Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 47:58
Εταιρεία: Αυτοχρηματοδοτούμενο Άλμπουμ
Καλώς το κι ας άργησε να έρθει στη θυρίδα. Αναφέρομαι στο cd των Πατρινών MATHER, το οποίο κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2020 και ήδη διανύει το δεύτερο χρόνο της κυκλοφορίας του. Εδώ λοιπόν, οφείλω να σας προιδεάσω και να σας πω ότι οι MATHER συνδυάζουν βαριά riffs, αρκετά φαζαριστά με ατμοσφαιρικά και προοδευτικά περάσματα κάτι το οποίο , φαντάζομαι ότι θα ξινίσει κάποιους από εσάς εκεί έξω, αλλά οι ελληνικές μπάντες και καλλιτέχνες πάντα θα βρίσκουν ένα βήμα στο thegallery.gr για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους.
Μετά από μια σύντομη εισαγωγή το «Recoil» που ακολουθεί χτίζεται σταδιακά, με αρκετές stoner αναφορές, όχι τόσο στους 1000MODS , όσο στους PLANET OF ZEUS. Οι κιθάρες κρατούν έναν ωραίο τόνο και η φωνή ζεστή εξελίσσεται μαζί με το κομμάτι. Η αγάπη του συγκροτήματος για τους PORCUPINE TREE και το Heavy Rock αντικατοπτρίζεται στο “A Night To Remember, A Day to Forget» με την ονειρική παύση στη μέση με τα όμορφα , λυρικά και σκοτεινά φωνητικά να καθοδηγούν το κομμάτι για να οδηγηθεί η όλη σύνθεση σε ένα εκρηκτικό τελείωμα ψυχεδελικού χαρακτήρα. Το «Give In» δίνει τις απαραίτητες ανάσες με μόνους πρωταγωνιστές τη φωνή και την κιθάρα, κάτι που μου έφερε στη θύμηση τους KALEO, και δίνει τη σκυτάλη στο «Sympathy For The gods» το οποίο συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το «Give In» για να εξελιχθεί με τον ίδιο τρόπο όπως το « A Night…» αλλά με πιο βαρύ τελείωμα με τους OPETH να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Το «Co-Lapse» είναι το μεγαλύτερο τραγούδι του δίσκου, κρατάει πάνω από 13 λεπτά και συμπυκνώνει όλες τις επιρροές των MATHER, είτε είναι οι PORCUPINE TREE, είτε οι TOOL, είτε η ψυχεδέλεια των 70’s και το Heavy Rock των 90’s. Εδώ όμως θα διακρίνω και μια αδυναμία των φωνητικών τα οποία δυστυχώς κρατούν προσγειωμένο το κομμάτι λειτουργώντας σαν βαρίδι είτε με την «ελληνική» εκφορά του λόγου είτε και με το αταίριαστο «πάτημά» τους. Αντίθετα τα πλήκτρα είναι εκεί που πρέπει να είναι λειτουργώντας σαν πιστός και φιλότιμος στρατιώτης, συμπληρώνοντας τα όποια κενά υπάρχουν. Το «Engine» που κλείνει το δίσκο θα φανερώσει στο προσκήνιο και το μπάσο, και την επιρροή των ANTIMATTER της μετά-Patterson περιόδου (έχουν ανοίξει κιόλας γι’ αυτούς σε συναυλία) αλλά και μια παραδοσιακή στροφή με τη κιθάρα να συναγωνίζεται τα πλήκτρα για μια ηλεκτρισμένη, ανατολίζουσα, αργόσυρτη συνομιλία που θυμίζει μια πιο συγκρατημένη «Μισιρλού» με το βαρύ κι ασήκωτο τελείωμα να κλείνει την πιο ηλεκτρική σύνθεση του « This Is The Underground».
Οι MATHER κυκλοφόρησαν ένα αρκετά ελπιδοφόρο ντεμπούτο, στο οποίο προσπάθησαν να συγκεράσουν τις επιρροές τους, καλύπτοντάς τις και με ένα πέπλο σκοτεινιάς με αρκετή, θα έλεγα, επιτυχία. Τα φωνητικά σε αρκετές περιπτώσεις με κέρδισαν με τη ζεστασιά και τη γλυκιά σχεδόν Cave-ική σκοτεινιά τους , σε άλλες περισσότερες όμως με προσγείωσαν και με ενόχλησαν. Η παραγωγή από τον Σάκη Μπάστα στo Noisebox Studio βοηθάει το συγκρότημα, αλλά στα αυτιά μου θα μπορούσε να είναι λίγο πιο ζεστή και να μην ύψωνε λίγο παραπάνω την κιθάρα σε βάρος του μπάσου. Αυτό βέβαια ακούγεται στα δικά μου αυτιά, σε κάποιον άλλον σίγουρα θα ακουστεί διαφορετικά, κι εκεί έγκειται η ουσία της διαφορετικότητας. Όπως και να έχει το underground κρύβει διαμάντια, θυμηθείτε το Bahrein, με τους MATHER να δηλώνουν «This Is The Underground». Καλή προσπάθεια, φιλότιμη η εργασία και το μεράκι των παιδιών, ελπίζω να συνεχίσουν παρ ’όλες τις αντιξοότητες και να κυκλοφορήσουν καινούριο album.
Βαθμολογία : 6.5/10
Συντάκτης : Δήμος Καραδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: MATHER – Σελίδα Facebook
