Χρονολογία: 2021
Συνολικός Χρόνος: 41:51
Εταιρεία : Inside Out

        Δεν θα σας πώ ποιά είναι η Anneke Van Giersbergen και ποιό είναι το στίγμα της, κατα κύριο λόγο στην παγκόσμια metal σκηνή, ούτε για την εξέλιξή της απο κοπελίτσα που τραγουδούσε στο ντουέτο BAD BREATH έως την ένταξή της στους THE GATHERING, την αποχώρησή της για solo καριέρα και την εδραίωσή της σαν μια απο τις εκφραστικές κι αιθέριες περσόνες με τις εκατοντάδες κυριολεκτικά συνεργασίες της. Όλα αυτά μπορείτε να τα διαβάσετε παντού και πιθανότατα αρκετοί και αρκετές απο εσάς έχετε και μια προσωπική επαφή οπού μπορεί να επιβεβαιωθεί το προσηνές του χαρακτήρα της, η απαράμιλλη ευγένειά της, το πόσο ευδιάθετη παρ’ όλες τις συνθήκες είναι απέναντι στον άλλον αλλά και ο αδιαμφισβήτητος επαγγελματισμός της και η καθολική προσήλωση στο στόχο που έχει θέσει.

         Το έτος 2018, πριν ακόμη εμφανιστεί η πανδημία, η Anneke (το γράφω συντετμημένο χάριν συντομίας κι ένεκα προσωπικής συμπάθειας – πιστεύω οτι ΟΛΟΙ με καταλαβαίνετε) είχε φτάσει σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι με το metal project της τους VUUR. Να συνεχίσει να γράφει μουσική με τους VUUR για την κυκλοφορία νέου δίσκου, τον οποίο φυσικά θα έπρεπε να υποστηρίξει με συναυλίες και περιοδείες, ενέργειες οπου χρειάζονται χρήματα για την υλοποίησή τους ή να το αφήσει στην άκρη φυλάσσοντας τις συνθέσεις στο συρτάρι για αργότερα; Αυτό που δεν είδε όμως, σύμφωνα με την ίδια, ήταν τα μαύρα σύννεφα που μαζεύτηκαν ξαφνικά πάνω απο το γάμο της τα οποία και σκοτείνιασαν την προσωπική της ζωή. Ποιός λοιπόν ο τρόπος αντιμετώπισης; Μα, το να γράψει μουσική, σαν ένα είδος ατομικής ψυχοθεραπείας, απομονωμένη, και το κυριότερο ήρεμη κι απερίσπαστη απο εξωτερικά ερεθίσματα. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ακουστικό (στην ολότητά του) άλμπουμ με συνοδεία κουαρτέτου εγχόρδων, ήρεμου και στερούμενου εξάρσεων με τη γνωστή φωνή της Anneke να εξιστορεί την πορεία της διαμέσου της καταιγίδας εώς την κάθαρση.

     Το εναρκτήριο «Agape», με την τόσο δυνατή απο κάθε άποψη λέξη όπως και το «My Promise» είναι τραγούδια οπου οι αρπισμοί αφήνουν τη φωνή να αναλάβει τα ηνία και να καθοδηγήσει τη ροή της σύνθεσης. Η χαρακτηριστική εκφορά του λόγου της και η καθαρή απόδοση επιτρέπουν στον ακροατή να παρακολουθήσει τους στίχους και στο «Hurricane» σίγουρα θα καταφέρει να σχηματίσει την εικόνα στο μυαλό του, ακούγοντας την Anneke να λέει «spin me like a hurricane / drag me through the rain / pour me down the drain / I feel no shame». Στο δεύτερο μισό τα πράγμα δείχνουν κάπως να ζωηρεύουν (μη φανταστείτε γκάζια), με μια δόση ευθυμίας και διάφορα παιχνιδίσματα να μπαίνουν στο παιχνίδι, με το χαρούμενο αλλά και συνάμα ολίγον παρέταιρο « I Saw A Car» με το «Soul Knows» να ακολουθεί κατά πόδα. Το εσωτερικό αυτό τρόπο τινά ταξίδι συνεχίζεται , όχι όμως με τη μορφή ενός concept δίσκου αλλά υπό μορφή μιας διήγησης και εξωτερίκευσης συναισθημάτων. Στο «Lo And Behold» προστίθεται μια funky πινελιά και τα έγχορδα-το βιολί κατά κύριο λόγο- στο «My Promise», που έχω ήδη αναφέρει κι επανέρχομαι, πρωταγωνιστούν στο χτίσιμο μιας «σπανιόλικης-τσιγγάνικης» ατμόσφαιρας σύμφωνα με την ίδια, με μια ευφορία να σε κατακλύζει στο τελείωμα. Στο τελευταίο τραγούδι «Love You Like I Love You», μια ωδή στην Αγάπη του Είναι κι όχι του Έχω, η αγαπητή Anneke φτάνει στο συμπέρασμα ότι τελικά τα μαύρα σύννεφα μπορούν να διαλυθούν όταν αγαπάς το έτερό σου με όλη τη δύναμη και την ολότητα του Είναι σου.

       Ο δίσκος είναι καθαρά μια προσωπική κατάθεση της Anneke, η οποία έψαξε μέσα στον εαυτό της, άντλησε έμπνευση και αποφάσισε να «ξεγυμνωθεί» – να μου επιτρέψετε την έκφραση- μπροστά στο κοινό και τους ακροατές της. Αποφάσισε να μιλήσει για όλα όσα την ταλάνιζαν και τη βασάνιζαν, χωρίς να ξέρει ότι πάνω κάτω την ίδια κατάσταση περνούν αρκετοί άλλοι άνθρωποι. Σε αυτούς θα μιλήσει στην ψυχή το «The Darkest Skies Are The Brightest», σε αρκετούς όμως πιθανότατα να τους αφήσει αδιάφορους και στο κάτω κάτω της γραφής δεν είναι όλοι οι δίσκοι για όλους τους ανθρώπους. Πολύ πιθανόν κάποιος αν δεν γνωρίζει το υπόβαθρο και το παρασκήνιο τη δημιουργίας του άλμπουμ, να το θεωρήσει ένα μέτριο ακουστικό άλμπουμ, που τυχαίνει να το ερμηνεύει η Anneke (κι αυτό δεν είναι καθόλου κατακριτέο). Προσωπικά, το απόλαυσα συνοδεία  χαρμανιού ζεστού καφέ, αγναντεύοντας το δειλινό να χρωματίζει τα πρώιμα ανοιξιάτικα σύννεφα…

Βαθμολογία:7/10
Συντάκτης: Δήμος Καραδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: ANNEKE VAN GIERSBERGEN – Επίσημη Σελίδα