Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 44:58
Εταιρεία: Profound Lore Records

   Πώς μπορεί η βία να περαστεί διά της μουσικής; Οι Αμερικανοί από το Colorado προσπαθούν να πράξουν ακριβώς αυτό. Κάτι που, για να είμαστε ειλικρινείς, ξέρουν να το κάνουν καλά με την μουσική τους. Αυτό που δεν είχαμε κατά νου, ήταν ότι το «A Romance With Violence» θα κατέληγε να είναι το τέλειο soundtrack για το Westworld!

   Στο «A Romance With Violence» περιέχοντα δύο λέξεις κλειδιά. «Ρομαντισμός» και «βία». Και αυτές οι δύο συνδυάζονται άψογα εδώ. Οι WAYFARER συνεχίζουν στο γνωστό ύφος τους, παίζοντας ατμοσφαιρικό σύγχρονο Black Metal. Για να καταλάβει καλύτερο κάποιος που δεν τους έχει ακούσει, θα μπορούσε να φανταστεί ότι μιλάμε περισσότερο για ακραίο Metal και όχι αυστηρά για Black. Όμως η ατμόσφαιρα είναι βασικότατο συστατικό εδώ πέρα! Για τι είδους ατμόσφαιρα μιλάμε; Σκεφτείτε Άγρια Δύση. Σκεφτείτε 19^ο αιώνα. Σκεφτείτε την αναρχία, την χαώδη βία, την παντελή έλλειψη εξουσίας, τον αέναο αγώνα για επιβίωση με όπλα, εγκλήματα, επιθέσεις, δολοφονίες και όποια μέσα χρειαστούν. Ο ρομαντισμός για εκείνη την βίαιη εποχή ωθεί τους Αμερικανούς στο να μιλήσουν για όλα αυτά μέσα από τη μουσική τους. Και ναι, το καταφέρνουν. Και μάλιστα άψογα.

 Στο δίσκο αυτό θα ακούσεις τα χαρακτηριστικά μπαρουτοκαπνισμένα «western like» ακουστικά rock riffs (για παράδειγμα «Fire & Gold»), που θα σου θυμίσουν NICK CAVE, θα ακούσεις τα απαραίτητα μακρόσυρτα mid-tempo ακραία σημεία που θα σου θυμίσουν AGALLOCΗ, ή PRIMORDIAL(«The Iron Horse (Gallows Frontier, Act II)». Πριν όμως προλάβει η κάνη του Winchester rifle να ξεθυμάνει, ξαναπαίρνει φωτιά με γρήγορα βίαια Black Metal ξεσπάσματα και την απαραίτητη αγριάδα στη φωνή που απαιτείται. Ακόμη και τότε όμως, τα riffs έχουν αυτές τις χαρακτηριστικές τεχνικές που θα έπρεπε για να κάνουν αναπαράσταση της Άγριας Δύσης. Όμως, πάνω από όλα είναι αυτά τα mid tempo σημεία που ξεχωρίζουν τις πραγματικά μεγάλες μπάντες. Πάρε για παράδειγμα το τελικό δεκάλεπτο άσμα, ονόματι «Vaudeville». Ακουστικό στο μεγαλύτερο μέρος του, με μια κιθάρα που θυμίζει banjo για μεγάλο διάστημα, όλες τις απαραίτητες echo/delay, vibrato, tremolo τεχνικές που απαιτούνται για το είδος και αφού νομίσεις ότι ο ενισχυτής είναι ένας Fender-like που βγάζει καπνό και είναι στο όριο της έκρηξης και καθαρά φωνητικά. Mid tempo στη συνέχεια, ολοένα και πιο ακραίο, με ένα πραγματικό ξέσπασμα στο τέλος, ακραίο ξέσπασμα αλλά και ατμοσφαιρικό. Αυτό το κομμάτι εξηγεί το δίσκο σε ένα πραγματικά μεγάλο βαθμό.

   Αυτό το southern-ατμοσφαιρικό Black Metal «συνοθύλευμα» είναι σε σημεία ένα ακραίο straight-to-your-face δημιούργημα, όμως επίσης μπορεί να σε κάνει να θέλεις να δεις το «Sons Of Anarchy». Επιπλέον, μπορεί να δώσει κάτι πραγματικά διαφορετικό στο Black Metal ιδίωμα. Μεταξύ των PANOPTICON, AGALLOCH, WAYFARER κι άλλων πολλών, το US Black Metal βάζει υποψηφιότητα για το καλύτερο ΒΜ των καιρών μας. «Don’t mess with something that ain’t bothering you?». Εμείς λέμε σίγουρα «mess with it»!

Βαθμολογία: 7.5/10
Συντάκτης: Νίκος Βλάχος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: WAYFARER – Σελίδα Bandcamp