Χρονολογία: 2022
Συνολική Διάρκεια: 53.06
Εταιρεία: Nuclear Blast
Και να που έφτασε η ώρα των FEAR FACTORY να κλείσουν την εποχή του Burton με το πρώτο τους remixed άλμπουμ μετά από 25 ολόκληρα χρόνια! Είχε προηγηθεί το θρυλικό mcd «Fear Is The Mindkiller» του 1993, όπου η κορυφαία Industrial μπάντα του πλανήτη (και τότε αλλά και τώρα) Καναδοί FRONT LINE ASSEMBLY είχαν κάνει remix σε έξι τραγούδια από το ντεμπούτο των FEAR FACTORY «Soul Of A New Machine». Ακολούθησε το πολύ κακό «Remanufacture» του 1997, με άθλια remix σε dub, rap, drum ‘n’ bass και techno στυλ στα τραγούδια του «Demanufacture». Με όλα αυτά, θέλω να τονίσω ότι τα άλμπουμ με ηλεκτρονικά remix σε (extreme) Metal μπάντες είναι δίκοπο μαχαίρι. Εκτός από την ποιότητα των αρχικών τραγουδιών, παίζει μεγάλη σημασία και ποιοι θα είναι αυτοί που θα κάνουν τα ρεμίξ και σε τι στυλ. Που ανήκει λοιπόν το «Recoded»; Ευτυχώς, στα πολύ καλά άλμπουμ του είδους, γιατί και το πρωτότυπο υλικό -όλο το «Aggression Continuum», το προηγούμενο τους άλμπουμ του 2021- ήταν αρκετά καλό και οι νέες εκτελέσεις τρομερές!
Πιστεύω ότι το στοιχείο που επιτρέπει στους FEAR FACTORY να πετύχουν, εκεί που άλλοι του είδους έχουν αποτύχει, είναι η χρησιμοποίηση του Rhys Fulber των FRONT LINE ASSEMBLY. Όχι μόνο γιατί έχει δεκαετίες εμπειρίας στην Industrial σκηνή, αλλά είναι και ο παραγωγός των περισσότερων άλμπουμ των FEAR FACTORY και βάζει όλα τα ηλεκτρονικά στοιχεία/πλήκτρα στον ήχο τους. Επομένως, ξέρει τι είναι αυτό που κάνει τα συγκεκριμένα τραγούδια καλά, όταν το ηλεκτρονικό στοιχείο κυριαρχεί.
Θα σας εκπλήξω, αλλά πιστεύω ότι το «Recoded» είναι καλύτερο από το άλμπουμ από το οποίο προέρχεται! Τα beats ποικίλλουν από τραγούδι σε τραγούδι, τα αποσυναρμολογημένα riff του Dino έχουν περισσότερη πρωτοτυπία, τα ηλεκτρονικά στοιχεία είναι πολύ καλύτερα από τα πρωτότυπα και τα φωνητικά μέρη του Burton αποδίδονται με τρόπο που δεν μοιάζει τόσο συμβατικός (αν και εξακολουθούν να είναι προβλέψιμα). Αυτές οι αλλαγές δίνουν στα τραγούδια περισσότερη ενέργεια και τα κάνουν πιο πρωτότυπα και δυναμικά. Ο Rhys Fulber εμφανίζεται σε τρία από τα έντεκα κομμάτια. Η ειδικότητά του, φυσικά, είναι να παίρνει τις αυθεντικές συνθέσεις και να τις σπρώχνει στο Industrial Metal βασίλειο! Ξεχωρίζει το «Path To Salvation» που είναι ρεμίξ του «Purity». Αυτό είναι και το κομμάτι με τα περισσότερα EBM/Dark Electro στοιχεία που έχει κάνει ποτέ η μπάντα, και το υπόβαθρο φέρνει αρκετά σε μια από τις μπάντες του Rhys, τους NOISE UNIT. Να τονίσω εδώ ότι και ο Dino είχε κάνει πέρυσι ένα guest σε αυτή την μπάντα! Πολύ καλό και το «Hatred Will Prevail» που είναι το ρεμίξ του «Monolith»
Το θέμα είναι ότι ο Rhys έχει κάποιο ανταγωνισμό αυτή τη φορά, γιατί στον δίσκο συμμετέχει άλλος ένας διακεκριμένος καλλιτέχνης, ο Zardonic. Ο Zardonic είναι Βενεζουελανός πληκτράς, DJ, συνθέτης, παραγωγός και remixer, κυρίως γνωστός για τη βαριά, ηλεκτρονική, χορευτική μουσική του και η συνεισφορά του εδώ είναι εξαιρετική, αφού είναι υπεύθυνος για πέντε από τα κομμάτια του δίσκου. Ενώ τα τραγούδια του Rhys έχουν τους σκληρούς ρυθμούς του Industrial Metal, ο Zardonic αναδεικνύει περισσότερο έναν καταιγιστικό χορευτικό ρυθμό. Είναι επίσης άριστος στο να παίρνει τα μέρη της κιθάρας και να τα κόβει/ράβει σε μορφές που είναι τουλάχιστον εξίσου καλές με τις πρωτότυπες, αν όχι καλύτερες! Είναι επίσης υπεύθυνος για το δεύτερο καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ, το «Worthless» (ρεμίξ του «End Of Line»). Το «Worthless» είναι ένα υπέροχα κατασκευασμένο Trance/Edm κομμάτι, που χρησιμοποιεί μόνο τα καθαρά φωνητικά του Burton! Οι τρεις τελευταίοι remixers έχουν από ένα τραγούδι ο καθένας και, ενώ δεν είναι τόσο καλοί όσο ο Zardonic και ο Rhys Fulber, εξακολουθούν να είναι καλύτεροι από τα πρωτότυπα τραγούδια! Οι TYRANT OF DEATH μάς προσφέρουν το πιο βαρύ κομμάτι, το «Empires Fall» (ρεμίξ στο «Collapse»), ο Rob Gee μάλλον το πιο χαοτικό, το «Hypocrisy Of Faith» (ρεμίξ στο «Manufactured Hope») και το «Recoded» (ρεμίξ στο «Recode») των BLUSH RESPONSE είναι το πιο κοντινό στα Industrial/Noise μονοπάτια.
Για μένα, η κτυκλοφορία αυτή είναι τόσο καλή, που θα ήθελα αυτή να είναι η νέα εποχή των FEAR FACTORY! Στον Dino δεν αρέσει πλέον να χρησιμοποιεί ντράμερ ούτως ή άλλως, και ο Rhys είναι στην ουσία ένα μόνιμο μέλος στο στρατόπεδό τους. Γιατί το συγκρότημα να μην το πάει μέχρι το τέλος στο Industrial Metal ιδίωμα; Θα μπορούσε την παραγωγή και μίξη να την κάνει ο Zardonic και έτσι θα είχαμε ένα άλμπουμ που θα ακουγόταν φρέσκο, ενώ θα παρέμενε αρκετά κλασικό FEAR FACTORY για να κάνει και τους παλιούς θαυμαστές χαρούμενους! Μάλιστα, o Dino πριν τρία χρόνια σχημάτισε μια καθαρά Industrial Metal μπάντα, τους DIE KLUTE, μαζί με μέλη από τους DIE KRUPPS και LEATHER STRIP. Γιατί όχι και τώρα λοιπόν; Τέλος πάντων, είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν θα συμβεί και αυτό που με κάνει να «τρέμω» είναι η επιλογή του νέου τραγουδιστή. Ελπίζω ο Dino να πράξει σωστά γιατί άλλος Burton δύσκολα βρίσκεται… ως τότε, απολαύστε όλοι το τεράστιο «Recoded»!
Βαθμολογία: Δ/Α
Συντάκτης: Δημήτρης Αργυράκης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: FEAR FACTORY – Επίσημη Σελίδα
