Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 47:70
Εταιρεία: Century Media

Όταν οι ASPHYX  διαλύθηκαν το 1996, δύο από τα μέλη τους αποφάσισαν να συνεχίσουν σαν SOULBURN, κυκλοφορόντας δύο χρόνια αργότερα το φοβερό ντεμπούτο  «Feeding On Angels». Στη συνέχεια, η μπάντα μπήκε στον πάγο για να επιστρέψει το 2014 με το άλμπουμ  «The Suffocating Darkness», ενώ στην συνέχεια έγινε πιο δραστήρια κυκλοφορώντας το 2016 το «Earthless Pagan Spirit» και το EP «Carpe Noctem» το 2018. Επιστροφή λοιπόν στο «τώρα» στο νέο άλμπουμ του συγκροτήματος με τίτλο «Noa’s D’ark», στο οποίο πλέον συμμετέχει μόνο ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος, ο Eric Daniels.

Ο ήχος των Ολλανδών αποτελεί έναν Death/Doom Metal χείμαρρο με Black Metal επιρροές, κυρίως από HELLHAMMER, BATHORY, που ξεσηκώνει με τον άγριο χαρακτήρα του!  Οι συνθέσεις κινούνται κατά μέσο όρο σε αργούς ρυθμούς, με αρκετό όγκο αλλά και κάποια γρήγορα ξεσπάσματα μέσα σε σκοτεινή ατμόσφαιρα, η οποία σίγουρα θα δοκιμάσει το νευρικό σύστημα του ακροατή. Το rhythm section των SOULBURN δημιουργεί ένα ηχητικό τείχος με το μπάσο να βρίσκεται «μπροστά» στην μίξη και να συντελεί στην δημιουργία της «λασπωμένης» ατμόσφαιρας και του «πρωτόγονου» ήχου. Οι κιθάρες από την άλλη δημιουργούν ένα «κυκλοθυμικό» συναίσθημα με τα αργόσυρτα ρίφς τους. Αξιοσημείωτη και η απόδοση του Twan Van Geel  στα φωνητικά, ο οποίος ακούγεται σαν μία πιο βαριά έκδοση του συνδυασμού Max Cavalera και Tom G Warrior.

Το «Noa’s D’ark» αποτελεί την καλύτερη δισκογραφική δουλειά των SOULBURN μετά το εκπληκτικό ντεμπούτο του 1998 και σίγουρα μία από τις φετινές κυκλοφορίες του Extreme Metal που θα ξεχωρίσουν. Οι Ολλανδοί βάζουν στο μίξερ το Death, Black και Doom Metal, παρουσιάζοντας μας έναν επιθετικό δίσκο με «σάπια» παραγωγή, ενδεδυμένο με μία παλιομοδίτικη ατμόσφαιρα και το αποτύπωμα των ASPHYX να ξεχωρίζει εμφανώς στον ήχο τους.

Βαθμολογία: 7/10
Συντάκτης: Νίκος Μανούσης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: SOULBURN – Σελίδα Facebook