Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 55:23
Εταιρεία: Sound Mind
Παλιότερα, όταν μιλάγαμε για βιρτουόζους της κιθάρας, το μυαλό πήγαινε συνήθως στον Steve Vai, τον Joe Satriani, τον Yngwie Malmsteen… Πλέον, ανάμεσα σε αυτούς τους γίγαντες του παρελθόντος (και παρόντος) συγκαταλέγονται και άλλοι σύγχρονοι μουσικοί, ένας εκ των οποίων (και δικαίως) είναι ο συνιδρυτής και κιθαρίστας των DREAM THEATER, John Petrucci.
Ο μάγος της κιθάρας αυτός, δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μετά την τελευταία προσωπική κυκλοφορία του «Suspended Animation», επιστρέφει το 2020 με τον νέο του δίσκο «Terminal Velocity». Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, ο Petrucci βρήκε την ευκαιρία να δουλέψει, να ολοκληρώσει και εν τέλει να κυκλοφορήσει την δεύτερη προσωπική δουλειά του.
Το ολοκαίνουριο «Terminal Velocity», αποτελείται από εννέα κομμάτια, όλα instrumental, κινούμενα άλλα εντός και άλλα εκτός του Progressive Metal ιδιώματος, θέλοντας και ο ίδιος ο δημιουργός τους να εξερευνήσει και να παρουσιάσει τραγούδια διαφορετικά από αυτά που τον έχουμε συνηθίσει να υπογράφει κάτω από το όνομα της κύριας μπάντας του. Έναν μεγάλο κιθαρίστα, τον χαρακτηρίζει ο ήχος του. Είναι κάτι σαν ένα σήμα κατατεθέν που, χωρίς να γνωρίζεις ποιός παίζει, να μπορείς να πεις «είναι ο τάδε». Όσο λοιπόν και να προσπαθεί ο Petrucci να απομακρυνθεί από τις ρίζες του, το τόσο χαρακτηριστικό παίξιμο του «φωνάζει» το όνομα του, αλλά παράλληλα, φωνάζει και DREAM THEATER, μιας και οι ταύτιση των δύο, είναι δεδομένη.
Η μεγάλη έκπληξη όμως του άλμπουμ δεν είναι ούτε τα τραγούδια, τα οποία περίπου (όπως και στο προηγούμενο άλμπουμ), χαρακτηρίζονται από τεχνική αρτιότητα, με κάποια (όπως τα «Happy Song», «Out Of The Blue» και «The Oddfather») να ξεχωρίζουν, ούτε φυσικά η κατάρτιση και οι κιθαριστικές στιγμές που θα σου προσφέρει ο Petrucci. Η μεγάλη έκπληξη, κάθεται πίσω από τα τύμπανα!!
Για πρώτη φορά μετά την αποχώρησή του από τους DREAM THEATER, ένας από τους πλέον χαρισματικούς ντράμερ της εποχής μας, ο Mike Portnoy, συνεργάζεται με τον άλλοτε συνάδελφό του στους DT, αναλαμβάνοντας τα τύμπανα του δίσκου. Και εδώ κάπου εισβάλει το συναίσθημα. Η μοναδική κιθάρα του John, τα ιδιαίτερα τύμπανα του Mike… Αναγκαστικά, κομμάτι της μαγείας του «Θέατρου Του Ονείρου», μεταφέρεται στο «Terminal Velocity» και το ανεβάζει ίσως επίπεδο. Το κάνει μοναδικό και ξεχωριστό. Και με αυτήν την εικόνα στο νου, σε περίπτωση που τα τραγούδια δεν ήταν αυστηρά instrumental, τότε ίσως να μιλούσαμε για έναν δίσκο “Όνειρο”…
Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Φανούρης Εξηνταβελόνης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: John Petrucci – Επίσημη Σελίδα
Δεν μπορω να ειμαι αντικειμενική εδω….χμ……βασικα ποτε δεν ειμαι……εννοείται οτι κοβω φλέβες!!!!
Λαβ ιτ!!!!
Τωρα για την κριτική……τα ξέρουμε…..το εχουμε ξαναπει κ θα το πω στανταρ πολλες φορες ακομα. ..ΜΠΡΑΒΟ ΦΑΝΟΎΡΗ!!!!ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΉ ΔΟΥΛΕΙΆ as usual!!!Μας εχεις κακομαθει!!!!!
Όταν είχα πρωτακούσει το Terminal velocity στο πρώτο του release στο YouTube έμεινα τούβλο. Μετά πάτησα το play ξανά. Και ξανά. Ήταν τόσο γνώριμο αυτό που άκουγα αλλά και τόσο καινούργιο. Ο Γιαννάκης ο Πετρούτσης έκανε τα μαγικά του. Έβαλε φωτιά στα τέλια!! Ένας βιρτουόζος της κιθάρας, αυτό που λένε guitar hero. Μελωδία, ταχύτητα, riffs, σόλα, τα πάντα!! Όλα σε ένα πακέτο!! Ο Πετρούτση κόβει και ο Πορτνόη ράβει στα τύμπανα. Ένας πολύ καλός δίσκος. Θα του έβαζα και 9/10 μόνο και μόνο γιατί είμαι fun των instrumental.