Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 39:52
Εταιρεία: Impaler Records.

      Να σας πω την αμαρτία μου (γιατί αμαρτία εξομολογούμενη παύει να είναι πια αμαρτία) τους BULLETBELT δεν τους είχα σε  μεγάλη υπόληψη. Κάτι η μουσική τους που ήταν τετριμμένη, χωρίς να λεει κάτι το ουσιαστικό, κάτι η προηγούμενη τραγουδίστρια Jolene Tempest που ένιωθα ότι πατάει φρένο στη μπάντα, με προκατέβαλαν αρνητικά συν το γεγονός ότι βλέπω πάλι χώρα προέλευσης το Σάιρ και τη Γκόντορ. Ε με το που ξεχύθηκαν οι πρώτες νότες του εισαγωγικού instrumental «Destroyer Of All» πολλές από τις ενστάσεις μου  διαλύθηκαν.

     Οι BULLETBELT παίζουν σίγουρα extreme μουσική παίρνοντας κομμάτια από πολλά είδη όπως Black, Thrash, Death, Doom ακόμη και Punk, μη διστάζοντας να ρίξουν στο μείγμα και ολίγο από κλασσικό  Heavy Metal. Με σκισμένα Black φωνητικά, με Thrash κιθαριστικά riffs αλλά και μελωδίες και μια έντονη επιθυμία για πάρτυ. Σε αυτό μου θύμισαν τους KVELERTAK αλλά και τους WITCHERY. Ο δίσκος χωρίζεται σε δυο ας το πούμε χονδρικά μέρη, το πρώτο πιο ευθυτενές και πολεμικό και το δεύτερο πιο μελωδικό και πιο γλυκόπιοτο με χαρακτηριστικότερο όλων το «Herodian Kingdom», ένα τραγούδι τόσο αργόσυρτο epic/black, αλλα και τόσο progressive (με πολύ τέντωμα των ορίων του progressive) που μου έφερε στο νου πολύ  παλιούς καλούς OPETH. Η παραγωγή είναι μοντέρνα, τα μέλη της μπάντας είναι πολύ καλά καταρτισμένα. Οι μπασογραμμές συμπληρώνουν τιε κιθάρες ενώ τα drums κρατάνε σταθερό το tempo χωρίς να ασπάζονται το δόγμα «ταχύτερα = καλύτερα».

        Το image της μπάντας δεν σε προδιαθέτει για κάτι τόσο «ακραίο» αλλά είναι κι αυτό ένα από τα σημάδια των καιρών. Οι BULLETBELT κυκλοφόρησαν έναν σοβαρό δίσκο που δεν περνάει απαρατήρητος. Επίσης κατάφεραν κάτι που λίγοι μπορούν να το καταφέρουν, να αναμείξουν διάφορα συστατικά χωρίς να καταντήσουν γελοίοι στη χειρότερη περίπτωση  ή έστω κόπιες άλλων συγκροτημάτων και αυτό πιστώνεται στα θετικά τους στοιχεία.

Βαθμολογία:7/10
Συντάκτης: Δήμος Καραδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: BULLETBELT – Επίσημη Σελίδα