Χρονολογία: 2020
Συνολικός Χρόνος: 40:23
Εταιρεία: Nihilistische KlangKunst

«World in Ruins» ε, ας πούμε πως βρισκόμενοι στις αρχές του 2021 σχεδόν τα έχουμε καταφέρει. To νιχιλιστικό μήνυμα των Ελλήνων blacksters ISOLERT, ταιριάζει γάντι στην απελπισία και την απογοήτευση που γέμισε την ψυχή μας η χρονιά που πέρασε και στη συνολικότερη ατμόσφαιρα όπως τη βιώνουμε ακόμη και σήμερα. Το τρίο από τον Βόλο παίζει τις παραδοσιακές black metal φόρμες, αλλά όπως ισχύει με τις περισσότερες ελληνικές μπάντες, έχουν ένα έξτρα μελωδικό στοιχείο (τσεκάρετε το υπέροχο κιθαριστικό μέρος στο outro του «Starting at a path towards Nowhere») καθώς κι επικό ήχο που έρχεται από τα mid-tempo μέρη, τις εναρμονισμένες μελωδίες και τα δομημένα κρεσέντο στα φωνητικά («World in Ruins»). 

Το δεύτερο LP της μπάντας έχει επτά κομμάτια και νιώθω πως είναι έτσι χτισμένο με τρόπο που η μουσική του αφήγηση οδηγεί τον ακροατή προς το τελικό δεκάλεπτο magnum opus «Light… Has Abandoned Us». Παρότι δεν μιλάμε για ένα concept άλμπουμ, με κάποιον τρόπο εξελίσσεται σαν ταινία με διαφορετικές σκηνές που σχηματοποιούν μια λογική και συναισθηματική ανάγκη να οδηγηθεί στο τέλος του και να ολοκληρώσει έναν εσωτερικό σκοπό. Ή τέλος πάντων αυτή είναι μια προσωπική ερμηνεία…

Οι Nick S. (τύμπανα, φωνή), Panagiotis T. (κιθάρες, φωνή) και Apostolos K (κιθάρες, μπάσο) τα δίνουν όλα ψυχή και σώματι. Τα απελπισμένα φωνητικά στο «Burn Them» συγκλονίζουν. Οι ρυθμικές εναλλαγές ανάμεσα σε half και common time («As We Die»), τα ενδιαφέροντα ατμοσφαιρικά ιντερλούδια και τα αντιστικτικά κιθαριστικά μέρη («Staring at a  Path Towards Nowhere»), οι αρμονικές εκπλήξεις («Extinction») και το συνολικά δεμένο παίξιμο είναι στοιχεία που εγκαθιδρύουν το τρίο από την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή της διεθνούς σκηνής.

Ο ήχος τους είναι καλοδουλεμένος. Είναι κομπρεσαρισμένος χωρίς να είναι «καμένος». Υπάρχει εξαιρετική διαύγεια στα τύμπανα, τα multi-layered φωνητικά βγαίνουν άνετα σε πρώτο πλάνο και οι κιθάρες και το μπάσο φτιάχνουν με επιτυχία το τόσο γνώριμο στο στυλ «wall of sound» χωρίς να καταλήγουν σε μια άμορφη ηχητική μάζα θορύβου. Η ενορχήστρωση παίζει κομβικό ρόλο στην προσπάθεια της μπάντας να κρατήσει το ενδιαφέρον του ακροατή (τσεκάρετε το ενδιάμεσο μέρος του «Burn Them») και τα φωνητικά μέρη ακολουθούν ερμηνευτικές τακτικές που βασίζονται στο φαινόμενο «κάλεσμα κι απόκριση» συμπληρώνοντας στην υψηλή αισθητική του άλμπουμ.

Αυτή η κριτική έχει καθυστερήσει αρκετά. Κι αυτό γιατί κάθε φορά που άκουγα το «World Ιn Ruins» όχι μόνο πρόσεχα καινούρια πράγματα, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα ζυμωνόταν μέσα μου: το άλμπουμ είναι σκοτεινό, είναι σκληρό, είναι μοχθηρό και ταυτόχρονα έχει μια γλυκόπικρη μελαγχολία που ριζώνει μέσα στην ψυχή. Τις τελευταίες δυο βδομάδες επιστρέφω σε αλλεπάλληλες ακροάσεις και νομίζω πως θα συνεχίσω να το κάνω τα χρόνια που έρχονται.

Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Γιάννης Τζιάλλας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: ISOLERT – Σελίδα Bandcamp