είναι το «Stormblast»; Που είναι το «Spiritual Black Dimensions»; Που είναι το «For All Tid»; Ωραία και πες ότι το δέχομαι όλο αυτό. 60 λεπτά και κάτι; Μετά από 16 χρόνια; Ναι τόσο παίζουν σε όλη την περιοδεία. Και; Στις άλλες χώρες παίζουν ανά κάποια χρόνια. Έχεις να έρθεις ΔΕΚΑΕΞΙ χρόνια και μου παίζεις τόσο; Συγνώμη, αλλά όσο κι αν σκοτώνεις live σαν μπάντα, με απογοήτευσες….

Κλείνουμε λοιπόν. Μας αποζημίωσαν; Παικτικά ναι εννοείται. Όπως έγραψα και πιο πάνω, δεν υπάρχει περίπτωση να δεις DIMMU BORGIR live και να μην δεις μια αλάνθαστη και αψεγάδιαστη συναυλία. Show με φώτα; Επίσης εννοείται! Ξέρουν τι επένδυση χρειάζεται η μουσική τους και το χρησιμοποιούν στο έπακρο. Χορτάσαμε; Δυστυχώς επτωχεύσαμεν. Ναι, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ χάρηκα που τους είδα μετά από τόσο καιρό, ναι το περίμενα πως και πως, αλλά περίμενα και κάτι παραπάνω. Όπως και να έχει όμως, θα δώσω και το ελαφρυντικό ότι δεν γίνεται να τους έχεις όλους ικανοποιημένους. Αν είναι να κάνεις τα κέφια του κάθε οπαδού, καλύτερα ξεκίνα από το πρώτο τραγούδι του πρώτου δίσκου και πάμε με τη σειρά τα υπόλοιπα τραγούδια. Προφανώς δεν γίνεται! Δε βαριέσαι…

Ανταπόκριση: Νίκος Σάμιος

Επιμέλεια Εξωφύλλου: Χρύσα Αντωνιάδη