(Noise Art Records)

Συνολική Διάρκεια : 41:34

Τρία χρόνια μετά το  “Division Of Blood” και οι Αθηναίοι thrashers είναι και πάλι εδώ με το νέο 7^ο άλμπουμ τους. Στο μεταξύ η μπάντα έπαιξε άπειρα live, φεστιβάλ, έκανε περιοδείες και γενικά μόνο ανενεργή δεν μπορείς να την χαρακτηρίσεις. Από την άλλη είναι νομίζω γεγονός ότι το thrash metal κάπου κόπασε μετά την έκρηξη της περασμένης δεκαετίας οπότε καθώς οι καλές κυκλοφορίες και οι νέες μπάντες περιορίζονται έχει ενδιαφέρον να δούμε τι μας ετοίμασαν αυτή τη φορά τα παιδιά μας !!

Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς είναι ότι αυτή τη φορά δεν έχουν τόσο «τέρμα τα γκάζια» στα τραγούδια τους, υπάρχουν άλλα πράγματα που έχουν έρθει μπροστά, τα οποία εγώ με μια λέξη χαρακτηρίζω ως  «ώρα να ωριμάσουμε». Αυτό το λέω με την καλή έννοια της λέξης, το thrash είναι εδώ αλλά προχωράει μπροστά προς μεγάλη ικανοποίηση για τα αυτιά του γράφον που δεν είναι σε διάθεση να ακούει τα ίδια αναμασήματα ξανά και ξανά.
Το ξεκίνημα του δίσκου με το “Endless War”, ένα από τα πιο thrash κομμάτια του δίσκου δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης ενώ στη συνέχεια το “Born of Hate” ένα από τα αγαπημένα μου του δίσκου συνδυάζει ταχύτητα, μελωδία και επικές κιθάρες που δίνουν ρέστα. Η συνέχεια έχει το ομώνυμο κομμάτι και το “Bloody Ground” όπου η ταχύτητα θυσιάζεται χάριν της ποιότητας και της μελωδίας ενώ στη συνέχεια το  “D.I.V.A” είναι ένα μικρό κλασικό thrash metal κομμάτι και μετά τα “From All the One” και “Order of Death” ηρεμούν πάλι την ατμόσφαιρα για να έρθει το προτελευταίο “The Roof of Rats” να δώσει πάλι γκάζια μέχρι να μπεί το τελευταίο, διάρκειας άνω των 7 λεπτών “The Sacred Dance with Chaos” να φανερώσει ένα νέο ίσως πιο ατμοσφαιρικό ύφος της μπάντας.

Τα βασικά σημεία λοιπόν που εστιάζουμε, είναι η πολύ καλή δουλειά και η ποιότητα στις κιθάρες, η δύναμη των συνθέσεων, οι μελωδίες και η ποικιλία στα τραγούδια και τον ήχο. Οι Slayer-ικές επιρροές φυσικά δεν έχουν χαθεί αλλά έχουν περιοριστεί, νομίζω ότι πιο πολύ ακούω Testament αν θα ‘πρεπε να κάνω κάποια παρομοίωση, η μπάντα είναι δεμένη και έμπειρη όσο ποτέ με τον (σχετικά νέο) κιθαρίστα Gus Drax να έχει πλήρως προσαρμοστεί και να δίνει την δική του σφραγίδα στις κιθάρες, ενώ από την άλλη θα ήθελα λίγο περισσότερο όγκο στην παραγωγή, τίποτε άλλο.

Συνολικά το αποτέλεσμα μετά από πολλές ακροάσεις κρίνεται εντυπωσιακό, είναι μια κυκλοφορία απαραίτητη για τους φίλους της μπάντας και του χώρου και περιμένουμε τον χειμώνα μια καλή headline εμφάνιση να τον ακούσουμε και ζωντανά !!

Βαθμολογία: 8.5/10

Αντώνης Λιβάνιος

Διαδικτυακός Σύνδεσμος: Suicidal Angels – Official Page