Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 36:58
Εταιρεία: Babylon Doom Cult Records

       Αισίως μπήκαμε στο 2021 κι εδώ και αρκετό καιρό το  ατμοσφαιρικό Black Metal έχει κατακλυστεί από μονομελή projects (δεν θα τα ονομάσω συγκροτήματα), τα οποία το μόνο που καταφέρνουν είναι να ανακυκλώνουν τα riffs των ηγετών του Cascadian Metal των WOLVES IN THE THRONE ROOM, να μοστράρουν ένα μυστηριώδες και παράξενο artwork και να διανθίζουν  τη μουσική τους ενίοτε με παραδοσιακές μελωδίες και μοτίβα από τη χώρα καταγωγής τους. Φυσικά και δεν τσουβαλιάζεται όλο αυτό το παρακλάδι, φυσικά και υπάρχουν projects που προτείνουν κάτι το διαφορετικό, νιώθω όμως ότι το φαινόμενο αυτό αρχίζει και ξεχειλώνεται καθιστώντας το ως μια τυπική παραγωγική διαδικασία.

      Σε αυτό το ολίσθημα δεν φαίνεται να πίπτουν οι Βέλγοι ALKERDEEL, μιας και μετά το «Lede» του 2016  και το απίστευτο εξώφυλλο αποφάσισαν να κοιτάξουν προς τα πίσω, στο λυκόφως του δεύτερου κύματος του Black Metal και πιο συγκεκριμένα στην ωμότητα και τον πρωτογονισμό που αυτό απέπνεε για να αντλήσουν ιδέες για το «Slonk». Κράτησαν τα κυρίαρχα blackened sludge στοιχεία τους ως πυρήνα μη ξεχνώντας και την ιδιαίτερα κραταιά όσο και ιδιόμορφη Φλαμανδική σκηνή  της κολεκτίβας του Kortrijk  κι ενσωμάτωσαν τη μαυρίλα και το αρχέγονο σκότος των πρώιμων DARKTHRONE και HELLHAMMER.

            Οι Φλαμανδοί φυσικά προσπαθούν να κρατήσουν έναν ιδιαίτερο ήχο και το δεκατριάλεπτο  εναρκτήριο « Vier» προσπαθεί από την αρχή  να σε κοιμήσει, να σε υπνωτίσει με την ατμοσφαιρική όσο και ερημική εισαγωγή για να σε επαναφέρει βίαια με την παλαιολιθική πραγματικότητα, μια πραγματικότητα την οποία υλοποιούν μετα τη γνωριμία τους με τους GNAW THEIR TONGUES και φροντίζουν έκτοτε να ανανεώνουν. Το «Eirde» αποτελεί κι αυτό ένα φόρο τιμής στους DARKTHRONE εποχής «Transylvanian Hunger» αλλά κάπου διέκρινα και μια αύρα από πρώιμους DODHEIMSGARD, στο δε «Zop» θα απολαύσουμε-τρόπος του λέγειν- γρήγορο drumming (αλλά όχι blastbeat) να συμπλέει  με υπερηχητικά σιδηροδρομικά riffs και οδυνηρά βασανιστικά φωνητικά σε ένα άκρως συναυλιακό τραγούδι. Στο δε τελευταίο τους τραγούδι με τίτλο «Trok» θα εισάγουν και τις δυσαρμονίες και μια ορθοδοξίλα όχι τόσο επηρεασμένη από τους DEATHSPELL OMEGA αλλά πιο πολύ από τους BLUT AUS NORD , έχοντας σαν επικάλυψη και μια νότα ψυχεδέλειας που όμως δεν μπόρεσα να προσδιορίσω ακριβώς την πηγή της ταλαντευόμενος ανάμεσα σε ORANSSI PAZUZU και τα projects του Thurston Moore.

         Άξιζε το χρόνο  και την αναμονή η κυκλοφορία του «Slonk». Άξιζε επειδή στο πρόσωπο των ALKERDEEL μπορούμε να διακρίνουμε μια μπάντα η οποία έχει διάθεση να προχωρήσει, να εμβαθύνει, να εξελιχτεί χωρίς όμως να απομακρυνθεί από τις ρίζες τις. Μια μπάντα που δεν αρκείται να μείνει στα στεγανά του ιδιώματος, αλλά να προχωρήσει προς τα έξω ή  ακριβέστερα, προς το βάθος ακολουθώντας το λαγό του εξωφύλλου  στο υπόγειο και πνιγηρό λαγούμι του Black, ανταμειβόμενη με τα καλούδια που υπάρχουν εκεί, προσθέτοντας και το δικό της όνομα τους υπάρχοντες πολύτιμους λίθους. Όντως οι ALKERDEEL δεν απευθύνονται σε όλους , οι ατμιστές καλύτερα να απέχουν, αλλά ακόμη κι  αν θελήσουν ας πλησιάσουν προσεχτικά.

           Η παραγωγή είναι φυσικά στο ύφος του δίσκου, σκοτεινή, πνιγηρή, κι λεπτομερώς ακατέργαστη, η πρέπουσα κι επιβαλλόμενη, απαγορευτική για ακρόαση κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Θα ήθελα πάρα πολύ να βιώσω το «Slonk» σε ζωντανή εκτέλεση με τον Pede να βγάζει τα εσώψυχά του και την κιθάρα από το αριστερό ηχείο να εισχωρεί στο μυαλό μου απολαυστικά και διεγερτικά.

Βαθμολογία: 7/10
Συντάκτης: Δήμος Καραδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: ALKERDEEL – Επίσημη Σελίδα