Χρονολογία: 2023
Συνολική Διάρκεια: 41:57
Εταιρεία: Century Media
Σωτήριον έτος 2023 και η αγαπημένη μου non-metal μπάντα, οι DEPECHE MODE επιστρέφουν με το δέκατο πέμπτο ολοκληρωμένο δίσκο τους με τίτλο «Memento Mori». Όμως εδώ δεν είμαστε για να μιλήσουμε για τους Βρετανούς αλλά για τους Σουηδούς τιτάνες του Βlack Μetal MARDUK, οι οποίοι εντελώς τυχαία την χρονιά που μας πέρασε κυκλοφόρησαν επίσης το δέκατο πέμπτο ολοκληρωμένο δίσκο τους με τον ίδιο τίτλο! Κάπου εδώ τελειώνουν και οι ομοιότητες για τις δύο αυτές κυκλοφορίες μιας και οι Σουηδοί δεν αστειεύονται. Είναι στον χώρο απο το 1990 κι έχουν περάσει απο πολλά στάδια με πολλές αλλαγές στα μέλη τους. Αλλά αν είναι κάτι που γνωρίζουν να κάνουν καλά ο Morgan Håkansson (ιδρυτικό μέλος, κιθάρα) και ο Daniel «Mortuus» Rostén (φωνητικά, κιθάρα, μπάσο), αυτό είναι να παραδίδουν μαθήματα ακραίου, πολεμικού Black Metal. Βέβαια, υπεύθυνος για τον βομβαρδισμό που λαμβάνει χώρα στα περισσότερα τραγούδι είναι ο «νέος» drummer της μπάντας Simon Schilling (βάζω τη λέξη «νέος» σε εισαγωγικά, διότι ο Γερμάνος είναι στην μπάντα απο το 2019, απλά αυτή είναι η πρώτη κυκλοφορία τους μαζί του).
Αν είναι κάτι που με εκπλήσσει με τους MARDUK είναι το πόσο φρέσκοι ακούγονται μετα από 30 και πλέον χρόνια καριέρας στον χώρο. Ανέφερα νωρίτερα ότι ανά τα χρόνια έχουν αλλάξει πολλά μέλη αλλά από το 2004 με τον ερχομό του Daniel η μπάντα έχει ένα βασικό κορμό στην σύνθεση της μουσικής, δυο άνθρωποι που παίζουν Black Metal χρόνια και ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν να παίξουν και πως να το παίξουν (σ.σ. ΝΑΙ, μην περιμένεις να ακούσεις σόλο εδώ!). Απλά κάθε τόσο έρχονται νέα μέλη για να προσθέσουν τις δικές τους πινελιές, και συνήθως αυτοί είναι drummers. Αυτός είναι και ο λόγος που, ενώ οι MARDUK παίζουν στο ίδιο στυλ εδώ και πολλά χρόνια, μου δίνουν την αίσθηση ότι δεν επαναλαμβάνονται. Δεν μιλάω για κάποιον που άκουσε 3-4 δίσκους μια φορά και δεν μπορεί να τους ξεχωρίσει, αναφέρομαι στους οπαδούς της μπάντας που τους ακούμε χρόνια και δεν τους έχουμε βαρεθεί ποτέ.
Γενικά το «Memento Mori» βγάζει πολύ ενέργεια με τα περισσότερα τραγούδια να είναι πολύ επιθετικά. Ο δίσκος ξεκινάει σιγά σιγά με το ομώνυμο τραγούδι που, μετά απο ένα σύντομο intro, σε αρπάζει απο τα μούτρα και συνεχίζει με το πιό «γκρουβάτο» «Heart of the Funeral». «Γκρουβάτο» για τα δεδομένα των MARDUK πάντα. Έπειτα πάμε στο ακραίο «Blood of the Funeral» το οποίο είχε βγεί νωρίτερα σαν single για την προώθηση του δίσκου και εδώ βλέπουμε για πρώτη φόρα ή μάλλον γίνεται ξεκάθαρη η επιρροή του Simon στον δίσκο πριν ακόμα αυτός κυκλοφορήσει. Ο τύπος αποτελεί «μεταγραφή αεροδρομίου» που λέμε και στο ποδόσφαιρο και ήρθε γι’αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Για να πάρει κεφάλια! Γιατί η μπάντα πάντα είχε ταλαντούχους μουσικούς και γρήγορους drummers που να μπορούν να αποδώσουν τα τραγούδια κυρίως στις συναυλίες, προσωπικά όμως θεωρώ οτι ο Simon είναι ο πιο επιδραστικός drummer που είχαν ποτέ. Φυσικά έχει αποδείξει ποιός είναι και τι μπορεί να κάνει στο πέρασμά του από τους BELPHEGOR και άλλες Death Metal που έχει παίξει, οπότε αν είσαι λάτρης του extreme ήχου θα έπρεπε να τον ξέρεις ήδη.
Στην συνέχεια του δίσκου ακούμε το έτερο single που είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα, το αργόσυρτο «Shovel Beats Sceptre». Γενικά μ’αρέσει αυτό το concept όπου αργά κομμάτια διαδέχονται τα γρήγορα γιατί φαντάζομαι κάπως ετσι θα παιχτούν και στις συναυλίες. Βέβαια μετα απο αυτο ακολουθεί μια ομοβροντία από blastbeats με τα «Charlatan», «Coffin Carol», «Marching Bones», «Year of the Maggot» και «Red Tree of Blood» με το τρίτο απο αυτά να είναι και το προσωπικό αγαπημένο μου του δίσκου. Τέλος, ο δίσκος κλείνει με το αργό, τύπου outro «As we are» οπού ακούμε και την φωνή του εκλιπόντα L.G. Petrov («ex-Entombed») για να μας δώσει λίγο χρόνο να συνειδητοποιήσουμε τι ακούσαμε τα προηγούμερα σαράντα λεπτά και κάτι…
Η όλη αισθητική του δίσκου ακολουθεί τον τίτλο του, που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «Θυμήσου (πρέπει) να πεθάνεις» ή, όπως το εκλαμβάνομαι εγώ, «όλοι μια μέρα θα πεθάνουμε». Το εξώφυλλο έχει φιλοτεχνηθεί ξανά, όπως και στις τελευταίες έξι κυκλοφορίες των Σουηδών, απο τον «Mortuus» και δείχνει ακριβώς αυτό. Έναν φτερωτό σκελετό σε λευκό φόντο να κρατά στο ένα χέρι ένα δρεπάνι και στο άλλο μία κλεψύδρα εικονίζοντας τον θάνατο και τον χρόνο που για όλους κάποια στιγμή θα τελειώσει. Τώρα, το ότι ο σκελετός έχει μούσι και φοράει σκούφο παραπέμπει σε (νεκρό) Άι Βασίλη αλλά τέλος πάντων. Επίσης η θεματολογία των τραγουδιών πραγματεύεται τον θάνατο απο διάφορες πλευρές, την κόλαση και τη μετά θάνατον παρουσία μας εκεί. Ωραία πράγματα. Γενικά σε αυτό το δίσκο οι Σουηδοί απομακρύνονται λίγο από την πολεμική θεματολογία που τους έχει φέρει σε μπελάδες στο παρελθόν όσον αφορά το αν είναι ναζιστές κλπ. Μέχρι τώρα δεν έχω ακούσει κάτι σχετικό για το «Memento Mori» και φαντάζομαι θα μείνει έτσι.
Δεν θέλω να πω μεγάλα λόγια για το «Memento Mori». Προσωπικά το θεώρω από τους καλύτερους extreme μέταλ δίσκους της χρονιάς, κάτι που φάνηκε και απο τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας των μελών του «The Gallery», αλλά γενικά είναι απλά ένας ακόμα καλός MARDUK δίσκος, ο λόγος δηλαδή που αυτή η μπάντα ανήκει εδώ και χρόνια στους «μεγαλους» του χώρου. Έχει χαρακτηριστικό ήχο MARDUK, κιθαριστικά ο Morgan έχει βρεί το στύλ του από καιρό και ο «Mortuus» με τα σάπια φωνητικα του και ύστερα από 20 χρόνια έχει καθιερωθεί ως «η φωνή» της μπάντας (σ.σ. ΝΑΙ φίλε κολλημένε με τον «Legion», περάσαν 20 χρόνια απο το «World Funeral»!). Σε κάποια σημεία μάλιστα ο δίσκος μου θυμίζει «Funeral Mist», την άλλη μπάντα του «Mortuus», και σε πολλα άλλα μου δείχνει τις Death Metal επιρροές του Simon. Αυτοί πιστεύω είναι και οι λόγοι που κάνουν το «Memento Mori» να ακούγεται φρέσκο αλλα ταυτόχρονα χαρακτηρηστικά MARDUK. Δεν ξέρω κατα πόσο ο δίσκος αυτός θα γίνει κλασσικός και θα τον ακούμε μετά από 10-20 χρόνια, αλλά πιστεύω έχει μέσα 1-2 τραγούδια που μπορούν να καθιερωθούν στις live playlists της μπάντας για πολλά χρόνια! Αυτό λέει πολλά για μια μπάντα που παίζει Black Metal 30 και πλέον χρόνια και έχει στο ενεργητικό της 15 δίσκους!
Βαθμολογία: 8/10
Συντάκτης: Δημήτρης Γεωργουβέλας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: MARDUK – Επίσημη Σελίδα
