Χρονολογία: 2019
Συνολική Διάρκεια: 41:14
Εταιρεία: Napalm Records
Προερχόμενοι από το Donetsk της Ουκρανίας κι έχοντας κυκλοφορήσει 3 album τα προηγούμενα χρόνια και 1 EP φέτος («Micro»), οι JINJER εκδίδουν την τέταρτη μακροσκοπική αυτή δουλειά τους (αφού εξέδωσαν την πρότερη μικροσκοπική). Το album αυτό έχει λάβει γενικά καλές κριτικές και αντιδράσεις από τους fans του είδους.
Ποιο είδος είναι αυτό; (είμαι σίγουρος πως ρωτήσατε μέσα σας…). Λοιπόν, οι JINJER κινούνται ανάμεσα στο Progressive, στο Death Metal, στο Metalcore και από ότι λένε κι οι ίδιοι οι επιρροές τους κυμαίνονται από PANTERA, SLAYER, GOJIRA, OPETH, KARNIVOOL, έως CYPRESS HILL, HOUSE OF PAIN και διάφορα άλλα Soul, R&B, Jazz, Reggae ακούσματα (δεν το αναφέρουμε τυχαία αυτό). Έτσι δημιουργείται ένα ακραίο Metal «χωνευτήρι» το οποίο είναι κάπως πειραματικό και μόνο βαρετό δε μπορεί να το πει κάποιος.
Το album αρχίζει δυναμικά και σε αρπάζει από το λαιμό. Από εκεί και πέρα συναντάμε γρήγορα, έξυπνα riff, heavy drumming, αγνά core/djent κομμάτια, brutal, αλλά και καθαρά φωνητικά, επαναλαμβανόμενες μελωδίες που σου καρφώνονται στο μυαλό («Retrospection» – το συγκεκριμένο είναι γραμμένο στη γλώσσα τους), groovy, mid tempo κομμάτια («Noah»), ακραία κι επιθετικά («Pausing Death», «The prophecy»). Μέσα σε όλα αυτά, τα μη metal πειράματα…δεν λείπουν. Στο «Home Back» έχουμε ένα jazz metal κομμάτι και στο «Judgement & Punishment», αρκετά reggae περάσματα. Οι επιρροές τους που λέγαμε. Καλώς υπάρχουν, καθώς δίνουν μια νότα διαφορετικού σε όλη την προσπάθεια. Το album τελειώνει με το «LainnereP», το οποίο στην ουσία είναι μία ανάποδη version του «Perrenial» (κομμάτι τους από το φετινό τους EP, «Micro». Μην ψάξετε για περίεργα μηνύματα του τύπου «Hotel California» εδώ, καθώς το ανάποδο έγκειται μόνο στο όνομα. Το κομμάτι έχει έναν εντελώς outworldy, απόκοσμο, ψυχεδελικό χαρακτήρα, δεν περιέχει φωνητικά (μόνο κάποιους spooky ψιθύρους) και θυμίζει soundtrack σε videogame χαρακτήρα σε στοιχειωμένη πόλη. Η πειραματική αυτή κομματάρα αποτελεί το τέλειο κλείσιμο του δίσκου, και το τέλειο κλείσιμο ενός απλώς ενδιαφέροντος δίσκου, με κάποιες φοβερές αναλαμπές. Η παραγωγή είναι σύγχρονη, αψεγάδιαστη στα πάντα της…σχεδόν. Δε μπορώ να μην αναφέρω τον τενεκεδίσιο ήχο του snare στο «Macro», που θυμίζει «St. Anger» σε κάποια σημεία, όπως στα «Noah», «On The Top», αλλά αυτό μπορεί και να είναι και λεπτομέρεια.
To «Macro» είναι πειραματικό, δείχνει την εξέλιξη των JINJER, μας δείχνουν ότι παίρνουν ρίσκα, αλλά το κάνουν και από τη ψυχή τους παράλληλα. Το album είναι Heavy, είναι Progressive, είναι σύγχρονο ακραίο Metal, είναι Djent. Δυστυχώς λίγο παραπάνω από ότι θα έπρεπε από το τελευταίο. Δεν είναι ότι είναι κακό το να παίζεις το συγκεκριμένο είδος. Απλώς τα κομμάτια είναι λίγο πάνω του μετρίου, εκτός από κάποιες φοβερές αναλαμπές («Noah», «Prophecy» και φυσικά «LainnereP»). Είναι περίεργο το ότι η καλύτερη στιγμή του είναι το μη metal outro.
Βαθμολογία: 6/10
(Βαθμολογία για το outro: 10/10)
Συντάκτης: Γιώργος Κ.
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: JINJER – Επίσημη σελίδα