Χρονολογία: 2024
Συνολική Διάρκεια: 48:59
Εταιρεία : Season Of Mist
Ο Tamas Katai, ιθύνων νους και κινητήριος μοχλός των πρωτοπόρων (από όποια πλευρά κι αν το δεις) THY CATAFALQUE, «ξαναχτυπάει» έναν χρόνο μετά το «Alfold» με το νέο άλμπουμ «ΧΙΙ- A Gyönyörü Almok Ezután Jönnek». Και αν στο «Alfold» ένιωσε την ανάγκη να κάνει μια βουτιά σε σκοτεινά-θανατερά νερά (Σκανδιναυικά και Βαλτικά θα ’λεγα εγώ), στο «XII»» αποφάσισε ν’ αλλάξει εντελώς κατεύθυνση. Προς τα πού όμως; Αυτό ούτε ο ίδιος ο Tamas δεν το γνωρίζει….σίγουρα πάντως κινείται εντός του ονειρικού πλαισίου που ο ίδιος δημιούργησε και συνεχίζει να δημιουργεί με τους THY CATAFALQUE.
Το «XII» όντως παρομοιάζει με ένα νυχτερινό ταξίδι μιας άμαξας που ξεκινάει το σούρουπο με κατευόδιο το ρυθμικό τραγούδι των γυναικών και ολοκληρώνεται λίγο μετά την αυγή, με τον Attila Bakos που τον γνωρίσαμε στο «Rengeteng» να δίνει την απαραίτητη δόση νοσταλγίας γυρνώντας μας πίσω στις πρώιμες ημέρες δημιουργίας των THY CATAFALQUE. Ο δρόμος όμως δυσκολεύει πολύ γρήγορα, το «Mindenevo» δεν αστειεύεται με το extreme ηχόχρωμα, το tremolo picking, τις πολύ γρήγορες ταχύτητες, το ανελέητο μα στιβαρό drumming και τα υποβλητικά φωνητικά. Ο δρόμος παραμένει τραχύς και μαυρομεταλλικός, παραπέμποντας στο Miscolc, το κέντρο της βαριάς Ουγγρικής βιομηχανίας μέχρι προσφάτως, μια περιβαλλοντολογική πληγή που έχει χαραχτεί βαθιά στη μνήμη του Tamas. To «Vasgyar» θα φανερώσει για άλλη μια φορά την αγάπη που θρέφει ο Tamas για το Thrash Metal και συγκεκριμένα τους SLAYER, παράλληλα όμως θα φανερώσει και την ευκολία με την οποία μπορεί να εναλλάξει το ύφος και την υφή ενός τραγουδιού. Αυτό γίνεται με την ομαλή μετάβαση στο εξόχως βιομηχανικό «Vilagnak Vilada». Εμβατηριακοί ρυθμοί, σφυροκόπημα στον στέρνο, επιστροφή στη μελωδία συντροφιά με τα καθαρά φωνητικά αλλά και μια ένδειξη ότι ο δρόμος ομαλοποιείται και σιγά σιγά αποτραχύνεται…
Οι μεταμορφώσεις είναι αλλεπάλληλες (αλίμονο…) και η ομαλή και γλαφυρή μετάβαση από το «Nyarfa, Nyirfa» στο σοσιαλιστικό «Lydiahoz» είναι πολύ χαρακτηριστική. Μην παρεξηγηθούμε, δεν μιλούμε για σοσιαλιστικό πρόσημο αλλά για ένα καθαρά σημειολογικό και νοσταλγικό σημείωμα. Η γνώριμη μας Martina Horvath συμπράττει με τον Gabor Dudas σε μια επανεκτέλεση του «Lydiahoz» των SEBO ENSEMBLE φέρνοντας στο μυαλό μου το παραδοσιακό τραγούδι, όπως το χρησιμοποίησε ο Διονύσης Σαββόπουλος στη «Θαλασσογραφία» και τον «Μπάλο». Ένας φόρος τιμής, κατά κάποιον τρόπο, στις μεσαιωνικές μεταμογγολικές ρίζες της Ουγγαρίας. Ο δρόμος πια έχει ανοίξει διάπλατα, το «Vakond» κυλάει όπως μια άμαξα σε αχανή λιβάδια κι εύφορες κοιλάδες ενώ αρχίζει να χαράζει…τα όνειρα γίνονται πιο γλυκά, γαληνεύουν τελείως με το «Kadkiraly», πάνε λίγο να «στραβώσουν» όμως και πάλι, επανέρχεται η γαλήνη.
Πλέον χαράζει, το πρωινό πούσι βρίσκει το ομώνυμο single που ξένισε αρκετό κόσμο όταν κυκλοφόρησε (κακώς…), μιας και είχε προηγηθεί το «Alfold», όμως παρόλη τη φαινομενική ζωντάνια του στην ουσία είναι ένας τρόπος για τον καλλιτέχνη να εκφράσει την απαισιοδοξία του. Όπως είναι φανερό και στο video clip που κυκλοφόρησε, ο Tamas κάνει πρωινό jogging γύρω από την πόλη του, συναντά παλιούς φίλους, γνωστούς, συντρόφους, βλέποντας όμως έναν σωσία του να σκάβει τον ίδιο του τον τάφο, τον πιάνει απελπισία. Το όνειρο και συνάμα το ταξίδι τελείωσε , θα χρειαστεί φυσικά και η απαραίτητη αποφόρτιση με το «Babylon» να εισέρχεται σε Heavy/Power χωράφια και να κλείνει ιδανικά τον δωδέκατο δίσκο των THY CATAFALQUE!
Δεν σας το κρύβω, πέρασα φανταστικά με το «XII», ο Tamas κατάφερε και με κατέστησε κοινωνό της μουσικής και του ονείρου του. Η παραγωγή και η μίξη είναι πεντακάθαρη, με τον Gabor Vari (γνωστό παραγωγό στην Ουγγρική σκηνή και session κιθαρίστα στα lives των THY CATAFALQUE) να δίνει την απαραίτητη χείρα βοηθείας και να κατορθώνει να κατανοήσει πλήρως τις απαιτήσεις της μπάντας. Μιας και ανέφερα για live, φαντάζομαι ότι το ξέρετε εδώ και καιρό ότι θα εμφανιστούν ζωντανά στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο, στα πλαίσια του Mammoth Festival. Καρντάσια και μη, μη τυχόν και χάσετε την ευκαιρία να τους δείτε από κοντά, εσείς θα χάσετε!
Το «XII» αν και μοιάζει με συρραφή παλαιοτέρων ιδεών και ενδοσκόπησης, παραμένει ταυτόχρονα φρέσκο και σύγχρονο. Προσωπικά τον αντιλαμβάνομαι ως ένα σημαντικό δίσκο των THY CATAFALQUE, ο χρόνος φυσικά θα το δείξει αυτό. Το συμπέρασμα είναι πως πάντα θα υπάρχει η ελπίδα ότι το μέλλον θα είναι πιο αισιόδοξο, καλύτερες και φωτεινότερες ημέρες θα έπονται μετά τις σκοτεινές και κρύες. Τα πιο όμορφα όνειρα του Tamas δεν έχουν έρθει ακόμη….!
Βαθμολογία: 8/10
Συντάκτης: Δήμος Καρδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: THY CATAFALQUE – Σελίδα Facebook
