Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 42:04
Εταιρεία: Silver Lining Music

Πριν από δύο χρόνια το progressive σχήμα των SOEN με το «Lotus» μας χάρισε το καλύτερο άλμπουμ της καριέρας του και ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Έστρεψαν πολλά βλέμματα πάνω τους και έκαναν πολύ κόσμο να τους ψάξει. Οπότε είναι πολύ λογικό τώρα να υπάρχει η ερώτηση για το πώς θα συνέχιζαν μετά την επιτυχία αυτή. Θα δούλευαν να τελειοποιήσουν ακόμα περισσότερο τον ήχο τους ή θα δοκίμαζαν κάτι διαφορετικό;

Αν έχεις παρακολουθήσει την πορεία των SOEN, θα έχεις παρατηρήσει ότι από άλμπουμ σε άλμπουμ γίνονταν ολοένα και καλύτεροι, διατηρώντας πάντα το χαρακτηριστικό τους ύφος. Έτσι λοιπόν και δω με το «Imperial», διάλεξαν να δουλέψουν πάνω στο να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους. Εάν με το «Lotus» ανεβάσανε την ένταση στο 11 (σ.σ. SPINAL TAP αστείο), στο φετινό τους δίσκο οι σουηδοί αγγίξανε το 12!

Πως το καταφέρανε αυτό; Πρώτον, το «Imperial» είναι ο βαρύτερος δίσκος των SOEN. Τα heavy σημεία είναι πραγματικά heavy και αρκετά οργισμένα θα πρόσθετα. Σε αρπάζουν από το πρώτο άκουσμα και σε προκαλούν να χτυπηθείς μαζί τους. Σε αυτό βοηθά και η εξαιρετική δουλειά των Inaki Marconi και Kevin Churko στην παραγωγή και μίξη αντίστοιχα. Δεύτερον, το χαρακτηριστικό στυλ της μπάντας με τη διαφορά δυναμικής ανάμεσα στις βαριές και ήρεμες στιγμές είναι παρών και δω, καλύτερο από ποτέ, έτοιμο να σε παρασύρει σε ένα συναισθηματικό ταξίδι. Οι σουηδοί έχουν γίνει πραγματικά μάστορες αυτής της τέχνης. Τρίτον, η φωνή του Joel Ekelöf έχει πραγματικά περάσει σε άλλο επίπεδο. Έμπειρος και σίγουρος πλέον για τις φωνητικές του ικανότητες, είναι ο τέλειος εκφραστικός δίαυλος για τα συναισθήματα των τραγουδιών. Άκου για παράδειγμα το καταπληκτικό ρεφραίν του εναρκτήριου «Lumerian» και τη σπαρακτική του ερμηνεία στο μεγαλειώδες «Fortune» που κλείνει το άλμπουμ και προσπάθησε να μην ανατριχιάσεις!

Εν συνεχεία, έχουμε κάτι που αγαπώ πάρα πολύ στους SOEN. Κάθε τραγούδι περιέχει ένα μέρος που είναι μοναδικό και δεν επαναλαμβάνεται. Αυτό μπορεί να πάρει τη μορφή μιας μελωδίας στην κιθάρα ή στα φωνητικά, ένα παραπάνω σόλο, την επέκταση ενός ρεφραίν, την προσθήκη εγχόρδων ή ένα έξτρα heavy σημείο. Το τελείωμα του «Monarch» είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα αυτού που περιγράφω, με την υπέροχη κορύφωση του. Αυτό είναι κάτι που απογειώνει τα κομμάτια και δείχνει το πόσο πολύ δουλεύει η μπάντα τη μουσική της και το πόσο αποφασισμένοι είναι να δημιουργήσουν ότι καλύτερο μπορούν.

Φυσικά, δεν μπορώ να μην αναφέρω και την υπόλοιπη μπάντα, με τον αρχηγό Martin Lopez να παραδίνει με συνέπεια σεμινάρια ρυθμού με τα τύμπανα του. Τα νέα μέλη, Cody Ford (εξαιρετικά σόλο για ακόμη μια φορά) και Oleksii ‘Zlatoyar’ Kobel, στην κιθάρα και στο μπάσο αντίστοιχα, έχουν εναρμονιστεί πλήρως με το ύφος της μπάντας ενώ ο Lars Åhlund συνεχίζει να γεμίζει τον ήχο των SOEN όμορφα με τα πλήκτρα του – όπως για παράδειγμα στο υπέροχο «Modesty» φέρνοντας στο νου και τους συμπατριώτες τους KATATONIA.

Στιχουργικά οι σουηδοί συνεχίζουν να καταπιάνονται με την ανθρώπινη φύση, την καταδυνάστευση των αδυνάμων και τους «απόκληρους» της κοινωνίας. Αναμφισβήτητα επηρεασμένοι από τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων, οι συνθέσεις του «Imperial» αντικατοπτρίζουν την απόγνωση, θλίψη και οργή που βιώνουν οι αποδέκτες των συνεπειών του σύγχρονου κοινωνικού και πολιτικού παρασκηνίου.

Οι SOEN κινήθηκαν για ακόμη μια φορά έξυπνα κρατώντας τον αριθμό των τραγουδιών κάτω από δέκα, αποφεύγοντας τα fillers και διατηρώντας μια σωστή ισορροπία ανάμεσα στα πιο heavy κομμάτια τους και τα πιο ατμοσφαιρικά τους. Παρόλο τις εμφανείς επιρροές, οι σουηδοί έχουν διαμορφώσει τον προσωπικό τους ήχο, τον οποίο συμπληρώνουν με στοιχεία από τους PINK FLOYD (το θαυμάσιο «Illusion») αλλά και με πιο μοντέρνα στοιχεία που προσωπικά μου θύμισαν μπάντες όπως οι SYSTEM OF A DOWN – τo ξέσπασμα στο «Dissident» ή οι ala «Aerials» μελωδίες του «Fortune».

Αν θελήσουμε να το ψειρίσουμε, θα μπορούμε να πούμε ότι οι SOEN έχουν αρχίσει να επαναλαμβάνονται λίγο. Κάποια riff (σύγκρινε το «Lumerian» με το προ 2 ετών «Opponent»), δομές κομματιών αλλά ακόμα και στυλ (πχ το «Illusion» είναι αρκετά παρόμοιο με το ομώνυμο τραγούδι από το «Lotus») ακούγονται αρκετά γνώριμα χωρίς να προσφέρουν εκπλήξεις. Παρόλα αυτά είναι τόσο ποιοτικό το τελικό αποτέλεσμα που οποιαδήποτε ψεγάδια δείχνουν αμελητέα.

Στις αρχικές ακροάσεις του άλμπουμ, έβρισκα τον εαυτό μου να το συγκρίνει συνέχεια με το «Lotus». Λανθασμένη κίνηση, καθώς το «Lotus» είχε κυκλοφορήσει το 2019 και είχε εδραιωθεί στο μυαλό μου ως η κορυφή των SOEN. Ακρόαση με ακρόαση όμως, κατέληξα να μην μπορώ να σταματήσω να το ακούω. Τα ρεφραίν είναι τόσο εθιστικά που αδυνατώ να ξεχωρίσω ποιο μου αρέσει πιο πολύ.

Για όσους αναρωτιέστε, το «Imperial» είναι ισάξια εμπνευσμένο με τον προκάτοχό του! Είναι φρέσκο, επίκαιρο και αποτελεί ένα ακόμα διαμάντι στην δισκογραφία της παρέας του Martin Lopez και Joel Ekelöf.
Τώρα έρχεται όμως το μεγάλο ερώτημα: Τι μας περιμένει από το μέλλον της μπάντας; Θα δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό στην επόμενη δουλειά τους ή όχι; Μέχρι τότε λοιπόν, απολαύστε ένα από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.

Βαθμολογία: 8.5/10
Συντάκτης: Δημήτρης Μπενετάτος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: SOEN – Επίσημη Σελίδα