Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 47:40
Εταιρεία: Season Of Mist
Όταν τα άστρα και οι πλανήτες ευθυγραμμίζονται, μια μπάντα θα βγάλει ένα άλμπουμ που θα βγει από τα στεγανά του ιδιώματός της και θα πλεύσει στα πελάγη μιας πιο οικουμενικής θάλασσας, που σε αυτήν την περίπτωση είναι ο απέραντος και χαοτικός ωκεανός της metal μουσικής.
Εδώ και καμιά δεκαριά χρόνια οι Φινλανδοί HOODED MENACE υπηρετούν πιστά και με τον καλύτερο τρόπο, το πολύ ιδιαίτερο ιδίωμα του old school Doom/Death metal. Με έναν ήχο απόλυτα επηρεασμένο από τις early 90s δουλειές των PARADISE LOST, KATATONIA, CATHEDRAL, ASPHYX αλλά και το πιο παραδοσιακό Doom Metal των CANDLEMASS και BLACK SABBATH.
Με δουλειές η μία πιο ποιοτική από την άλλη, οι Φινλανδοί δεν είχαν αφήσει κανέναν οπαδό παραπονεμένο. Είχαν αρχίσει μάλιστα να ασκούν και επιρροή σε νεότερες μπάντες όπως οι φοβεροί και τρομεροί TEMPLE OF VOID.
Μέχρι τώρα η μπάντα ακολουθούσε την κλασσική συνταγή των μεγάλων συνθέσεων, με τις ταχύτητες να κυμαίνονται από αργά εώς mid-tempo και τις κιθάρες να παίζουν θεόβαρα riffs και μελαγχολικά leads.
Όλα αυτά άλλαξαν στο «The Tritonus Bell» καθώς η παρέα του Lasse Pyykkö αποφάσισε να εμπολιάσει τη μουσική τους με το αγνό και ανόθευτο Heavy Metal των 80ς και ιδιαίτερα αυτό του KING DIAMOND και MERCYFUL FATE.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα τραγούδια να αποκτήσουν μια πιο μελωδική και κλασσική υπόσταση. Οι κιθάρες πραγματικά ζωγραφίζουν σε αυτό το άλμπουμ. Heavy Metal riffs εναλλάσσονται με πένθιμες μελωδίες, μελωδικά σόλο να θυμίζουν ιερά τέρατα του χώρου, οι ρυθμοί να αυξομειώνονται και οι δομές των κομματιών γίνονται πιο παραδοσιακές παρόλο τις διάρκειες που αγγίζουν ακόμα και τα εννιά λεπτά. Σε σημεία που η μελωδία συναντά τη Death Metal πλευρά της μπάντας, οι Φιλανδοί θα θυμίσουν ακόμα και τους CARCASS του «Heartwork» (άκου πχ την αρχή του «Chime Diabolicus»), προσθέτοντας έτσι ακόμα περισσότερο στην ποικιλία του δίσκου στην οποία θα συναντήσουμε μέχρι και καθαρά φωνητικά ala Darren White, Gothic εκλάμψεις αλλά και γυναικεία φωνητικά.
Η ποικιλία αυτή είναι ένα από τα ατού του άλμπουμ, η οποία σε κάνει να μην το βαριέσαι με τίποτα. Η μπάντα δείχνει να έχει περάσει πολλές ώρες στο στούντιο, καθώς τα τραγούδια δείχνουν να είναι πολύ δουλεμένα, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Έχουν καταφέρει θα έλεγα, να τα κάνουν να ακούγονται «πιασάρικα» δίχως όμως να θυσιάσουν το ακραίο στοιχείο ή την προσθήκη εμπορικών μουσικών στοιχείων.
Όλη αυτή την σύμπραξη, έδεσε υποδειγματικά ο Andy Larocque ο οποίος κατάφερε να προσφέρει αυτό το Heavy Metal πρίσμα που θέλανε οι Φινλανδοί, διατηρώντας ταυτόχρονα τον Doom/Death ήχο της μπάντας.
Κερασάκι στην τούρτα η διασκευή του «The Torture Never Stops» των WASP!
Οι HOODED MENACE σκόραραν χρυσό γκολ με αυτή τους τη δουλειά. Ξέφυγαν από τα «οκνά» νερά του Doom/Death βάλτου στον οποίο βρίσκονται δεκάδες άλλες μπάντες, ανανέωσαν τον ήχο τους και έκαναν παράλληλα τη μουσική τους να ακούγεται πιο προσιτή από ποτέ. Τα σέβη μου!
Βαθμολογία: 8,5/10
Συντάκτης: Δημήτρης Μπενετάτος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: HOODED MENACE – Σελίδα Facebook
