Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 55:21
Εταιρεία: Αυτοχρηματοδοτούμενο Άλμπουμ
Με την εκπνοή του 2020 στις 24 Δεκεμβρίου το τρίο ONDA MAKTER («Evil Powers» στα αγγλικά) κυκλοφόρησαν το τελευταίο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ με τον τίτλο «The Misanthropic Blasphemy». Έχοντας ιδρυθεί το 2013 και ξεκινώντας ως ντούο, οι Σουηδοί blacksters έχουν ήδη πλέον δύο EP κι ένα πρώτο LP στο ενεργητικό τους, τραγουδώντας στη μητρική τους γλώσσα («Mardrömmars värsta mänsklighet» το 2018) και με την τελευταία τους κυκλοφορία επιχειρούν να επικοινωνήσουν το μισανθρωπικό τους μήνυμα στα αγγλικά…
O Archon Von Fjord στις κιθάρες και στα φωνητικά και ο Malphas στα drums είναι παλιοί γνώριμοι από την πολύ ενδιαφέρουσα σουηδική μπάντα ESCAPIST, στην οποία συμμετέχουν ως Anton Holgersson και Johan Mathisson αντίστοιχα. Αλλά μην ξεγελιέστε, με την προσθήκη του Furcas στο μπάσσο το «The Misanthropic Blasphemy» είναι ένα άλμπουμ οργισμένου Black Metal και το συγκρότημα ONDA MAKTER διαφοροποιείται δραστικά στο στυλ από τους συγγενείς του ESCAPIST που κινούνται κυρίως σε mid-tempo ταχύτητες.
Παρόλο που το γκρουπ σε συνέντευξή του έχει δηλώσει πως εμπνέεται από μπάντες όπως οι IMMORTAL, οι AUSTERE, οι GORGOROTH και οι MORK GRYNING (blackmetaldaily.wordpress.com, July 16 2018), πρέπει να πω πως πέρα από τα blast-beats και το tremolo riffing, κάτι το πολύ ενδιαφέρον που μου τράβηξε την προσοχή ήταν οι Thrash επιρροές ειδικά από παλιούς SODOM που ήταν εμφανείς κυρίως κατά τα brakes και τα πιο αργά σημεία, όπως επίσης και η διατονική προσέγγιση στη σύνθεση που σε μεγάλο μέρος του δίσκου προτιμάται μάλλον της χρωματικής προσέγγισης για τα θέματα και τα riffs δίνοντας έναν ξεκάθαρα πιο μελωδικό τόνο, αφήνοντας στο τέλος της κάθε ακρόασης να αιωρείται ένα άρωμα από DISSECTION στην ατμόσφαιρα.
Κατά τη διάρκεια των οκτώ -μάλλον μεγάλων για το είδος- κομματιών που σχηματίζουν το άλμπουμ, παρατηρεί κανείς μια μεγάλη γκάμα ηχητικών χρωμάτων. Οι συχνές αλλαγές στο τέμπο και στην ενορχήστρωση κρατούν στο peak το ενδιαφέρον του ακροατή και κάνουν πραγματικά μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια όπως για παράδειγμα το «Burn Their Souls» να μοιάζουν με τρίλεπτα singles. Το ατμοσφαιρικό στοιχείο είναι παρόν επίσης είτε μέσω θεατρικά στημένων intro όπως στα «Curse Me Father» και «Heathen Hatred», είτε μέσω καθαρών, σχεδόν ονειρικών περασμάτων όπως στο μεσαίο μέρος του «Burn Their Souls». To ακουστικό τραγούδι «Song Of The Mourning» προσθέτει μια ευχάριστη έκπληξη στη ροή συνδέοντας με επιτυχία τα δυο μεγαλύτερα σε διάρκεια κομμάτια («Curse Me Father» και «Heathen Hatred») καθώς το άλμπουμ κυλά προς το τελευταίο και ομώνυμο κομμάτι με ένα ηχηρό πυρ κατά βούληση που κάνει τον ακροατή να νιώθει το τέλος μιας διαδρομής που έφτασε τελικά στον προορισμό της.
Ο τρόπος που ο Archon Von Fjord αρθρώνει και εκτελεί τα φωνητικά μέρη είναι μοναδικά συναισθηματικός και παθιασμένος. Έχω ήδη πει μου φαίνεται πως υπάρχει μια γερή δόση πρώιμου γερμανικού Thrash στη συνταγή αυτού του άλμπουμ και νομίζω πως ο τρόπος που τραγουδάει ο Fjord ενισχύει αυτή μου την εντύπωση. Ύστερα από την πρώτη ακρόαση, ένιωσα μια εσωτερική ανάγκη να ρίξω στο πικάπ ένα «Tapping The Vein» και εκεί κατάλαβα πως αυτή μου η αίσθηση έχει να κάνει με το συγγενικό στυλ των δυο frontmen. Στο «The Misanthropic Blasphemy» υπάρχουν πραγματικά αξιοπρόσεκτες, αρκετά δραματικές ερμηνείες (ακούστε για παράδειγμα το outro του «Keepers Of The Black Flame») και σίγουρα η ωμή, γεμάτη ενέργεια εκτέλεση κάνει τα φωνητικά ένα από τα αγαπημένα μου στοιχεία αυτού του άλμπουμ.
Η παραγωγή επιτυγχάνει να συνδέσει «παγωμένες» κιθάρες με «ζεστά» τύμπανα χρησιμοποιώντας ως κόλλα το «παραμορφωμένο» μπάσο. Ο ήχος κυλά σαν ασταμάτητος χείμαρρος που μεταφέρει το λιωμένο χιόνι του βουνού προς τη θάλασσα. Γυρίζει και στροβιλίζεται και παρασύρει τον ακροατή να ακολουθήσει την πορεία του.
Άλλο ένα σπουδαίο άλμπουμ που ξεκινά την πορεία του ως ανεξάρτητη παραγωγή και έρχεται να μας θυμίσει το γεγονός πως η πλειοψηφία των extreme κυκλοφοριών με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το 2020 δεν ήρθαν ούτε από τους «μεγάλους αστέρες» του είδους, ούτε από δισκογραφικές διεθνούς εμβέλειας. Ίσως να ζούμε την πολυαναμενόμενη εποχή της ανάστασης του underground ή ακόμα και την ανάδυση ενός νέου κύματος στο Black Metal. Θα δούμε… Μέχρι τότε ας καθίσουμε αναπαυτικά κι ας απολαύσουμε το «The Misanthropic Blasphemy».
Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Γιάννης Τζιάλλας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: ONDA MAKTER – Επίσημη Σελίδα
