Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 51:32
Εταιρεία: Nuclear Blast

Κακά τα ψέματα, αν κάποιος αρχίσει να μιλάει για το τεχνικό Death Metal των τελευταίων 20 χρόνων θα είναι πολύ δύσκολο να μην αναφερθεί στους NECROPHAGIST και τους πνευματικούς διαδόχους τους OBSCURA. Οι Γερμανοί πήραν τον ήχο των θρυλικών CYNIC, DEATH και ATHEIST, ανέβασαν τις ταχύτητες σε ρυθμούς blast beat και πρόσθεσαν επιδέξια shredding σόλο στην κιθάρα, δημιουργώντας έτσι ένα πολύ ιδιαίτερο ήχο που τους έκανε να ξεχωρίσει από τις δεκάδες άλλες μπάντες του χώρου.

Αφού ολοκλήρωσαν την διαστημική τετραλογία τους με το «Diluvium» του 2018, το συγκρότημα ξεκινάει με το «A Valediction» μια νέα θεματική τριλογία. Και τι καλύτερο σε αυτό το ξεκίνημα από την επιστροφή των Jeroen Paul Thesseling (PESTILENCE) στο άταστο μπάσο και τον Christian Münzner στην κιθάρα. Δύο μέλη που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα πρώτα χρόνια της μπάντας. Δυστυχώς ο Hannes Grossmann δεν ολοκλήρωσε το πακέτο των επιστροφών, αλλά στη θέση του ντράμερ συναντάμε τον εξίσου ταλαντούχο David Diepold.

Με νέο concept λοιπόν και ανανεωμένη σύνθεση, οι OBSCURA μας παρουσιάζουν μια νέα προσέγγιση στον ήχο τους. Ύστερα από δύο πιο progressive δουλειές, το «A Valediction» βρίσκει τους Γερμανούς στην πιο επιθετική τους αλλά συνάμα και πιο melodeath φάση τους. Η πλειοψηφία των τραγουδιών κυμαίνεται σε γρήγορες ταχύτητες με τα blastbeat να εναλλάσσονται με πιο thrashy ρυθμούς. Τα riff αντλούν έμπνευση από τη σχολή του 90ς μελωδικού Death Metal ενώ τα σόλο έχουν γίνει πιο νεοκλασικά.

Αυτή η αλλαγή είχε σαν αποτέλεσμα, ο ήχος της μπάντας να γίνει πιο άμεσος και πιο «ευκολοάκουστος». Riff, σόλο αλλά και ρεφραίν σου μένουν πιο εύκολα στο μυαλό με αποκορύφωμα το IN FLAMES meets SOILWORK «When Stars Collide» του οποίου το refrain με τα καθαρά φωνητικά του Bjorn Strid, είναι ίσως ό, τι πιο πιασάρικο έχουν κάνει ο Steffen Kummerer και η παρέα του.

Μια ακόμη αλλαγή έχει να κάνει με τα φωνητικά του Steffen τα οποία κυμαίνονται επί το πλείστον σε πιο ψηλές κραυγές στο στυλ των φωνητικών που κάνει με την μελωδική Black metal μπάντα του THULCANDRA. Εξαίρεση αποτελεί το «Devourer Usurper» το οποίο ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα του μελωδικής καταιγίδας του δίσκου, καθώς μοιάζει σαν ένα φόρο τιμής στα αργόσυρτα κομμάτια των MORBID ANGEL με τον Steffen να χρησιμοποιεί τα πιο guttural φωνητικά του.

Ενώ στην αρχή είχα ενθουσιαστεί με αυτήν τη πιο μελωδική προσέγγιση των Γερμανών, η αλήθεια είναι ότι ύστερα από απανωτές ακροάσεις το «A Valediction» έχει πιο πολλά κοινά με το μελωδικό Death Metal παρά με το τεχνικό Death παρελθόν των OBSCURA και σίγουρα καμία σχέση την πιο progressive πλευρά του «Akroasis» και «Diluvium». Η έμφαση στην ταχύτητα, η έλλειψη της βαρύτητας των πιο παραδοσιακών Death Metal στοιχείων και στο συγκεκριμένο στυλ φωνητικών κάνει το δίσκο να ακούγεται πιο μονοδιάστατος σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες της μπάντας. Είναι λες και η όλη εφευρετικότητα του συγκροτήματος να αναλώθηκε στα βιρτουόζικα κιθαριστικά σόλο που κυριαρχούν σε κάθε τραγούδι.

Σίγουρα υπάρχουν κάποιες πολύ εμπνευσμένες στιγμές όπως το εναρκτήριο «Forsaken», το thrashy «Neuromancer» και το instrumental «Orbital Elements II», αλλά προσωπικά το βρήκα αρκετά κουραστικό ύστερα από πολλαπλές ακροάσεις. Παρατήρησα ότι στα writing credits του άλμπουμ, αναφέρει τον Christian Münzner ως κύριο συνθέτη και δεν ξέρω εάν αυτό μεσολάβησε για αυτή την ηχητική αλλαγή.

Το «A Valediction» είναι έντονο και αγριεμένο. Αποτελεί ίσως την πιο προσιτή δουλειά των OBSCURA και σίγουρα θα τους φέρει πολλούς νέους οπαδούς, ιδιαίτερα τώρα που βρίσκονται κάτω από τα φτερά της NUCLEAR BLAST. Η αλλαγή όμως της βάσης του ήχου τους από το Αμερικάνικο prog/tech Death metal στο μελωδικό Σουηδικό Death Metal και ο πολλαπλασιασμός των νεοκλασικών επιρροών (σε βαθμό όπου αρκετά σημεία στο δίσκο να θυμίζουν Power Metal) αφαίρεσε ένα μεγάλο κομμάτι από μαγεία που είχαν δημιουργήσει οι Γερμανοί.

Βαθμολογία: 7.5/10
Συντάκτης: Δημήτρης Μπενετάτος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: OBSCURA – Επίσημη Σελίδα