Στο μικρό χωριό του Wacken στη βόρεια πλευρά της Γερμανίας γίνεται κάθε χρόνο αν όχι το καλύτερο σίγουρα το πιο διάσημο fest στο χώρο του Metal. Έτσι με αφορμή και τα 30 χρόνια του φεστιβάλ βρεθήκαμε εκεί για άλλη μια φορά για να αποτίσουμε φόρο τιμής στην Μέκκα όλων των Metal Fest….. Το θρυλικό W:O:A
cof 
Φέτος το line up δεν είχε τα πολύ πολύ μεγάλα ονόματα του χώρου αλλά έτσι και αλλιώς δεν σε ενδιαφέρει και τόσο αφού πας για την όλη φάση… το πανηγύρι που στήνεται (όπως λένε οι επικριτές του) στα βοσκοτόπια της περιοχής…..
Και είναι άξιο θαυμασμού πως από τους 800 επισκέπτες το 1990, έχει φτάσει η χωρητικότητα των 75000 τα τελευταία χρόνια να μη φτανει την ζήτηση. Sold out για άλλη μια χρονιά λοιπον.
1η μέρα W:O:A – Πέμπτη 1 Αυγούστου
Από νωρίς στο χώρο. Οι SKYLINE ήταν το συγκρότημα που θα άνοιγε το πρόγραμμα στις μεγάλες σκηνές. Οι Γερμανοί ήταν οι headliners στο 1ο W:O:A. Μάλιστα έγραψαν και 2 κομμάτια για το συγκεκριμένο event. Τα “30 years ago” και το “This is W:O:A” Έχοντας στα φωνητικά τον Henning Basse (Firewind) τραγούδησαν κομμάτια άλλων καλλιτεχνών και ο κόσμος το διασκέδασε. Στους guest η Doro και ο δικός μας Gus G. Στη συνέχεια πρώτη επίσκεψη στις κλειστές σκηνές για τους Σουηδούς VAMPIRE. Έπαιξαν και από τα δύο άλμπουμ τους και ιδιαίτερα από το εκπληκτικό With Primeval Force. Πήραν το χειροκρότημα.
Επιστρέφουμε στις μεγάλες σκηνές για να απολαύσουμε την πανέμορφη Jennifer Haben κα τους BEYOND THE BLACK. Με το symphonic metal που παίζουν ενθουσίασαν τους συμπατριώτες τους. Κάτι ανάμεσα σε Within Temptation και Nightwish. Στα συν η είσοδος στη σκηνή της τσελίστριας Tina Guo. Η διασκευή στο “Love Me Forever” των Motorhead πανέμορφη. Παραμένουμε στην κεντρική σκηνή για τους θρυλικούς KROKUS. Οι βετεράνοι μπαίνουν δυνατά με “Headhunter” και παραδίδουν μαθήματα άρτιας live εμφάνισης. Για μια ώρα μας καθήλωσαν. Στα “Eat The Rich” “Easy Rocker” και “Tokyo Nights” ο κακός χαμός.
Πάμε beergarden για ανεφοδιασμό αλλά και για να δούμε τους CROBOT. Η πρώτη επαφή live μαζί τους ήταν ως support band των Volbeat και Airbourne το 2016 και μας είχαν κάνει τρομερή εντύπωση. Ε οι Αμερικανοί έχουν γίνει μπαντάρα από τότε. Έπαιξαν κομμάτια κυρίως από το ολοκαίνουριο Motherbrain. Χτυπηθήκαμε στους funk rock ρυθμούς τους. Ξαναπάμε στις κεντρικές σκηνές όπου θα μέναμε και μέχρι το τέλος της πρώτης μέρας.
Τους HAMMERFALL δεν τους προλάβαμε από την αρχή ελέω Crobot και μέχρι να φτάσουμε όσο το δυνατόν πιο μπροστά από τον κόσμο χάσαμε το μισό setlist. Η φωνή του Joakim Cans σε εκπληκτική φόρμα όπως και όλη η μπάντα. Στο “Let the Hammerfall” χαμός. Πολύ όμορφο το σόλο του Pontus Norgren στην μουσική του Game Of Thrones. Έκλεισαν με το ολοκαίνουριο και συναυλιακό “(We Make) Sweden Rock” και το “Hearts On Fire” . Αποθέωση για τους Σουηδούς.
Πάμε μπροστά για να απολαύσουμε τους AIRBOURNE. Μακράν η καλύτερη εμφάνιση της πρώτης μέρας. Για μένα στις τρεις καλύτερες όλου του fest. Οσοι δεν τους έχετε δει live απλά χάνετε. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξεσηκωθείς από τον εκπληκτικό Joel O’Keeffe.
Οι Αυστραλοί λατρεύουν AC/DC και το δείχνουν ξεκάθαρα. Επί μιάμιση ώρα αφεθηκαμε στο ροκ εν ρολ πάρτυ τους. “Ready To Rock” , “Bottom Of The Well” , “Breakin’ Outta Hell” και στο encore “Live it up” “Raise the flag” Και φυσικά το συγκλονιστικό “Runnin’ Wild” όπου δεν υπήρχε άνθρωπος να μην χοροπηδάει. Συγκλονιστικοί. Και φτάνει η ώρα για τους headliners της πρώτης μέρας.
Τους SABATON που έχουν αναγγείλει πως θα χρησιμοποιήσουν και τις 2 κεντρικές σκηνές (Faster – Harder). Στην αρχή ξεκινούν στη Faster με το κομμάτι που ανοίγουν τα τελευταία χρόνια το “Ghost Division” και ακολουθούν τραγούδια και από το καινούργιο τους άλμπουμ The Great War. Ο κόσμος από κάτω παραληρεί. Βγαίνει και αντρική χορωδία ντυμένη με στρατιωτικά ρούχα ενώ στα “Fields Of Verdum” και “Shiroyama” συμμετέχει και ο πρώην κιθαρίστας Thobbe Englund. Κάποια στιγμή εξαφανίζεται από τη σκηνή ο μπασίστας και συνιδρυτής του γκρουπ (ο Sandstorm με τον Broden είναι οι μόνοι από το αρχικό line up) και εμφανίζεται στη διπλανή σκηνή. Αφού επί 2 λεπτά μας λέει για το πως γιγαντώθηκαν (άσε τους άλλους να μιλήσουν για σας) ανοίγει η σκηνή και εμφανίζονται οι Civil War. Τα πρώην μέλη δλδ που έφυγαν το 2012. Και από κει ξεκινάει ένα καταπληκτικό σόου και στις 2 σκηνες. “Panzerkampf” “The Art Of War” “Attero Dominatus” και πόσα ακόμα. Στο encore από κάτω μάχη. “Primo Victoria” “Swedish Pagans” “To Hell And Back” . Αψεγάδιαστη εμφάνιση για μια μπάντα που πρέπει να παραδεχτούμε είτε μας αρέσει είτε όχι πως έχει γίνει τεράστια και όλα δείχνουν πως για χρόνια θα είναι στην κορυφή. .
2η μέρα W:O:A – Παρασκευή 2 Αυγούστου
Ενώ την Πέμπτη ο καιρός ήταν καταπληκτικός με ασυνήθιστες θερμοκρασίες για βόρειο Αμβούργο η Παρασκευή ήρθε να μας θυμήσει που βρισκόμαστε. Από νωρίς στο χώρο του fest και πάλι αφού θέλαμε να δούμε ELUVEITIE. Αν και παραπάνω από τα μισά κομμάτια ήταν από το καταπληκτικό φετινό Ategnatos οι Ελβετοί ξεσήκωσαν τον κόσμο που βρέθηκε από νωρίς στην Faster. Στο “Artio” απολαύσαμε την ασύλληπτη φωνή της Fabienne Erni που δείχνει μετά από δύο χρόνια να δένει απόλυτα με το γκρουπ.
Μας καθήλωσε. Και ενώ φτάνουν στο τέλος και θα μας αποχαιρετούσαν λογικά με το “Inis Mona” , οι διοργανωτές διακόπτουν το σόου λόγω προειδοποίησης για κεραυνούς στην επόμενη ώρα. Μέσα σε λίγα λεπτά ο χώρος είχε αδειάσει και μόνο όταν ήταν σίγουροι πως δεν υπήρχε πια κίνδυνος άνοιξαν ξανά τις πόρτες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλά σόου να αλλάξουν ώρα άλλα να πάνε σε άλλες σκηνές ενώ οι Evergrey δεν έπαιξαν καθόλου. Ένα μπάχαλο επικράτησε μέχρι να βρούμε τις νέες ώρες.
Όταν μπήκαμε ξεκινούσαν οι BLACK STONE CHERRY. Στα σαράντα λεπτά περίπου που έπαιξαν ξεσήκωσαν τον κόσμο με τις Hard Rock μελωδίες τους. Φεύγουμε να προλάβουμε στην headbanger τους VENOM INC.
Μπροστά μας οι μυθικές μορφές των Mantas και Demolition Man. Μας βομβαρδίζουν στην αρχή με “Ave Satanas” “Metal We Bleed” “Time To Die” από το εκπληκτικό Ave και μετά μας απότελειώνουν με τα κομμάτια σταθμούς της μουσικής που αγαπάμε. Η εμφάνιση τους απίστευτη. Το καλό με το W:O:A είναι ότι όπου και να θες να πας για να φας ή να πιεις θα πετύχεις μπροστά σου και μια σκηνή όπου μπορεί να σε τραβήξει. Έτσι έχουμε φτάσει στην wackinger stage όπου ξεκινούσαν οι GERNOTSHAGEN.
Οι Γερμανοί παίζουν ένα είδος pagan folk black metal Είναι απο τις δεκάδες γερμανικές μπάντες που βλέπεις σε αυτό το fest. Και η αλήθεια είναι ότι τον κόσμο τον ικανοποίησαν με την μουσική τους. Οτι έπρεπε και για μας για το διάλειμμα μας για λουκάνικα και μπύρα. Πηγαίνουμε στην beergarden στην συνέχεια για να δούμε τους NAILED TO OBSCURITY. Οι Γερμανοί έχοντας κυκλοφορήσει στην αρχή του χρόνου το πολύ καλό Black Frost έπαιξαν μπροστά σε λίγο κόσμο αφού δεν ήξεραν οι πιο πολλοί ότι μεταφέρθηκαν να παίξουν σε εκείνη τη σκηνή. Όσοι ήταν εκεί πάντως απόλαυσαν τις doom/death μελωδίες τους. Ήταν ώρα για να πάμε στις μεγάλες σκηνές όπου και θα μέναμε για το υπόλοιπο χρόνο. Κάναμε περίπου 20 λεπτά για να πάμε κοντά και όλη αυτή την ώρα έπαιζαν οι WITHIN TEMPTATION. Με μια λέξη αδιάφοροι. Οι Ολλανδοί μπορεί με την στροφή τους σε πιο μελωδικά και ροκ μονοπάτια να έχουν κερδίσει νέους οπαδούς αλλά στα δικά μου τα αυτιά ακούγονται σαν μια κακή απομίμηση των Nightwish. Γούστα.
Ήρθε η ώρα για τους DEMONS & WIZARDS. Το supergroup για μιάμιση ώρα μας χάρισε μοναδικές στιγμές. Καταιγίδα στην αρχή με “Rites Of Passage” “Heaven Denies” και” Poor Man’s Crusade” απο το ομώνυμο πρώτο τους αλμπουμ.
Ο κόσμος παραληρεί. Άλλωστε το συγκεκριμένο φεστιβάλ έχει τεράστια αδυναμία στο δίδυμο Kursch-Shaffer και ιδιαίτερα στον ηγέτη των Blind Guardian. Και αυτός τους τίμησε με “Welcome To Dying” και “Valhalla” .
Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείψουν και τραγούδια απο Iced Earth. “Burning Times” και “I Died For You” ήταν αυτά. Το απίστευτο σόου τελείωσε με “Blood On My Hands” και “Fiddler On The Green” . Και να έχουμε μόνο 15 λεπτά ξεκούραση για αυτο που θα ακολουθούσε.
Οι SLAYER ήταν οι headliners της δεύτερης μέρας. Η τελευταια τους συναυλία σε μεγάλο φεστ στην Ευρώπη και προτελευταία γενικότερα. (Στην Στουτγάρδη την επόμενη μέρα θα ήταν η τελευταία). Τι μπορείς να πεις. Μας αποτελείωσαν για άλλη μια φορά. Έχοντας δει και το και σόου τους τον Ιούνιο στο Hellfest και ξέροντας ότι δεν θα τους ξαναδείς σε πιάνει μια απίστευτη μελαγχολία.
Για μιάμιση ώρα όλα τα κομμάτια που μεγάλωσαν και τσαλάκωσαν σβέρκους πέρασαν από μπροστά μας. Μια πολεμική μηχανή που ξερναγε φωτιές στην κυριολεξία κατά πάνω μας. “Angel Of Death” , “Season In The Abyss” , “Hell Awaits” , “South Of Heaven” , “Raining Blood” , “Born Of Fire” , “War Enseble” …. Ευχαριστούμε για όλα…… Το βλέμμα του Araya χαραγμένο στη μνήμη μου….
3η μέρα W:O:A – Σάββατο 3 Αυγούστου
Όσο και ταλαιπωρημένος να σαι την τελευταία μέρα, με το που φτάνεις σου φεύγει όλη η κούραση. Από νωρίς και πάλι για τους SUIDAKRA στην headbanger. Γεμάτη η σκηνή για τους Γερμανούς.
Αν και τελευταία δεν έχουν βγάλει τπτ αξιόλογο δεν παύει στα live τους να στήνεται ένα κέλτικο παραμύθι ντυμένο με melodic death folk ήχους. Παρά πολύ καλοί. Στη συνέχεια πηγαίνουμε στη louder όπου ήταν η ώρα για τους KVELERTAK. Πολλές Νορβηγικες σημαίες. Και ευτυχώς επικεντρωθήκανε στα πρώτα δύο άλμπουμ, στο ομώνυμο και το Meir.
Αρκετά καλός στα φωνητικά ο Nikolaisen, σίγουρα του λείπει όμως η τρέλα που άκουγε στο όνομα Hjelvik. Στο “Utrydd Dei Svake” ο αναμενόμενος χαμουλης. Η ημέρα είχε πολλές μετακινήσεις αφού ότι θέλαμε να δούμε ήταν κάθε φορά στην άλλη πλευρά του fest. Συνέχεια στη wackinger για να δούμε τους OPERUS.
Οι Καναδοί παίζουν κατι ανάμεσα σε symphonic και epic metal. Αρκετά καλοί έπαιξαν κομμάτια από το μοναδικό άλμπουμ που έχουν βγάλει. Η θερμοκρασία έφτανε 35αρι εκείνη την στιγμή οπότε πήγαμε στην w.e.t stage και για να δροσιστούμε αλλά και να δούμε τους THE VINTAGE CARAVAN.
Οι Ισλανδοι με μια μια λέξη μάγεψαν όσους ήταν εκείνη την στιγμή στο χώρο. Δυνατό psychedelic rock με stoner περάσματα. Φύγαμε λίγο πριν τελειώσουν γιατί θέλαμε να δούμε στην wackinger τους THE O’REILLYS AND THE PADDYHATS.
Μια Irish folk μπάντα από την Γερμανία όπου μας είχαν πει ότι δεν πρέπει να τους χάσουμε. Και στις τρεις μέρες ο περισσότερος κόσμος στην wackinger ήταν σε αυτή τη μπάντα. Πραγματικό πανηγύρι. Τέτοιο crowd surfing είχαν μόνο οι Airbourne την πρώτη μέρα. Από τις ευχάριστες στιγμές του τριημέρου.
Το επόμενο δίωρο ήταν από τα καλύτερα του fest αφού στις w.e.t και headbanger όπου είναι δίπλα δίπλα είχε PRIMORDIAL και στα καπάκια SEPTICFLESH.
Οι Ιρλανδοί ήταν απίστευτοι. Μια μυσταγωγία που ήταν τυχεροί όσοι την παρακολούθησαν. “Where Greater Men Have Fallen”, “Nail Their Tongues” , “To Hell Or The Hangman” . Ο Alan μαγικός. Σε κέρδιζε με τις κινήσεις και το βλέμμα του. “Stolen Years” , “The Coffin Ships” , και φυσικά “Empire Falls” απλά ολοκλήρωσαν μια απίστευτη εμφάνιση.
Λίγα βήματα κάναμε για να δούμε τους SEPTICFLESH και να συνεχίσουμε το headbanging. Δεν χρειάζεται να πούμε για την αποδοχή που έχει πια αυτή η μπάντα στο εξωτερικό και την αγάπη του κόσμου. Απλά ήταν η απόδειξη για άλλη μια φορά. Τρομεροί. Όλα τα κομμάτια που έπαιξαν ήταν από τις τελευταίες δισκογραφικές δουλειές και ειδικά από το Codex Omega. Ο Σπύρος σε εκπληκτική φόρμα. Στο “Anubis” κακος χαμός. Αποθέωση στο τέλος από τον κόσμο.
Τελειώσαμε από τις κλειστές σκηνές με τον καλύτερο τρόπο και πάμε στις μεγάλες μέχρι το τέλος του fest. Ξεκινάμε στη louder για να δούμε τους AVATAR.
Οι Σουηδοί γιγαντώνονται συνέχεια και δεν θα αργήσει ο καιρός που θα τους δούμε να κλείνουν τα φεστ. Εκπληκτικό σόου στη σκηνή ατελείωτα σκετσάκια με μπροστάρη τον μοναδικό frontman Johaness Eckerstrom.
Μπορεί να άλλαξαν τον ήχο τους αλλά τον έχουν αλλάξει τόσο ποιοτικά που κερδίζουν συνέχεια fans. Τα “Paint Me Red” , “Bloody Angel” , “The Eagle Has Landed” (υμνος), “The King Welcomes You To Avatar Country” τα highlight μιας μοναδικής εμφάνισης. Ήρθε η ώρα για τους headliners της τρίτης μέρας τους PARKWAY DRIVE. Κάνοντας μια εντυπωσιακή είσοδο μέσα από τον κόσμο. Security με αναμμένες δαδες άνοιγαν χώρο για να περάσουν μέσα σε αποθέωση.
Για σχεδόν 2 ώρες απογειωσαν τον κόσμο με τους metalcore ύμνους τους. Ο McCall έδειχνε να μην πιστεύει με αυτό που γινόταν κάτω. “Prey” , “Carrion” ,”Vice Grip” , “The Void” , “Chronos” . Από παντού ξεκινούσαν crowd surfing. Η μπάντα σε απίστευτη απόδοση. Ο μπασιστας (O’Connor) αν και καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι έπειτα από ατύχημα κατά τη διάρκεια του tour όπως μας είπαν δεν πτοήθηκε καθόλου. Στο encore “Crushed” και φυσικά “Bottom Feeder” που χιλιάδες κόσμος χοροπηδούσε ασταμάτητα. Εκατοντάδες βεγγαλικά έκαναν τη νύχτα μέρα. Το καλύτερο φινάλε. Μακράν η καλύτερη εμφάνιση του fest. Τι καλύτερο για το τέλος και για να σταθούμε ξανά στα πόδια μας από τους διαχρονικους ύμνους των SAXON.
Δεν μπορεί…έχουν βρει το μαγικό ελιξήριο της νιότης. Ο χρόνος δεν τους ακουμπάει καθόλου. Η εμφάνιση αψεγάδιαστη όπως πάντα. Η μία επιτυχία μετά την άλλη. 40 χρόνια συμπλήρωσαν και το γιόρτασαν με έναν εκπληκτικό σόου.
Το φετινό W:O:A μας χάρισε απίστευτες στιγμές και μοναδικές εμφανίσεις για να θυμόμαστε. AIRBOURNE, SLAYER και PARKWAY DRIVE ήταν τα απόλυτα highlight του τριημέρου. Τα 30 χρόνια του φεστιβάλ γιορτάστηκαν με τον καλύτερο τρόπο ενώ ήδη και για το 2020 έγινε sold out μέσα σε λίγες ώρες.
Όσο και οι επικριτές του να το θεωρούνε ένα τεράστιο πανηγύρι το φεστιβάλ αυτό ήταν είναι και θα είναι το πιο διάσημο και το πιο most talking που θα λέγαν και στο χωριό μου….. Η Μέκκα όλων….
Waaaackeeeeeennnnnn!!!!!!!!!!!
Πάμε για τα επόμενα…..
Ανταπόκριση: Νίκος Βλάχος
Επιμέλεια Εξωφύλλου: Αλέξανδρος Σουλτάτος
Σχεδιασμός και Επιμέλεια Ανταπόκρισης: Αλέξανδρος Σουλτάτος
Φωτογραφίες: Νίκος Βλάχος
Ημερομηνία: 01-03 Αυγούστου 2019
Copyright © 2019 by THEGALLERY.GR
Πολύ ωραία ανταπόκριση Νίκο! Τελικά αυτό με τις καταιγίδες ήταν false alarm;;; Τζάμπα επικράτησε τέτοιος πανικός;;;!!!
Ουσιαστικά ναι. Έριξε μια βροχή την 2η μέρα αλλά για wacken ήταν τπτ.
Αυτό είναι ανταπόκριση! Γεμάτη κ λεπτομερής! Ευχαριστούμε Νίκο, του χρόνου με υγεία για ένα ακόμα “πανηγύρι ” κ άσε τους επικριτές να λένε
Χαχαχα….. Έτσι ακριβώς…..
Πολυ ωραιο υλικο μπραβο ρε παιδια…μακαρι καποια στιγμη να μας κατσει και σε εμας οπου λογω εργασιας δε τα καταφεραμε και να παμε
Μπράβο πολύ καλή δουλεια. Εύχομαι να μπορέσετε να φτιάξετε και κάνα vlogακι σε επόμενες εξορμήσεις με στιγμές απτό ταξιδι,συναντήσεις κτλ. για να μας βάζετε ακόμα πιο πολύ στο κλίμα !
Εχεις ταλέντο. Κάποιες μπάντες δεν τις ξέρω αλλά με έκανες να τις ψάξω.