Χρονολογία: 2020
Συνολικός Χρόνος: 39:57
Εταιρία: AFM Records
– Παππού θα μας πείς μια ιστορία;
– Βεβαίως παιδιά μου. Ποιά ιστορία θέλετε να σας πω; Του Υπερασπιστή;
– Όχι, μας την είπες αυτή! Μια αληθινή ιστορία θέλουμε.
– Εντάξει λοιπόν, καθίστε αναπαυτικά και ξεκινάω
– Μια φορά κι ένα καιρό λοιπόν …..
Κάπως έτσι λοιπόν θα μπορούσε να ξεκινήσει η ιστορία των PYOGENESIS πίσω στο 1991 όταν τέσσερις ελπιδοφόροι νεαροί από το Neckarbischofsheim ,ένα χωριουδάκι έξω από το Heidelberg, επηρεασμένοι από τον ήχο του Yorkshire προσπάθησαν να παίξουν Doom/Death Metal. Στα demos το κατάφεραν κερδίζοντας καλές κριτικές από τον Τύπο και τους οπαδούς, αλλά όταν ήρθε η ώρα του πρώτου δίσκου «Sweet X-Rated Nothings» πρόσθεσαν και στοιχεία από AMORHIS και TYPE O NEGATIVE και χάλασαν τη συνταγή. Αυτό συνεχίστηκε και στο δεύτερο δίσκο τους «Twinaleblood» ώσπου στο «Unpop» του 1997 αποφάσισαν να παίξουν Pop/Rock και να μην ξανακοιτάξουν πίσω…
Είπα ότι έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους; Όχι ακριβώς, γιατί στο «A Silent Soul Screams Loud» θα βάλουν στον ήχο τους και μοντέρνο Pop Metal!! Οπότε λοιπόν το μείγμα του δίσκου περιέχει δόσεις από KORN, ASIA, OFFSPRING, AMARANTHE, λίγο Power Metal (Euro-Power φυσικά κι όχι βαρβάτο Αμερικάνικο), λίγο QUEEN και λίγο Art/Progressive Rock ειδικά στα περάσματα της ακουστικής κιθάρας. Αλλά αυτό είναι και το μειονέκτημα του δίσκου. Συνθετικά θα βρει κάποιος ενδιαφέρουσες ιδέες. Εκτελεστικά όλα είναι άρτια. Αλλά όλα είναι ένα συνονθύλευμα, ένας μουσικός «αχταρμάς» με μουσικά θέματα ατάκτως ερριμμένα και στο τέλος της ακρόασης θα καταλήξεις να μην θυμάσαι τίποτα.
Το κοινό που στοχεύουν είναι σίγουρα εγχώριο (Γερμανικό) και σε αυτό συμβάλει και η συχνή τους παρουσία σε τοπικά festivals. Έχουν ενέργεια πάνω στη σκηνή ,πολύ καλή σκηνική παρουσία και ο κόσμος σίγουρα θα διασκεδάζει μαζί τους πίνοντας μπύρα (και φορώντας πέδιλο με άσπρη κάλτσα J). Γεγονός όμως είναι ότι το «A Silent Soul Screams Loud» μπορεί να μην είναι τόσο κακός δίσκος, αλλά δεν είναι καν Metal και το θεωρώ ατιμία να προσπαθεί να προσεταιρισθεί Metal οπαδούς στο πνεύμα της ανεκτικότητας και της ευρύτητας πνεύματος που συχνά επιδεικνύουν.
– Παππού να σε ρωτήσουμε κάτι τελευταίο;
– Βεβαίως παιδιά μου.
– Ποιοι ήταν αυτοί οι νεαροί;
– Αυτοί ήταν …..οι PYOGENESIS!!!!! Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς ακόμη καλύτερα χωρίς αυτούς.
Υ.Γ Η παραπάνω κριτική/παρουσίαση είναι αφιερωμένη στον αρχισυντάκτη μας Γιάννη Πούσιο που μας έδειξε το δρόμο κάποια χρόνια πριν….
Βαθμολογία: 4/10
Συντάκτης: Δήμος Καραδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: PYOGENESIS – Επίσημη Σελίδα
Ακούγοντας το κομμάτι που συνοδεύει την κριτική, το βρήκα πραγματικά απολαυστικό και φρέσκο. Ακολουθώ τους Pyogenesis από την εποχή του “Sweet…” και τους γουστάρω σε κάθε εποχή τους. Θυμάμαι τον χαμό του “Twinaleblood”, θυμάμαι να είμαι πιτσιρικάς και να χτυπιέται στο σαλόνι με το ομώνυμο κομμάτι. Για άλλη μια φορά στο νέο άλμπουμ δεν φοβήθηκαν να πειραματιστούν. 7,5/10 από μένα άνετα, θα ακούσω και όλο το άλμπουμ πρώτα.
Η στραβος είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενιζουμε…..
Άμα δεν ντρέπονται αυτοί εμείς τι να κάνουμε…
Μέχρι και οι lordi είναι ποίο αξιοπρεπείς ξεφτυλες…από τα παλικάρια εδώ…
Υ.Γ το πεδιλακι είναι πολύ καλό για καλοκαίρι χωρίς κάλτσα….