Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 35:45
Εταιρεία : Oaken Palace Records

Η κατάθλιψη στις μέρες μας έχει πολλές μορφές. Μία από αυτές είναι η απόλυτη σιωπή του πάσχοντος προσώπου που υποφέρει κάθε νύχτα μέχρι να έρθει το τέλος ωσάν την πολυπόθητη λύτρωση. Αυτό ακριβώς είναι το συναίσθημα που βγάζει αυτός ο δίσκος και που περιγράφεται καθαρά στον γενικό τίτλο.

Το side project λοιπόν με το όνομα GOLDEN ASHES, είναι ένα δημιούργημα, ή καλύτερα ανοσιούργημα του Maurice de Jong, ενός Ολλανδού πειραματικού καλλιτέχνη που είναι περισσότερο γνωστός από τα άλλα του γκρουπ, όπως οι GNAW THE TONGUE, ενώ καταπιάνεται και με τις γραφικές τέχνες καθώς το 2015 εξέδωσε και το πρώτο του βιβλίο με σχέδια που φιλοτέχνησε ο ίδιος και χρησιμοποίησε στα διάφορα συγκροτήματά του. Το «In The Lugubrious Silence Of Eternal Night» που παρουσιάζουμε εδώ είναι το 2^ο άλμπουμ του μετά το περσινό «Gold Are The Ashes Of The Restorer».

Στους GOLDEN ASHES, όπως και στα περισσότερα άλλα project του παίζει μπάλα μόνος με την βοήθεια ενός drum machine, κάτι που παραδόξως δε με χαλάει όπως γίνεται συνήθως, ίσως γιατί μου φέρνει στο μυαλό παλιά αντίστοιχα γκρουπ της δεκαετία του ’90, όπως οι πάλαι ποτέ φοβεροί Νορβηγοί TARTAROS.

Εδώ τα πράγματα είναι σχετικά απλά. Από την αρχή μέχρι το τέλος έχουμε υπερηχητικά ντραμς με ένα πέπλο από ατμοσφαιρικά σκοτεινά πλήκτρα να κυριαρχούν, μαζί βέβαια με κιθάρες και μπάσο, απαραίτητα για να δώσουν τον απαιτούμενο όγκο στα κομμάτια. Τα φωνητικά έρχονται κατευθείαν από την άβυσσο και σίγουρα δείχνουν ότι υπάρχει πολύς πόνος και θλίψη, αυτός άλλωστε νομίζω ότι είναι και ο σκοπός του καλλιτέχνη.

Αν θα έπρεπε να το περιγράψω μουσικά με πιο απλά λόγια, είναι ένας δίσκος πειραματικού ατμοσφαιρικού black metal που θα έλεγα ότι χρειάζεται περισσότερες από μία ή δύο απλές ακροάσεις καθώς και την κατάλληλη διάθεση για να μπορέσει ο ακροατής να μπει στο κλίμα του, να τον αφουγκραστεί και να τον κατανοήσει. Φανταστείτε μία μπάντα όπως οι EMPEROR να κάνουν κόμμα με τους LIMBONIC ART και τους MAYHEM και όλοι μαζί να διασκευάζουν MY DYING BRIDE στα 300 bpm. Τώρα νομίζω έχετε μια καλύτερη ιδέα της επικρατούσας κατάστασης.

Η διάρκειά του είναι νομίζω ακριβώς όση χρειάζεται, καθώς αν είχε παραπάνω υλικό θα κινδύνευε να περάσει τα όρια της μονοτονίας ενώ κορυφαίες στιγμές θα έλεγα το επικό «As Sacred Bodies Wither Into Nothingness» που ανοίγει εντυπωσιακά το δίσκο, καθώς και τα «Let Death Stalk My Enemies, Let The Grave Swallow Them Alive», «Black Mouths Murmur Black Prayers» και φυσικά το ομώνυμο.

Αν πιστεύετε ότι καλοκαίρι που ήρθε πλέον δυναμικά δεν είναι για σας και χρειάζεστε κάτι νέο να ακούτε μόνοι στο σπίτι παρέα με τη μιζέρια σας και ένα μπουκάλι Τζακ, ή έστω θέλετε να ζήσετε ξανά λίγες από τις παλιές καλές εποχές του majestic black metal, τότε αυτός ο δίσκος είναι η επιλογή σας.

Βαθμολογία: 7/10
Συντάκτης:  Αντώνης Λιβάνιος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: GOLDEN ASHES – Σελίδα Bandcamp