Συναυλία: Opeth, Leprous
Μέρος: Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού, Αθήνα, Ελλάδα
Ημερομηνία: 3 Ιουλίου 2024
Ανταπόκριση: Κώστας Μπουντούκος
Το βράδυ της Τετάρτης 3 Ιουλίου, ικανοποίησα ένα από τα τελευταία συναυλιακά απωθημένα μου, βλέποντας απο κοντά μια μπάντα που δεν είχα την τύχη να δω ζωντανά έως τότε. Ο λόγος για τους Σουηδούς OPETH που μαζί με τους επίσης αγαπημένους (και τακτικούς θαμώνες των ελληνικών μουσικών σκηνών) Νορβηγου΄ς LEPROUS, δημιούργησαν ένα εξαιρετικά ταιριαστό progressive δίδυμο.
Τι κι αν η Τετάρτη δεν είναι και η καλύτερη μέρα για συναυλία. Τι κι αν ο καιρός δεν ήταν ο καλύτερος (αν και ο Λυκαβηττός εγγυόταν μια κάποια δροσιά). Τι κι αν η πρόσβαση στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού μπορεί να γίνει ζόρικη για κάποιους. Περίπου 6.000 μεταλάδες γέμισαν τον χώρο, ειδικά από τη στιγμή που έπεσε ο ήλιος και μετά. Με καθυστέρηση περίπου 15 λεπτών σε σχέση με το πρόγραμμα, στη σκηνή βγήκε ο Einar Solberg και η παρέα του και, παρόλο που η πλειοψηφία του κοινού δεν είχε έρθει για τους LEPROUS, η υποδοχή ήταν θερμή. Και πώς να μην είναι όταν απέναντί σου έχεις έναν από τους πιο ταλαντούχους τραγουδιστές της γενιάς του κι επίσης έναν από τους καλύτερους ντράμερ στο είδος, τον Baard Kolstad. Πραγματικά όταν τον ακούς, έχεις την αίσθηση ότι παίζει κάτι δικό του, άσχετο με αυτό που παίζουν οι υπόλοιποι. Αλλά τελικά, δένει τόσο αρμονικά στο σύνολο που τελικά δημιουργείται κάτι μαγικό. Το setlist ήταν το αναμενόμενο με δεδομένο ότι η μπάντα ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει νέο άλμπουμ, το «Melodies of Atonement». Ακούσαμε για πρώτη φορά ζωντανά το «Silently Walking Alone» αλλά και το εξαιρετικό «Atonement», το οποίο συνόδευσε και την παρουσίαση του νέου πληκτρά της μπάντας που έδωσε στον Einar μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων αλλά και άνεση στα φωνητικά του. Οι Νορβηγοί άνοιξαν τη συναυλία κλασσικά με το «Have You Ever?» και την έκλεισαν με το «The Sky Is Red», ενώ δεν έλειπαν και τα χιτάκια «Illuminate», «From The Flame», «The Price», το ανατριχιαστικό «On Hold» και η υπερκομματάρα (ειδικά για live εκτέλεση) «Slave». Σε σχέση με την τελευταία τους επίσκεψη στη χώρα μας, ο Solberg μου φάνηκε σε ακόμα καλύτερη φόρμα, γεγονός που τον βοήθησε τόσο στη σκηνική εμφάνιση όσο και στα φωνητικά του, ενώ και ο ήχος συνολικά ήταν εξαιρετικός. Σίγουρα δεν υπήρχε ο ενθουσιασμός και η συμμετοχή του κοινού όπως σε παλιότερες συναυλίες τους, όμως κέρδισαν το στοίχημα και έφυγαν ικανοποιημένοι μετά από περίπου μία ώρα.
Setlist
- Have You Ever?
- The Price
- Out Of Here
- Silently Walking Alone
- Illuminate
- Atonement
- The Valley
- On Hold
- From The Flame
- Below
- Slave
- The Sky Is Red
Η ώρα γι’ αυτό που περίμεναν όλοι είχε έρθει! Μιλάμε φυσικά για τη μεγάλη επιστροφή των θρυλικών OPETH και της μουσικής ιδιοφυΐας (και ιδιαιτέρως ομιλητικού) Mikael Akerfeldt, μετά από εννέα χρόνια στην Ελλα΄δα! Ο ενθουσιασμός εκτοξεύτηκε από τα πρώτα δευτερόλεπτα με το intro που ήταν το «Seven Bowls» των APHRODITE’S CHILD. Όπως μας εξήγησε μακροσκελώς ο Mikael, αυτό δεν είχε να κάνει με το γεγονός ότι η συναυλία γινόταν στην Ελλάδα αλλά είναι ο τρόπος του να εκφράσει την αγάπη του για τον Ντέμη Ρούσο, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και τους APHRODITE’S CHILD. Και πριν προλάβουμε να καταλάβουμε τι γίνεται, έρχεται το «The Grand Conjuration» για να αρχίσει και επίσημα το πάρτι! Παρά τα λίγα προβλήματα στον ήχο, αρχικά ο κόσμος δεν φαινόταν να πτοείται. Η αρένα είχε γεμίσει όπως και το μεγαλύτερο μέρος των κερκίδων.
Χωρίς να υπάρχει κάποιο καινούργιο άλμπουμ προς προώθηση, οι OPETH επέλεξαν να μας προσφέρουν ένα μουσικό ταξίδι στο μεγαλύτερο μέρος της δισκογραφίας τους με 10 τραγούδια από 10 διαφορετικά τους άλμπουμ. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς κάποιο highlight. Από το φουλ συναυλιακό «Demon Of The Fall» του άλμπουμ «My Arms, Your Hearse» μέχρι το ατμοσφαιρικό «Face Of Melinda», δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω κάτι όμως είναι το εκκωφαντικό sing along στο «In My Time Of Need» μετά από απαίτηση του Mikael (όχι ότι χρειαζόταν βέβαια), το συναυλιακό απωθημένο πολλών όπως φάνηκε «Black Rose Immortal» και φυσικά το μακροσκελές encore με το θρυλικό «Deliverance» που προσφέρει στη μουσική τέχνη ένα από τα καλύτερα κλεισίματα τραγουδιού (και συναυλίας προφανώς). Ο Akerfeldt ήταν σε μεγάλα κέφια, ειλικρινή και όχι για τα μάτια του κόσμου και για το «θεαθήναι».
Κάπου στο διαδίκτυο διάβασα ότι οι OPETH είναι από τις πιο ανέμπνευστες μπάντες στη metal. Είναι ίσως το πιο άκυρο σχόλιο που έχω διαβάσει σχετικό με τη μουσική. Για πολλά μπορείς να τους κατηγορήσεις, η έμπνευση όμως δεν είναι ένα από αυτά. Μιλάμε για μία μπάντα με τρομερή μουσική ποικιλία που ξεκινάει από την Death Metal στα πρώτα χρόνια τους και καταλήγει στην Progressive τα τελευταία χρόνια, με μακροσκελείς συνθέσεις που βρίθουν έμπνευσης. Και ας μην είναι και ότι πιο εύκολο για ζωντανή εκτέλεση τα 15-λεπτα τραγούδια. Αυτό ίσως είναι και το μοναδικό μου παράπονο. Σε ένα set διάρκειας κάτι λιγότερο από 2 ώρες, θα περίμενε κανείς να συμπεριληφθούν παραπάνω από τα 10 τραγούδια που ακούσαμε τελικά. Ακόμα και σε μένα που δεν είμαι ο απόλυτος fan τους, μου έλειψαν κάποια όπως το «Ghost Of Perdition» ή το «Harvest». Ακόμα και το «Universal Truth» από την τελευταία τους δουλειά, «In Cauda Venenum».
Setlist
- Seven Bowls (APHRODITE’S CHILD intro)
- The Grand Conjuration
- Demon Of The Fall
- Eternal Rains Will Come
- The Drapery Falls
- In My Time Of Need
- Face Of Melinda
- Heir Apparent
- Black Rose Immortal
- Sorceress
- Deliverance (encore)
Όσον αφορά τη διοργάνωση, σε γενικές γραμμές ήταν αρκετά ικανοποιητική αν και υπήρχαν κάποια λίγα θεματάκια. Όπως για παράδειγμα, το γεγονός ότι ανακοινώθηκε αργά το πρόγραμμα της συναυλίας, το οποίο μάλιστα δεν τηρήθηκε κιόλας. Επίσης, ένα άλλο θέμα είναι η τοποθεσία του βασικού μπαρ του Λυκαβηττού (σε αυτό δεν φταίνε οι διοργανωτές αλλά οι υπεύθυνοι του χώρου), στο οποίο υπήρχαν τεράστιες ουρές που ήταν ακριβώς δίπλα από τις κερκίδες, με αποτέλεσμα να δημιουργείται άνευ λόγου και αιτίας συνωστισμός σε εκείνο το σημείο. Παρά τα όποια μικρά προβλήματα όμως, τίποτα δεν μπορούσε να χαλάσει τη διάθεση όσων παρακολούθησαν μία εξαιρετική συναυλία με δύο κορυφαία συγκροτήματα στο είδος τους. Είμαι σίγουρος ότι τους LEPROUS θα τους ξαναδούμε σύντομα στη χώρα μας. Το ίδιο ελπίζω και για τους OPETH, μιας και το υποσχέθηκε ο Mikael κι όλας. Όπως και να ‘χει, εμείς θα είμαστε και πάλι εκεί να καταθέτουμε ψυχή και λαρύγγι!
Ανταπόκριση: Κώστας Μπουντούκος
Σχεδιασμός και Επιμέλεια Ανταπόκρισης: Κώστας Μπουντούκος
Φωτογραφίες: Σοφία Μπαλή
Βίντεο: Νικολ Πουζμπούρη
Διαδικτυακοί Σύνδεσμοι: OPETH – Επίσημη Σελίδα
LEPROUS – Επίσημη Σελίδα
Copyright © 2024 by THEGALLERY.GR
