Η ομάδα έχει φτιαχτεί, οι ιδέες ρέουν σαν το νερό και ξαφνικά…δεν ξέρεις τι σου γίνεται! «Που μαζεύτηκαν όλα αυτά; Τι να τα κάνω; Πως θα συνεννοηθούμε μεταξύ μας, ποιό πρώτο-ποιο δεύτερο….».

     Φιλαράκι μου αυτό είναι ευλογία! Να έχει μαζευτεί υλικό προς επεξεργασία, να υπάρχουν ιδέες, σχετικές και άσχετες, να υπάρχει γραφή πάλι σχετική και άσχετη, να φαίνεται ότι «δουλεύει το πράγμα»… Μη σε τρομάζει! Θα σου πω κάτι και θα το δεις και στην πορεία. Καλύτερα να έχεις να διαλέξεις παρά να ψάχνεις να βάλεις -και καμιά φορά να μη βρίσκεις να βάλεις-. Σημασία, έχει όσο αυτό βέβαια είναι εφικτό, να συμμετάσχει όλη η ομάδα στην παραγωγή ιδεών, εκτός βέβαια και αν μιλάμε για περίπτωση του «εγώ τα φέρνω έτοιμα κι εσείς απλά τα παίζετε». Πρόσεξέ με….δεν είναι κακό να συμβεί και αυτό, φτάνει βέβαια να είναι ξεκάθαρο από την αρχή και συμφωνημένο σαν τρόπος δουλειάς.

     Είτε έτσι, είτε αλλιώς όμως καλείσαι να διαχειριστείς τα μουσικά και στιχουργικά «στοιχεία» που προκύπτουν. Εδώ τώρα παίζουν πολλά σενάρια…. Το πρώτο -και ιδανικό- είναι όλη η ομάδα να βρίσκεται στο ίδιο μουσικό ή/και στιχουργικό πνεύμα, οπότε οι ιδέες που προκύπτουν να είναι τρόπον τινά κοντά σαν ύφος. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι δε θα προκύψει κάποια στιγμή και κάτι που ίσως να ακουστεί «ξένο» στο ιδίωμα που έχει αποφασιστεί ή προκύψει να είναι σαν βάση. Το πλέον ακραίο σενάριο είναι να υπάρχει απόλυτη διαφορά στο ύφος των ιδεών που προκύπτουν όπου εκεί τα πράγματα δεν είναι πολύ καλά… Εκεί ίσως και να αποτελεί μονόδρομο η αποχώρηση ενός συμπαίκτη ή τέλος πάντων μια όχι και τόσο θετική ως προς τη συνοχή της ομάδας εξέλιξη, δυστυχώς όμως είναι ΚΑΙ αυτά μέσα στο παιχνίδι και χρειάζεται να είσαι έτοιμος να τα αντιμετωπίσεις…

     Η ομαδοποίηση των ιδεών που προκύπτουν, άσχετα με τον τρόπο, την εποχή ή ό,τι άλλο σαν συνιστώσα προκύψει, είναι κάτι που κρίνεται απαραίτητο. Εκεί ο καθένας διαλέγει το πώς διευκολύνεται να «σώσει» αυτά που έχει φτιάξει, προκειμένου να μπορεί εύκολα και γρήγορα να τα αναζητήσει και αναλόγως των περιστάσεων να τα χρησιμοποιήσει. Σκέψου ότι από αυτές τις μουσικές και στιχουργικές ιδέες θα χτιστούν τα κομμάτια της μπάντας σου. Ταυτόχρονα -κρατώντας δεδομένη τη συλλογική δουλειά- θα πρέπει και οι συμπαίκτες σου να είναι κοινωνοί αυτών των ιδεών ώστε να μπορούν να δουλέψουν όπου, όπως και όποτε χρειαστεί. Συνεπώς, ακολουθώντας ένα σενάριο της μορφής: «Αυτός ο φάκελος περιέχει σκόρπια riff, από Death Metal μέχρι AOR, πάρτε τον και κάντε ο,τι θέλετε» δε νομίζω ότι βοηθάει ιδιαίτερα….μάλλον μπερδεύει. Προτίμησε να ομαδοποιείς μουσικά τις ιδέες σου, έχοντας σα γνώμονα το ύφος που κινούνται, ώστε ακόμα κι εσύ ο ίδιος να μη χάνεις τη μπάλα όταν κάποια στιγμή ρίχνεις σε έναν player 15.000 αρχεία και αναρωτιέσαι «γιατί το έγραψα αυτό…πότε το έγραψα… πώς…;».

     Ένα από τα πλέον βασικά και χρήσιμα πράγματα σε όλη αυτή τη διαδικασία είναι η συλλογική μελέτη. Ξεσκαρτάροντας μουσικές αλλά και στιχουργικές ιδέες και στήνοντας τα κομμάτια που προκύπτουν από το δέσιμο αυτών των ιδεών, είναι απαραίτητο οι παίχτες της ομάδας να δουλεύουν μαζί, να κατανοούν το υλικό, να κάνουν τις αλλαγές που ενδεχομένως προκύπτουν, πρόσεξε όμως… ΠΡΙΝ μπουν στο προβάδικο και αρχίσουν να τεστάρουν τί έχουν δημιουργήσει. Σε αυτό το σημείο οφείλω να σου πω αυτό που αν μη τι άλλο το έχω δει να γίνεται κατά κόρο και τελικά να αποτελεί απλά χάσιμο χρόνου. Μην περιμένεις να πας στο προβάδικο για να μάθεις τα θέματα του κομματιού! Μην περιμένεις μέχρι τη μέρα της πρόβας για να σου «δείξει» ο κιθαρίστας «πώς παίζεται το chorus». Θα αφιερώσεις -και πρέπει να το κάνεις- χρόνο είτε με προσωπική επαφή είτε με κάποιο από τους σύγχρονους τρόπους που προσφέρει η τεχνολογία -βλέπε Skype και αντίστοιχες εφαρμογές- για να προετοιμαστείς όσο γίνεται καλύτερα. Εννοείται ότι αλλαγές και βελτιώσεις μπορούν να προκύψουν αναπάσα ώρα και θα κληθείς να αλλάξεις και να βελτιώσεις πράγματα ακόμα και τη στιγμή που -αρκετά αργότερα- ηχογραφείται ένα κομμάτι, αλλά το να προσέλθεις στον χώρο προετοιμασίας απλά «αδιάβαστος» είναι πάνω από όλα προσβολή για τους συμπαίκτες σου! Η τουλάχιστον αν η πίεση του χρόνου σου είναι τέτοια που το “δεν προλαβαίνω” είναι στην καθημερινή διάταξη, φρόντισε να το κάνεις ξεκάθαρο έγκαιρα.

     Ευτυχώς η σύγχρονη τεχνολογία είναι αρωγός σε όλη αυτή την προσπάθεια και η εποχή που ένα δημοσιογραφικό cassette recorder και όχι μόνο αποτελούσε τον μόνο τρόπο για να αποθηκεύσεις και να μοιράσεις τα μουσικά πεπραγμένα έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια οικονομική λύση home recording, λύση που θα βρεις παντού πλέον, σε όποιο μουσικο-μάγαζο κι αν απευθυνθείς, όχι μόνο θα βοηθήσει στην οργάνωση των μουσικών και στιχουργικών ιδεών, αλλά θα διευκολύνει και τον τρόπο της μουσικής επικοινωνίας της ομάδας. Αξίζει να επενδύσεις εφ’άπαξ σε κάτι τέτοιο, ταυτόχρονα με το χρόνο και σαφώς τα χρήματα που θα δαπανείς για όλα τα υπόλοιπα και θα διαπιστώσεις σύντομα το πόσο πολύ άξιζε αυτή η εφ’άπαξ δαπάνη…

     Είναι όμως πολύ βασικότερο όλων κάτι άλλο…Να αφιερώσεις χρόνο στη διαδικασία συλλογής και επεξεργασίας ιδεών! Να είναι κάτι σαν φροντίδα από μέρους σου. Είναι πάνω και πέρα από όλα η Μουσική σου! Αυτή θα μοιράσεις έξω κάποια στιγμή και για αυτή θα αξιολογηθείς. Μην το κάνεις λοιπόν “ξεπέτα”. Θα χάσεις! Και αυτό είναι σίγουρο!

     Απόλαυσε τα riff και τα lyrics που φτιάχνεις, άκουσε και ξανάκουσέ τα, σκάλισε τα και «πείραξέ»¨τα όσο πάει για να είσαι και εσύ και οι υπόλοιποι παίχτες ευχαριστημένοι. Και την επόμενη φορά…μπαίνουμε σε πιο βαθιά νερά…. Recording! Τι, Που, Πως, Πότε και Γιατί. Αλλά μην παραμυθιάζεσαι….Δε φτάσαμε ακόμα στο…1ο album! Ούτε καν στο demo!

Να περνάς καλά και να παίζεις Μουσική!

Σάββας