Χρονολογία: 1998
Συνολική διάρκεια: 43:37
Εταιρεία: Music For Nations

Οι συνεχείς επανασυνδέσεις των τελευταίων δύο-τριών χρόνων συνεχίζονται με πυρετώδη ρυθμό. Εδώ έχουμε την επιστροφή των Σουηδών θεών και ουσιαστικά δημιουργών του Doom Metal CANDLEMASS. Όταν πήρα την συνέντευξη του M. Marcolin στο προηγούμενο τεύχος από αυτά που μου είπε για τους νέους CANDLEMASS, είχα ψιλοαπαγοητευθεί καθώς το αποτέλεσμα ήταν το ότι οι CANDLEMASS δεν θα είχαν καμία σχέση με το παρελθόν. Βλέποντας λοιπόν, το CD με το ίδιο εξώφυλλο που είχε και το ντεμπούτο «Epicus, Doomiricus, Metallicus» άρχισα να αναρωτιέμαι. Βάζω και βλέπω ότι έχουμε ένα συνολάκι εννέα τραγουδιών με συνολική διάρκεια 44 λεπτών περίπου. Από τις πρώτες κιόλας νότες ακούω γνώριμα πράγματα. Κλασικός ήχος των CANDLEMASS στις κιθάρες λες και  τις είχαν αφήσει στο στούντιο του ’89 και τις ξανάπιασαν τώρα.

 Αρκετά καλά τύμπανα (θα μπορούσαν να ήταν πιο ογκώδη) και από πίσω πλήκτρα που γεμίζουν σωστά τον ήχο, χωρίς να καλύπτουν τα υπόλοιπα όργανα. Και φτάνουμε στο κρίσιμο σημείο που είναι βέβαια τα φωνητικά. Ο Bjorn χωρίς να είναι απαραίτητα κακός, δεν έχει το στυλ που χρειάζονται οι CANDLEMASS καθώς έχει μια τραχιά και χωρίς αρκετό βάθος και μελωδία φωνή, όπως ο Leif στο πρώτο και ο Messiah στα επόμενα άλμπουμ. Αυτή είναι η βασική μου ένσταση σχετικά με τη σύνθεση. Στιχουργικά ξεχάστε όλες αυτές τις φανταστικές ιστορίες με κάστρα, μαγικούς καθρέπτες δράκους και τα σχετικά.

 Εδώ ο Leif μας προσγειώνει στην σκληρή πραγματικότητα μιλώντας για θέματα όπως ο πόνος ,η μοναξιά κ.λπ. Και από μουσική γενικότερα τι γίνεται; Έλα ντε!!! Η σύγκριση με το παρελθόν είναι αναπόφευκτη οπότε οι φανατικοί της πρώτης περιόδου μάλλον πρέπει να διαβάσουν κάτι άλλο. Ωστόσο νομίζω ότι σαν δίσκος είναι πολύ καλός μουσικά και τα πιο πολλά τραγούδια είναι ιδιαίτερα αξιόλογα, με κορυφαία τα «Wiz» (ανοίγει τον δίσκο), «Dustflow», « I Stilll See The Black», και το ατμοσφαιρικότατο  «Abstrakt Sun» και τα δύο μικρά instrumental. Το «Lidocain God» είναι ανέλπιστα γρήγορο και ελαφρώς ξεκάρφωτο (ειδικά για προτελευταίο κομμάτι). Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι εάν δεν με χάλαγε ο τραγουδιστής τότε θα είχαμε μια κορυφαία κυκλοφορία στο είδος και για την χρονιά που διανύουμε. Πάντως  αν δεν το πάρετε, ακούστε το σίγουρα!!!! Ο βαθμός είναι εντελώς υποκειμενικός.

Βαθμολογία: 6,5/10 (4/6)
Συντάκτης: Αντώνης Λιβάνιος
Δακτυλογράφηση Κειμένου: Ραφαήλ Παγώνης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος : CANDLEMASS – Επίσημη Σελίδα

Υγ. Η πρώτη δημοσίευση της εν λόγω δισκοκριτικής έγινε στο έντυπο METAL INVADER – Τεύχος 19, Μάιος 1998.