Χρονολογία: 2019
Συνολική Διάρκεια: 50:29      
Εταιρεία: Napalm Records

HAMMERFALL… ας μιλήσω ανοιχτά, ξεκίνησα να ακούω την τελευταία τους δουλειά επιφυλακτικά. Ιδιαίτερα επιφυλακτικά για να είμαι ειλικρινής. Και επειδή έπρεπε να γράψω κάποια πράγματα γι’ αυτήν, στην επιφυλακτικότητα προστέθηκε και ένας προβληματισμός. «Γιατί;» θα μου πείτε. Μια κριτική είναι όπως οι άλλες. Όμως πάντα κάπου στην μέση θα μπαίνει και το συναίσθημα και οι εν λόγω κύριοι από τη Σουηδία μου προσέφεραν ένα «Glory To The Brave»” και ένα «Legacy Of Kings» στην εφηβεία μου, που στην καρδιά μου θα είναι πάντα χαραγμένα με χρυσά γράμματα!

Οι τελευταίες δουλειές των Σουηδών όμως, χαρακτηρίστηκαν και ήταν μάλλον μέτριες επαναλήψεις του ένδοξου παρελθόντος. Ας αφήσουμε όμως τις επιφυλάξεις και τους συναισθηματισμούς  και ας δούμε το  «Dominion» τι έχει να μας πει για όλα αυτά. Το νέο άλμπουμ λοιπόν έχει δώδεκα τραγούδια, ένα από αυτά είναι η -σαράντα δευτερολέπτων- εισαγωγή, ένα είναι αργό «μαλακό» τραγούδι και άλλο ένα είναι μπαλάντα. Η παραγωγή, όπως σε όλες τις δουλειές τους είναι αψεγάδιαστη – ιδιαίτερα εδώ, ο ήχος των drums είναι φανταστικός! Οι λάτρεις των drums θα τα απολαύσουν πραγματικά.

Όσων αφορά τα υπόλοιπα τραγούδια, τα περισσότερα κινούνται από mid σε up-tempo ρυθμούς. Υπάρχουν μερικές συνθέσεις όπου τα κιθαριστικά μέρη των Oscar Dronjak και Pontus Norgren δείχνουν την απόλυτη χημεία και το δέσιμο που υπάρχει μεταξύ τους. Ο Joacim Cans συνεχίζει να έχει πολύ καλή απόδοση στα φωνητικά, δείχνοντας πως μπορεί ακόμα να χτυπήσει και να κρατήσει ψηλές νότες χωρίς κανένα πρόβλημα. Όσο για τα drums του David Wallin, αναφερθήκαμε ήδη στην εξαιρετική απόδοσή του. Λυρικά, η μπάντα είναι συνεπής με την θεματολογία των υπόλοιπων δίσκων της.

Επιμέρους, οι HAMMERFALL έχουν συνθέσει μερικές μπαλάντες πραγματικά κορυφαίας ποιότητας. Δυστυχώς, το «Second To One» δεν είναι μία από αυτές. Το «Dead By Dawn» είναι ένα κομμάτι που λογικά θα απολαύσει ένας οπαδός της Μέταλ σκηνής, ανεξαρτήτως προσδιορισμού και εκεί που ετοιμάζεσαι να πεις, «εντάξει, αυτά, πάνω κάτω μία από τα ίδια…», έρχεται η έκπληξη. Το «And Yet I Smile» είναι το τραγούδι που κλείνει το άλμπουμ και είναι το ιδανικό για να το κάνει! Δίνει στον ακροατή μια τελευταία γεύση, γλυκιά και παράλληλα πικρή. Γλυκιά γιατί, όπως λέει ο τίτλος του, «And Yet I Smile». Ναι, μπορούν ακόμα να σε κάνουν να ανατριχιάσεις, να θυμηθείς γιατί τους αγάπησες. Πικρή, γιατί δείχνουν ότι μπορούν να ηγηθούν. Το νιώθεις ότι μπορούν. Που στο καλό το χάνουν;;;; Κλείνω ελπίζοντας ότι το κομμάτι που κλείνει το δίσκο, θα είναι μία καινούργια αρχή για το επόμενο άλμπουμ των HAMMERFALL. Τους αξίζει…

Βαθμολογία: 6,5/10
Συντάκτης: Φανούρης Εξηνταβελόνης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: HAMMERFALL – Επίσημη Σελίδα