Χρονολογία: 2024
Συνολική Διάρκεια: 48.40
Εταιρεία: Nuclear Blast
Ένα από τα μεγάλα μυστήρια της Metal την τελευταία δεκαετία είναι τι απέγινε η συνέχεια (αλλά και τα χρήματα από το σχετικό crowdfunding) του μνημειώδους άλμπουμ «Time» των Φινλανδών WINTERSUN που είχε κυκλοφορήσει το 2012, αποτελώντας σταθμό στην επική/Folk Metal μουσική. Η συνέχεια του, το «Time II» υποτίθεται θα κυκλοφορούσε ένα χρόνο μετά, ΄όμως τελικά έπρεπε να φτάσουμε στο 2024 για να μπορέσει να μας το παρουσιάσει με κάθε μεγαλοπρέπεια ο δημιουργός του, Jari Maenpaa. Να θυμίσω πως είχε προηγηθεί το «The Forest Seasons» του 2017, αφήνοντας κι αυτό πολύ καλές εντυπώσες.
Όπως γίνεται κατανοητό, οι προσδοκίες αλλά και η ανυπομονησία ήταν τεράστια. Και ο Maenpaa τελικά δεν μας απογοήτευσε. Τα δύο άλμπουμ μοιάζουν σαν αδέρφια ως προς τη δομή και τη μεγαλοπρέπεια. Η αρχή γίνεται με μια ορχηστρική εισαγωγή «Fields Of Snow» με σαφή επιρροή απο την ΄Άπω Ανατολή στις μελωδίες, προετοιμάζοντάς μας για την καταιγίδα που έρχεται. Γρήγορα μπαίνουμε στο κλίμα με το «The Way Of Fire», μία μίξη διαφόρων υποειδών της Metal μουσικής, από Folk και Power μέχρι Progressive Metal. Ως αποτέλεσμα, μιλάμε για ένα δύσκολο τραγούδι αλλά και συνολικά δύσκολο άλμπουμ, που χρειάζεται πολλές ακροάσεις για να γίνει αντιληπτό. Η συνέχεια μας προσγειώνει κάπως με το μπαλαντοειδές (που λέει ο λόγος…) «One With The Shadows» να δημιουργεί μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Τα επόμενα δύο τραγούδια αποτελούν κατά τη γνώμη μου το καλύτερο μέρος του άλμπουμ. Από τη μία έχουμε το ορχηστρικό «Ominous Clouds» όπου ο τεράστιος κιθαρίστας Teemu Mantysaari μεγαλουργεί ενώ ο ήχος της βροχής δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα για τη συνέχεια με το «Storm», που είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος. Ένα καταιγιστικό μουσικό δημιούργημα άνω των δώδεκα λεπτών, μια πολύπλοκη σύνθεση που δικαιολογεί πλήρως την τεράστια διάρκειά του. Για κλείσιμο έχουμε το «Silver Leaves» που υπερτονίζει ειδικά στην εισαγωγή του τις επιρροές απο την Άπω Ανατολή, προερχόμενες κυρίως από την Ιαπωνική μουσική παράδοση.
Όπως προανέφερα, το «Time II» είναι ένα αρκετά δύσκολο άλμπουμ, ειδικά από τη στιγμή που περιλαμβάνει τόσο μακροσκελείς και πολύπλοκες συνθέσεις. Ουσιαστικά έχουμε τέσσερα ολοκληρωμένα τραγούδια και δύο ορχηστρικά μέρη, σε ένα άλμπουμ διάρκειας κάτι λιγότερο από 50 λεπτά. Παρόλα αυτά, πετυχαίνει κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Δημιουργεί στον ακροατή την αίσθηση της πληρότητας, αφότου η ακρόαση έχει ολοκληρωθεί. Είναι η αίσθηση που έχουμε όταν βλέπουμε μία ταινία, με σαφή αρχή, μέση και τέλος. Μια ολοκληρωμένη ιστορία που σου δημιουργεί εικόνες. Σε όλο αυτό το εγχείρημα, σημαντικό μερίδιο έχουν οι εξαιρετικοί μουσικοί που πλαισιώνουν τον Maenpaa όπως ο Mantysaari (κιθαρίστας και των MEGADETH πλέον!), ο Heikki Saari στα τύμπανα (ο οποίος σηκώνει σημαντικό βάρος στις συνθέσεις) αλλά και ο Jukka Koskinen που με το μπάσο του δίνει τον αναγκαίο παλμό στο τελικό αποτέλεσμα. Ο Maenpaa, παρόλο που είναι ένας εξαιρετικός ερμηνευτής και ταλαντεύεται μεταξύ καθαρών και growl φωνητικών, θα έλεγα ότι στο «Time II» αφήνει τα φωνητικά του σε σημαντικό μεν αλλά δευτερεύοντα ρόλο, αφού οι μουσικές συνθέσεις είναι τέτοιες που επικεντρώνουν το ενδιαφέρον.
Θα κλέψω τη φράση που διάβασα κάπου στο διαδίκτυο σχετικά με το «Time II». Η ακρόασή του είναι σαν να σκαρφαλώνεις στο Έβερεστ. Μπορεί το ταξίδι να είναι κουραστικό αλλά η ολοκλήρωση και η ικανοποίηση που νιώθεις όταν φτάνεις στο τέλος, είναι λυτρωτική! Σίγουρα άξιζε η αναμονή, ίσως όχι δώδεκα ολόκληρων ετών, αλλά χαλάλι… Αυτό που δεν άξιζε βέβαια ήταν το σούσουρο που είχε δημιουργηθεί λόγω της καθυστέρησης και της κακοδιαχείρισης από πλευράς Maenpaa, αυτού του -ούτως ή άλλως- εκκεντρικού δημιουργού των WINTERSUN. Δεν ξέρω αν μιλάμε για ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς (τουλάχιστον στο είδος του), όμως σίγουρα η κυκλοφορία του «Time II» το κατατάσσει σε ένα από τα σημαντικότερα μουσικά γεγονότα της χρονιάς!
Βαθμολογία: 8,5/10
Συντάκτης: Κώστας Μπουντούκος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: WINTERSUN – Σελίδα Facebook
