Χρονολογία: 2022
Συνολική Διάρκεια: 45:50
Εταιρεία: Napalm Records
HAMMERFALL, κεφάλαιο δωδέκατο. Οι Σουηδοί επιστρέφουν με νέα δουλειά μετά το αξιόλογο «Dοminion» και αρχικά να αναφέρω ότι κάθε δουλειά της μπάντας αποτελεί για μένα μία κατά βάση ευχάριστη είδηση, όντας συνδεδεμένος μαζί της από το μνημειώδες ντεμπούτο της, 25 χρόνια πριν. Έκτοτε, οι HAMMERFALL είχαν μία αξιοπρόσεκτη πορεία, και με βήματα σίγουρα και σταθερά παγιώθηκαν ως ένα από τα πιο εμβληματικά σχήματα στην power/heavy σκηνή. Παρ’ όλα αυτά, παρουσίασαν και δουλειές που θα τις χαρακτήριζα μέτριες, με το στοιχείο της επανάληψης να εμποδίζει την μπάντα να προσεγγίσει ποιοτικά την πρώτη περίοδό της.
Το «Hammer Of The Dawn» εξακολουθεί να κινείται σε safe μονοπάτια, με μηδενικό ρίσκο, κάτι το οποίο δεν αποτελεί από μόνο του πρόβλημα, άλλωστε οι Σουηδοί μας έχουν συνηθίσει σε συνθέσεις και ιδέες που επαναλαμβάνονται από άλμπουμ σε άλμπουμ. Το ζήτημα είναι ότι οι HAMMERFALL επιλέγουν πολύ συχνά να στηρίξουν τα κομμάτια τους σε ριφ τόσο στερεοτυπικά και τόσο «iconic», που μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν «hit or miss», με άλλα λόγια είναι τόσο – μα τόσο – προβλέψιμα, που αν δε σου κάνουν από το πρώτο άκουσμα, το ενδιαφέρον χάνεται μεμιάς χωρίς δυνατότητα δεύτερης ευκαιρίας…
Κάπως έτσι νιώθω, και με λύπη μάλιστα, με το «Hammer Of The Dawn». Το πρόβλημα των HAMMERFALL είναι ότι παραμένουν στάσιμοι, επαναλαμβανόμενοι και προσκολλημένοι σε επιφανειακές προσεγγίσεις. Οι δομές είναι πολύ συγκεκριμένες, τα βασικά ριφ και οι φωνητικές γραμμές στερούνται έμπνευσης, το σύνολο είναι καλό εκτελεστικά, πιασάρικο, αλλά πάσχει στη δημιουργία. Το ξεκαθαρίζω, ο Joacim Cans είναι ένας εξαιρετικός τραγουδιστής, ταλαντούχος και αλάνθαστος στουντιακά. Όμως δεν σε εξιτάρει πλέον να τον ακούς. «Reveries», «Hammer Of The Dawn», «Venerate Me» αποτελούν τρανή απόδειξη του ότι οι HAMMERFALL δυσκολεύονται να σε κρατήσουν μαζί τους πλέον, και το χειρότερο είναι ότι σπρώχνουν ετσιθελικά να το κάνουν με φλύαρες πομπώδεις μελωδίες – «κράχτες». Η προσέγγισή τους μου θυμίζει επικίνδυνα αυτή των SABBATON, κάτι που με σπρώχνει ολοένα και πιο μακρυά.
Από το μέτριο λοιπόν «Hammer Of The Dawn» διασώζονται τέσσερα κομμάτια κατά τη γνώμη μου. Η μπαλάντα «Not Today», το πιασάρικο – βγαλμένο από «Glory To The Brave» εποχές «Too Old To Die Young», το δυναμικό εναρκτήριο «Brotherhood» και το υπέροχο «No Son Of Odin».
Η κριτική μου μοιάζει αρκετά πιο αυστηρή από την τελική βαθμολογία. Η νέα δουλειά των HAMMERFALL δεν είναι μία κακή δουλειά. Έχει ενέργεια, νεύρο και δυναμική, εντούτοις αποτελεί μία από τις δουλειές της μπάντας που θα χαρακτήριζα «της σειράς». Δε θα θυμόμαστε σε καμία περίπτωση το «Hammer Of The Dawn» για πολύ καιρό. Σε αναζήτηση λοιπόν των μεγαλείων των «Glory To The Brave», «Legacy Of Kings», και «Renegade», σημείων αναφοράς που μάλλον δε θα ξαναζήσουμε.
Βαθμολογία: 6/10
Συντάκτης: Κώστας Καφρίτσας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: HAMMERFALL – Σελίδα Facebook
