Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 49:39
Εταιρεία: Steel Gallery Records
Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι να πει κανείς μια ιστορία αλλά μια επική διήγηση φαντασίας σίγουρα χρειάζεται το heavy metal της ως μουσική φόντου για να λειτουργήσει. Από τα πρώτα του βήματα μέσα στη δεκαετία του ΄70 το heavy metal ήταν το αγαπημένο soundrack κάθε μάγου και κάθε ήρωα. Υπήρχε και υπάρχει βέβαια και η μαμά ορχηστρική μουσική αλλά θεωρώ πως το metal είναι ο κοντινότερος εν ζωή συγγενής της…
Από την εποχή που ο προπάτορας R.J. Dio άρπαξε το μικρόφωνο και τραγούδησε για μέρη και για πλάσματα «far away from home» μέχρι τις μέρες των King Diamond, Manilla Road, Blind Guardian κ.α., οι πύλες του φανταστικού άνοιγαν διάπλατα και με φυσικό τρόπο στους καλλιτέχνες και τους λάτρεις του heavy metal και αυτή η μορφή μουσικής έκφρασης αναβίωσε στη σύγχρονη εποχή την αρχαία παράδοση των ραψωδών, των βάρδων και των τροβαδούρων με έναν μοναδικό τρόπο. Και ειλικρινά πιστεύω ότι όλες αυτές οι ιστορίες δεν ήταν απλά παραμύθια με δράκους αλλά αλληγορίες για τη σύγχρονη ζωή και για το πώς διάγουμε τον σύντομο βίο μας πάνω σε αυτόν τον πλανήτη.
Στο πέμπτο κατά σειρά άλμπουμ τους «Mavericks» οι Έλληνες WARDRUM χρησιμοποιούν δυναμικό power metal για να μας διηγηθούν την ιστορία τους. Η πενταμελής μπάντα από τη Θεσσαλονίκη, έχοντας ιδρυθεί πίσω στο 2010 και επηρεασμένη από μπάντες όπως οι Riot, οι Symphony X και οι Judas Priest, μας έχει δώσει πέντε στούντιο άλμπουμ με τρεις διαφορετικούς frontmen. Ο πρώτος ήταν ο Piero Leporale [«Spadework», (2011)], ο οποίος έδωσε τη θέση του στον Γιάννη Παπαδόπουλο [«Desolation» (2012), «Messenger» (2013), «The Awakening» (2016)] με τον τελευταίο να χωρίζει καλλιτεχνικές διαδρομές με την μπάντα και αφήνει τον χώρο στον Γιώργο Μαργαριτόπουλο [«Mavericks» (2021)].
Από την πρώτη τους κιόλας κυκλοφορία, «Spadework» το 2011, οι WARDRUM είχαν συστήσει στο κοινό τη μασκότ τους, τον Messenger. Παρόλο που αυτή η φιγούρα είναι παρούσα καθόλη τη δισκογραφία τους, δεν μπορούμε να πούμε πως υπήρχε κάποιο κόνσεπτ πίσω από την εμφάνισή της. Αυτό, βέβαια, μέχρι σήμερα καθώς ο Stergios Kourou, ο ντράμερ των WARDRUM και ιδρυτικό μέλος της μπάντας μαζί με τον κιθαρίστα Kosta Vreto, αναλαβμάνει το δύσκολο έργο να φανταστεί και να αποτυπώσει στο χαρτί την ιστορία του Messenger στο βιβλίο που τιτλοφορείται «Mavericks – The Story of the Messenger» κι εκδόθηκε μαζί με το CD σε 300 αριθμημένα αντίτυπα (μπορείτε να προμηθευτείτε το δικό σας από τη Steel Gallery Records).
Τώρα, όφειλα να τα βάλω όλ’ αυτά σε μια σειρά για να μιλήσω λίγο για τη μουσική και για να φτάσω πιο πειστικά στο συμπέρασμά μου. Πρώτ’ απ’ όλα η μπάντα έχει να βγάλει καινούριο υλικό εδώ και μια μακρά πενταετία και το κάνει τώρα παρουσιάζοντας στους fans τον νέο τραγουδιστή Γιώργο Μαργαριτόπουλο και ταυτόχρονα μια ολοκληρωμένη ιστορία για την προέλευση της μασκότ τους, του Messenger. Είναι σα να ξανασυστήνουν την παρουσία τους στη σκηνή και ταυτόχρονα την ιστορία και την ταυτότητά τους σε όλους μας. Φεύγοντας ο Γιάννης Παπαδόπουλος, ένας από τους αγαπημένους μου Έλληνες τραγουδιστές, άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό και οι fans των WARDRUM είχαν κάθε λόγο να ανησυχούν για το μέλλον της μπάντας.
Εμφανίζεται όμως ο Γιώργος Μαργαριτόπουλος που αποδίδει με μοναδικό και πολύ προσωπικό τρόπο τις νέες συνθέσεις. Θα έλεγα ότι αν και είναι πιο intimate ως τραγουδιστής σε σχέση με τον προκάτοχό του, δεν υπολείπεται σε καμία περίπτωση της ωμής δύναμης ειδικά στις υψηλότερες φωνητικές περιοχές του. Πιστεύω ότι επιλέγει να επενδύσει περισσότερο στις δυναμικές και προτείνει μια πιο θεατρική προσέγγιση στην ερμηνεία του. Τελικά κατά τη γνώμη μου, αποδεικνύεται μια εξαιρετική επιλογή για την μπάντα και δένει απόλυτα με το νέο υλικό.
Όσον αφορά στις συνθέσεις όμως μένει να απαντηθεί το ερώτημα: υπάρχει κάτι καινούριο στο Power Metal των WARDRUM; Όχι. Αλλά ανακατεύουν τόσο ωραία την τράπουλα, που παρότι έχουμε ξαναδεί όλες τις κάρτες στο παρελθόν, το αποτέλεσμα ακούγεται φρέσκο κι ενδιαφέρον. Η έντονη επίδραση του ευρωπαϊκού power της σκηνής των 90s ακούγεται ξεκάθαρα σε ολόκληρο το «Mavericks». Την παραγωγή αναλαμβάνει ο κιθαρίστας Kosta Vreto και με την ποιότητα και την κρυστάλλινη λεπτομέρειά της υπηρετεί με επιτυχία τη μουσική περιπλοκότητα του άλμπουμ.
Τα μελωδικά στοιχεία είναι κυρίαρχα σε κάθε δίσκο των WARDRUM. Πενήντα λεπτά και έντεκα τραγούδια γεμάτα ωραία riff κι ευκολομνημόνευτες μελωδίες. Το rhythm section είναι δεμένο με τους Stutter και Kourou να πιάνουν υψηλές αποδόσεις καλολαδωμένης πολεμικής μηχανής, ενώ οι κιθάρες του Demian και του Vreto αλληλοσυμπληρώνονται τέλεια. Άλλη μια σπουδαία Ελληνική κυκλοφορία για το είδος και ένα δυναμικό comeback για τους WARDRUM που εμφανίζονται ασταμάτητοι με ποιοτικό νέο υλικό κι έτοιμοι να προχωρήσουν δυναμικά κατακτώντας τη διεθνή σκηνή.
Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Γιάννης Τζιάλλας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: WARDRUM – Επίσημη Σελίδα
Πριν πω δυο κουβέντες για το αλμπουμ, πρέπει να δώσω στον Γιάννη Τζιάλλα τα εύσημα για αυτή την πραγματικά καταπληκτική κριτική, μου έφτιαξες το βράδυ, την διαβάζω κ κάνω εικόνα τα όσα γράφεις κ εννοείται ότι συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση σου, χίλια μπράβο Γιάννη!!!! Πραγματικά άλλη μια εξαιρετική κριτική στο υψηλό στάνταρ, στο οποίο μας συνηθίσατε όλοι σας!!!!! Υποκλίνομαι!!!!!
Όταν έφυγε ο Γιάννης Παπαδόπουλος από την μπάντα, έπεσα στα πατώματα, νόμιζα ότι αυτό ήταν το τέλος για τους Wardrum, ότι δεν θα μπορέσει να τον αντικαταστήσει κάποιος άλλος, αλλά με μεγάλη μου χαρά διαπίστωσα ότι έκανα τεράστιο λάθος κ ανησυχούσα άδικα ο νέος τραγουδιστής έδεσε θαυμάσια με την μπάντα κ κατάφερε να με κερδίσει από το πρώτο κιόλας άκουσμα!!!!! Από τις πρώτες νότες καταλαβαίνεις ότι ακούς Wardrum, δεν με χαλάει καθόλου, ότι δεν είναι κάτι καινούριο, είναι τόσο καλό φτιαγμένος ο νέος δίσκος, που δεν του λείπει απόλυτος τίποτα, φωνή που σε ταξιδεύει, εξαιρετικά ριφφς, μιλάμε για power metal στα καλύτερα του!!!!! Το λάτρεψα αυτό το άλμπουμ, ξεκινάει δυνατά με το hunt for survival κ σε κρατάει εκεί κολλημένο με όλα τα υπόλοιπα κομμάτια, ποιο να αναφέρει κανείς το Mavericks, το Sands of time η το promised land ;;;;Πάντως κ για ρομαντικές στιγμές δεν λείπει μια πανέμορφη μπαλάντα No one believes!!!! Μπράβο στους Wardrum, μπορεί να περιμέναμε πέντε χρόνια για αυτό το άλμπουμ, αλλά άξιζε!!!!!
Θεωρώ πως είναι μια πολυ ωραια και ολοκληρωμένη κριτική όμως ο βαθμός είναι χαμηλότερος από ότι θεωρώ. Τα παιδια προσπαθησαν να ξεπεράσουν τα ήδη άρτια φοβερά, και για εμένα πλεον κλασσικά στο ελληνικό και παγκοσμιο Heavy Metal, Messenger και Awakening και θεωρώ κινήθηκαν εξυπνα καινοτόμα και το πετυχαν με λίγες αλλά στον στόχο επιλογές.