Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 1:00:35
Εταιρεία: Nuclear Blast

Οι βετεράνοι superstar του Folk Metal επιστρέφουν. Δυόμισι χρόνια μετά το «Kulkija» επανέρχονται με το ενδέκατο άλμπουμ τους. Και ενώ τα πρώτα χρόνια έβγαζαν άλμπουμ σχεδόν κάθε χρόνο, από το «Manala» και μετά η χρονική διάρκεια δημιουργίας νέας δουλειάς έχει πάει στα τρία χρόνια. Έλλειψη ιδεών; Μουσική και πνευματική ωριμότητα; Ας δούμε τι συμβαίνει στο «Jylhä».

Ανέκαθεν η μουσική των KORPIKLAANI διακρινόταν από όμορφες μελωδίες ντυμένες από folk όργανα (κυρίως βιολί και ακορντεόν), δημιουργώντας αναγνωρισιμότητα από το πρώτο άκουσμα. Η πρώτη δεκαετία κύλησε χαρίζοντας μας μοναδικούς ύμνους με κύρια θεματολογία την άφθονη πόση αλκοόλ (στα φεστιβάλ την ώρα που βρίσκονται στη σκηνή καταναλώνονται οι μεγαλύτερες ποσότητες σύμφωνα με έρευνα!). Αυτή η επανάληψη όμως άρχισε να κουράζει, ενώ το αναμενόμενο μουσικό περιεχόμενο περιόριζε το κοινό στους «φανατικούς» και σε αυτούς που δεν θα ασχοληθούν καθόλου, αφού ήξεραν ότι θα ακούσουν άλλη μία «drink metal» κυκλοφορία. Ευτυχώς όμως αυτό δείχνει να άλλαξε.

Στο «Jylhä» τα τραγούδια αναφέρουν αρχαίους μύθους και θρύλους που εκτυλίσσονται στη Φινλανδική γη (οι στίχοι για άλλη μια φορά είναι στη μητρική τους γλώσσα), ενώ δεν λείπουν φυσικά και οι αναφορές στην φύση και στην σύγχρονη κοινωνία. Σημαντική αλλαγή στην σύνθεση τους, η αποχώρηση (έπειτα από δεκαεπτά χρόνια) του εμβληματικού Matti Johansson (Matson) στα τύμπανα και η αντικατάσταση του με τον Samuli Mikkonen.

Ιδανικό ξεκίνημα με το δυναμικό «Verikoira». Τα τύμπανα στην αρχή δίνουν σταθερό πολεμικό ρυθμό σαν να προστάζουν τους κωπηλάτες ρωμαϊκής γαλέρας. Τα τσιριχτά φωνητικά του Jonne μετά το πρώτο μισό ξεχωρίζουν σε ένα κλασσικό heavy κομμάτι. Το «Niemi» στη συνέχεια δίνει το πρώτο μεγάλο hit. Με πιασάρικη μελωδία από το βιολί του Rounakari και το ακορντεόν του Perttula, περιγράφονται τα γεγονότα της δολοφονίας τριών νεαρών στην λίμνη Bodom το 1960 σε ένα από τα πιο γρήγορα κομμάτια που έχουν βγάλει ποτέ οι Φινλανδοί. Tο «Leväluhta» ξεκινάει με έναν reggae ρυθμό, που αν και ξενίζει στην αρχή, εξελίσσεται ιδανικά στην πορεία και ολοκληρώνεται με μαγευτικό σόλο από το βιολί του Tuomas. Το «Tuuleton» ακροβατεί ανάμεσα στις βαριές κιθάρες και τις folk μελωδίες, ενώ το «Sanaton Maa» είναι ένα δυνατό folk rock κομμάτι σε μεσαίο τέμπο και δείχνει πως θα ξεχωρίσει.

Από τα πιο ιδιαίτερα τραγούδια του άλμπουμ είναι το «Miero». Ο τρόπος που το ερμηνεύει ο Jonne θυμίζει παραδοσιακό ελληνικό μοιρολόϊ, ενώ το «Huolettomat» με τον ξέφρενο ρυθμό θα μπορούσε να συμπεριληφθεί σε οποιοδήποτε από τα πρώτα άλμπουμ τους. Στο «Pidot» η έκπληξη ακούει στο όνομα Jack Gibson. Ο μπασίστας των EXODUS συμμετέχει παίζοντας μπάντζο και το αποτέλεσμα είναι διασκεδαστικό. Για φινάλε το εξαιρετικό «Juuret» κλείνει με τον καλύτερο τρόπο την καινούργια αυτή δουλειά. Τα «ιερά τοτέμ» των KORPIKLAANI (Järvellä – Cane – Aaltonen) δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, ενώ το πομπώδες παίξιμο στα τύμπανα του Mikkonen χαρίζει την έξτρα δύναμη που έλειπε από τις τελευταίες δουλειές. Εξαιρετική η παραγωγή του Janne Saksa, ενώ στα θετικά η επιστροφή στο εξώφυλλο του «Vaari» (μασκότ) δια χειρός Jan Yrlund που έλειψε στο προηγούμενο άλμπουμ. Στα αρνητικά η μεγάλη διάρκεια (μία ώρα) της νέας τους δουλειάς που οριακά δεν κουράζει τον ακροατή.

Πιο ώριμοι από ποτέ μας προσφέρουν μία άψογη δουλειά. Αν και πειραματίστηκαν αρκετά στο «Jylhä», προσθέτοντας από reggae μέχρι punk πινελιές, οι βασιλιάδες του Folk Metal επέστρεψαν για να μας χαρίσουν το καλύτερο άλμπουμ τους τα τελευταία χρόνια. Η μουσική των KORPIKLAANI υφίσταται για να προσφέρει νότες χαράς στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Για να επαναφέρει το χαμόγελο στο πρόσωπο μας. Υπάρχει κάτι πιο όμορφο;

Βαθμολογία: 8/10
Συντάκτης: Νίκος Βλάχος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: KORPIKLAANI – Επίσημη Σελίδα