Χρονολογία: 2024
Συνολική Διάρκεια: 41:13
Εταιρεία: Nuclear Blast

Ο ηγέτης των HYPOCRISY Peter Tägtgren, αποφάσισε το 1996 να δημιουργήσει τους PAIN, ένα προσωπικό πρότζεκτ στο οποίο θα εξωτερίκευε τις πιο electronic-industrial Metal ορέξεις του! Στις 17 Μαΐου 2024 λοιπόν, οι PAIN επέστρεψαν με το ένατό τους άλμπουμ με τίτλο «I Αm», οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία του προηγούμενου «Coming Home». Στα έντεκα τραγούδια που αποτελούν το «I Am», ο Tägtgren προσφέρει μουσική που αντανακλά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μπάντας. Μεταλλικές μελωδίες υποστηριζόμενες από synth και Industrial στοιχεία, τα οποία ανακατεύονται αποτελεσματικά υπό το ανήσυχο πνεύμα του Tägtgren.

Ο δίσκος ανοίγει με ένα τυπικό PAIN τραγούδι που λέγεται «I Just Dropped By(To Say Goodbye)», και στη συνέχεια έχουμε το «Don’t Wake The Dead» το οποίο είναι το πρώτο (από τα δύο τραγούδια), που έχει συνθέσει εξ’ ολοκλήρου ο Sebastian Tägtgren, γιος του Peter. Στο «Go With The Flow» έχουμε μεν μια αρκετά χαρακτηριστική PAIN σύνθεση, αλλά με μια Gothic αισθητική παράλληλα. «Not For Sale» με την DarkSynth αισθητική του αλλά και την δυναμική του ταυτόχρονα, το κάνει ιδανικό τραγούδι για τις playlists του Heavy Club στη Βιέννη ή σε live εκδοχή στο Castle Party στην Πολωνία!

Ακολουθεί το «Party In My Head», το οποίο ήταν και το πρώτο single για την τότε επερχόμενη κυκλοφορία του «I Am». Σειρά για το ομώνυμο τραγούδι, ατμοσφαιρικό, σκοτεινό και όσα είπα παραπάνω για το «Not For Sale», ισχύουν άλλο τόσο για το «I Am». Η απαραίτητη έξτρα δόση Industrial για μια κυκλοφορία των PAIN έρχεται με το «Push The Pusher» και το «The New Norm», ενώ στο «Revolution», τη δεύτερη σύνθεση του Sebastian Tägtgren, προσωπικά ένιωσα αρκετά πως ακούω – βλέπω κάτι από Blade.

Το «My Angel» είχε κυκλοφορήσει ως single το 2011 και κατάφερε να βρει το δρόμο του, αρκετά φρεσκαρισμένο και με τη συμμετοχή της Cécile Siméone στα φωνητικά, στο «I Am» το 2024. Τίγκα 90s αισθητική εδώ και απευθείας, λόγω και των φωνητικών της Cécile, να μην καταφέρνω να ακούω ταυτόχρονα στο μυαλό μου το «Lorelei» των THEATRE OF TRAGEDY. Τέλος το «Fair Game», αργό και συναισθηματικό και με στίχους όπως «When the storm comes, we all standing tall» καταφέρνουν να δώσουν ένα επιπλέον ειδικό βάρος.

Ως γενική εικόνα, δεν μπορώ να πω ότι ο συγκεκριμένος δίσκος μου άφησε κάτι ιδιαίτερο να θυμάμαι, μιας και θυμίζει δουλειές του παρελθόντος, χωρίς να προσφέρει κάποια καινοτομία, τόσο ηχητική όσο και συνθετική. Παρά ταύτα, είμαι σίγουρος ότι οι φανς του συγκροτήματος θα ακούσουν το «I Αm» ευχάριστα.

Βαθμολογία: 6/10
Συντάκτης: Αντώνης Μπραϊκίδης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: PAIN – Επίσημη Σελίδα