Οι FADING ECHOES είναι μία νέα μπάντα από τον Βόλο που κινείται στα όρια της Progressive Metal και πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο της single, «Acceptance» από το επερχόμενο άλμπουμ «Shadow of Another» παρουσιάζοντας μάλιστα μία πολύ σημαντική συνεργασία με τον Zak Stevens (SAVATAGE, TRANS-SIBERIAN ORCHESTRA). Ο Δημήτρης Στρατίκης, ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος μίλησε στο περιοδικό μας για το άλμπουμ, τις συνεργασίες και τα όνειρα που έχει για τους FADING ECHOES.

---

 -Καλησπέρα Δημήτρη! Καλώς ήρθες στο THE GALLERY! Απ’ ότι ξέρω αυτή είναι η πρώτη συνέντευξη που δίνεται ως συγκρότημα.

Δημήτρης Στρατίκης: Ναι! Είναι η πρώτη συνέντευξη. Είναι πολύ περίεργο. Η όλη διαδικασία είναι περίεργη. Να ακούς τη μουσική σου στο ραδιόφωνο, να σου στέλνουν μηνύματα άτομα ρωτώντας που μπορούν να βρουν το cd σου. Είναι σίγουρα συναρπαστικό.

-Πως αποφασίσατε να ξεκινήσετε την μπάντα, ποιοι άλλοι μουσικοί συμμετέχουν και πως γνωριστήκατε;

Δημήτρης Στρατίκης: Ξεκινήσαμε πολύ διαφορετικά, το μακρινό 2015 περίπου, απ’ ότι καταλήξαμε. Διάφοροι μουσικοί από τον Βόλο θέλαμε να φτιάξουμε ένα ατμοσφαιρικό σχήμα για διασκευές, όπως ξεκινάνε οι περισσότεροι στην αρχή. Ο μόνος που παρέμεινε από εκείνη την περίοδο είναι ο Βασίλης Σάρου στα πλήκτρα ως ιδρυτικό μέλος. Στην κιθάρα είχαμε τον Μιχάλη Γκουντή που όμως για λόγους εργασίας μετακόμισε στην Κρήτη. Ο Κώστας Αναγνώστου, ντράμερ και ηχολήπτης, μας φιλοξενούσε για να κάνουμε τις πρόβες μας και τελικά δημιουργήσαμε ένα σχήμα για να παίζουμε μουσικές που μας άρεσαν. Σιγά σιγά μπήκε μέσα και το συνθετικό κομμάτι. Ερχόταν κάποιος με μία ιδέα, κάποιος άλλος την εξέλισσε . Ο Μιχάλης Γκουντής, που όπως είπαμε δεν είναι πλέον στην μπάντα αλλά τον αγαπάμε, είχε την ιδέα μια μέρα να κάνουμε μια πενταλογία με τα πέντε στάδια του πένθους. Η ιδέα μας άρεσε πολύ γιατί ήταν στο ύφος που θέλαμε να κινηθούμε και ξεκινήσαμε να δουλεύουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Πλέον, τα μέλη είμαστε εγώ, στη φωνή και στο μπάσο, ο Βασίλης στα πλήκτρα και το 2019 προστέθηκε ο Πέτρος Πρίντεζης  στην κιθάρα, ο οποίος κατάγεται από τη Σύρο και σπούδαζε στον Βόλο. Δυσκολευτήκαμε πολύ να βρούμε άτομα και να πούμε ότι κλείνουμε σαν μπάντα. Διάφορες συνεργασίες δεν απέδωσαν αλλά τελικά το 2022-2023 προστέθηκαν ως session μουσικοί ο Δημήτρης Πολίτης στην κιθάρα ο Νίκος Βελέντζας στα ντραμς και με αυτό το σχήμα καταλήξαμε να ηχογραφούμε το άλμπουμ.

-Οπότε αυτό θα είναι το line–up με το οποίο θα προχωρήσετε;

Δημήτρης Στρατίκης:  Το πλάνο είναι αυτό εφόσον δεν προκύψει κάποιο πρόβλημα με τον προγραμματισμό αφού τα παιδιά συμμετέχουν σε πολλά σχήματα. Να προσπαθήσουμε να το τρέξουμε όλοι μαζί, να δούμε πως πάει και ελπίζουμε για το καλύτερο!                                                                                  

-Γνωρίζω ότι κινείστε στα όρια της progressive metal. Ποιες άλλες μπάντες ή μουσικοί αποτελούν τα μουσικά σας πρότυπα και ποια τα ακούσματά σας ατομικά αλλά και ως σύνολο;

Δημήτρης Στρατίκης: Ένα αγαπημένο συγκρότημα για όλους είναι οι SAVATAGE που χρησιμοποιηθούν πολύ το πιάνο και παρουσιάζουν κάποιες κλασικής μορφής συνθέσεις. Άλλα συγκροτήματα είναι οι EVERGREY, οι OPETH, πιο πρόσφατα οι SOEN αλλά παρά τις επιρροές που έχουμε, έχουμε βγάλει ένα αποτέλεσμα που δύσκολα θα ακούσεις και θα πεις ότι σου θυμίζει κάτι. Έχουν βρεθεί κάποιοι που μου λένε, για παράδειγμα, ότι τα τραγούδια μας θυμίζουν πολύ PAIN OF SALVATION που ποτέ δεν ήταν στα ακούσματά μου. Αυτό όμως μου αρέσει σαν παρατήρηση. Ότι η μουσική μας μοιάζει με κάτι το οποίο δεν έχω σαν άμεση επιρροή γιατί δείχνει ένα αποτέλεσμα πιο κοντά στην παρθενογένεση, παρόλο που δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, και ότι έχει φτιαχτεί κάτι που δεν είναι αντιγραφή ουσιαστικά.

-Ποια είναι τα όνειρά σου για τους FADING ECHOES; Είναι κάτι που θα ήθελες να εξελιχθεί, ας πούμε, σε full time job ή σαν ένα παράλληλο project με τις υπόλοιπες καθημερινές σας ασχολίες;

Δημήτρης Στρατίκης: Προφανώς οποιουδήποτε μουσικού το όνειρο είναι να ασχολείται με αυτό που αγαπάει. Απλά επειδή είναι πολύ δύσκολο αυτό να γίνει full time job, αυτό που στοχεύουμε σε αυτή τη φάση είναι κάνουμε μια καλή και δυνατή κυκλοφορία του πρώτου δίσκου, να μπορέσουμε να το υποστηρίξουμε με πολύ καλές live εμφανίσεις, να κυκλοφορήσει το όνομα της μπάντας μας στον κόσμο και να συνεχίσουμε πολύ δυναμικά μετά με έναν δεύτερο, τρίτο, τέταρτο δίσκο εφόσον όλα πάνε κατ’ ευχήν. Οπότε το πλάνο είναι να το κυνηγήσουμε ως εκεί που πάει και αν μας βγει, καλώς. Αν δε μας βγει, πάλι καλώς αφού θα το κάνουμε έτσι κι αλλιώς γιατί το αγαπάμε!

 -Πριν λίγες ημέρες, κυκλοφόρησε το πρώτο σας single «The Stages of Grief: Part V – Acceptance» το οποίο θα συμπεριλαμβάνεται στο πρώτο σας ολοκληρωμένο άλμπουμ «Shadow of Another»! Αρχικά, πες μου πως προέκυψε η συνεργασία με τον γίγαντα Zak Stevens. Δεν είναι εύκολο για να μια νέα μπάντα από την επαρχία μάλιστα να κάνει τόσο σημαντικές συνεργασίες καθώς είναι δύσκολο να έχει τις απαραίτητες γνωριμίες.

Δημήτρης Στρατίκης: Η συγκεκριμένη συνεργασία δεν ήταν θέμα γνωριμιών. Εγώ προσωπικά δεν έχω γνωριμίες, δεν ασχολούμαι με τον χώρο. Όσον αφορά τη συνεργασία με τον Zak Stevens…είχαμε μιλήσει στο παρελθόν ως fan εγώ, ως τραγουδιστής των SAVATAGE αυτός και είχαμε ανταλλάξει δυο κουβέντες. Κάποια στιγμή, όταν είχαμε συνθέσει με το συγκρότημα το «Acceptace» σκέφτηκα ότι συνθετικά ταιριάζει στο τραγούδι τους στίχους να τους τραγουδάνε δύο, ένας αυτός που έχει πάθει τη ζημιά και ο δεύτερος αυτός που έχει μείνει πίσω, ο δικός του άνθρωπος. Οπότε είναι δύο οι οπτικές που παρουσιάζονται στιχουργικά. Και σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να συμμετέχει και κάποιος ακόμα. Αρχικά σκεφτήκαμε μουσικούς από τον Βόλο που θα μπορούσαν να τραγουδήσουν αλλά αποφάσισα να αρχίσω να στέλνω μηνύματα σε μεγάλους τραγουδιστές και να δούμε αν θα υπάρξει ανταπόκριση. Η αλήθεια είναι ότι έστειλα αρχικά στον Zak Stevens ένα μήνυμα και ήταν τρομερό πόσο φιλικός και προσιτός είναι. Τόσο πολύ που δεν θα το πίστευες. Πολύ φιλικός, πολύ βοηθητικός. Μας διόρθωσε λίγο και τη γραμματική στα αγγλικά μας. Έκανε πολύ δουλειά αφού έγραψε και χορωδιακά μέρη που δεν του το είχα ζητήσει και γενικά είχε ενθουσιαστεί πάρα πολύ με το τραγούδι. Από την πρώτη στιγμή ήταν 100% μέσα να συμμετέχει και αυτό μας έδωσε μεγάλη ώθηση για να προχωρήσουμε. Οπότε απλά του έστειλα ένα μήνυμα, του άρεσε το τραγούδι και συμφώνησε. Θεωρήσαμε ότι ήταν ένα πολύ καλό δείγμα, ότι ασχολήθηκε μαζί μας ο Stevens και μάλιστα πρόσφατα πόσταρε το τραγούδι στους προσωπικούς του λογαριασμούς στα social media και τα σχόλια από κάτω ήταν πολύ ενθαρρυντικά.

-Σε ποιους άλλους έστειλες; Ποιους άλλους είχες στο μυαλό σου που θα μπορούσαν να ταιριάξουν οι φωνές τους με το συγκεκριμένο τραγούδι;

Δημήτρης Στρατίκης: Εν τέλει ήταν ο μόνος που έστειλα αλλά προσπαθώ σαν fan να κρατάω επαφές με μερικούς ακόμα. Παλιότερα είχα μιλήσει και με τον Tom Englund των EVERGREY για κάποια συμμετοχή με φωνή και κιθάρα αλλά ενώ μου είχε απαντήσει ότι θα ήθελε να του στείλω υλικό για να το ακούσει, λόγω κορονοϊού κάπου χάθηκε η επικοινωνία μας.

-Οι EVERGREY θα έρθουν στο Rethymno Rocks Festival το καλοκαίρι οπότε ευκαιρία να κατέβετε στην Κρήτη και να γνωριστείτε από κοντά!

Δημήτρης Στρατίκης:  Το πλάνο είναι να πάμε!

-Μιας και αναφερθήκαμε στο φεστιβάλ, ως συγκρότημα έχετε κάνει κάποιο live; Γενικά έχετε εμπειρία από ζωντανές εμφανίσεις με άλλες μπάντες;

Δημήτρης Στρατίκης:  Ως FADING ECHOES δεν έχουμε κάνει ακόμα live αλλά έχουμε εμπειρία με κάποια άλλα σχήματα είτε metal είτε κυρίως ακουστικά. Η αλήθεια είναι ότι δεν το πολυκυνηγάω γιατί εγώ δεν βρίσκω ενδιαφέρον να παίζω διασκευές οπότε είπα ότι θα περιμένω να κάνω το δικό μου live με τη δική μου μουσική. Όλοι μας θέλουμε πολύ να ανέβουμε στη σκηνή γιατί οι μουσικοί που συμμετέχουν είναι πολύ δυνατοί και θεωρούμε ότι η live απόδοση του άλμπουμ μπορεί να βγει και καλύτερη από τη στουντιακή.  

– Περιέγραψέ μου ένα ονειρικό φεστιβαλικό line up στο οποίο θα θέλατε να λάβετε μέρος;

Δημήτρης Στρατίκης: Το top 3 θα ήταν σίγουρα SAVATAGE, OPETH, EVERGREY αλλά οτιδήποτε θα ταίριαζε ώστε να έρθει ο ακροατής και να έχει μια εμπειρία ενός δυνατού, μελωδικού live θα λάτρευα να είμαστε μέρος του.

-Ακόμα ένας σημαντικός μουσικός που συμμετέχει στην παραγωγή του άλμπουμ είναι ο Γιώργος Κράτσας (George Constantine Kratsas) που εγγυάται ότι το μουσικό αποτέλεσμα ποιοτικά θα είναι εξαιρετικό. Εδώ ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτή τη συνεργασία;

Δημήτρης Στρατίκης: Εδώ θα πρέπει να πω ότι η συμβολή του Δημήτρη Πολίτη είναι πολύ σημαντική. Είναι ένας σπουδαίος κιθαρίστας με τρομερή παρουσία στη μουσική. Πέρα από το ότι και αυτός ενδιαφέρθηκε πολύ γενναιόδωρα να βοηθήσει σαν session μουσικός στην παραγωγή του δίσκου, αφού το πρόγραμμα ηχογράφησης δεν συμβάδιζε με το πρόγραμμα του Πέτρου, του κιθαρίστα μας, λόγω δουλειάς, μας σύστησε τον Γιώργο Κράτσα σαν ηχολήπτη. Ο Δημήτρης αγάπησε το project σαν να ήταν δικό του, έκανε πολύ δουλειά και ανέβασε το κιθαριστικό κομμάτι δύο τρία επίπεδα πάνω. Όσον αφορά τον Κράτσα, πέρα από την καταπληκτική του δουλειά ως ηχολήπτης, αποδείχτηκε και η καλύτερη επιλογή σε προσωπικό επίπεδο αφού με έκανε να νιώσω άνετα μιας και ήμουν πολύ αγχωμένος με τη διαδικασία. Μουσικά τα βρήκαμε πολύ καλά, ήξερε τι πρέπει να κάνει και τελικά βγήκε ένα πάρα πολύ καλό αποτέλεσμα και τελικά είμαστε πολύ υπερήφανοι και για τα άτομα που συμμετείχαν στην παραγωγή του δίσκου αλλά και για το τελικό αποτέλεσμα.

-Επιβεβαιώνω ότι το αποτέλεσμα ποιοτικά είναι εξαιρετικό. Σκοπεύετε να κυκλοφορήσετε το άλμπουμ και σε φυσική μορφή, cd ή βινύλιο;

Δημήτρης Στρατίκης:  Ναι, ψάχνουμε ακόμα να βρούμε τον τρόπο που θα γίνει αυτό. Είτε θα είναι μέσω κάποιας εταιρείας είτε ως ανεξάρτητη κυκλοφορία αν και το τελευταίο απαιτεί πολύ προσπάθεια και χρόνο που δε διαθέτουμε αυτή τη στιγμή. Οπότε το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα έχουμε καταλήξει αφού υπάρχουν ήδη προσφορές οπότε θα ανακοινωθεί και ημερομηνία κυκλοφορίας του άλμπουμ. Σχετικά με τη μορφή, θα είναι cd αφού για νέες μπάντες ειδικά το βινύλιο δεν είναι πολύ εύκολο και αν γίνει θα είναι με δικό μας κόστος και σε πολύ περιορισμένο αριθμό αντιτύπων γιατί όντως το ζητάνε.

-Από τον τίτλο του single είναι φανερό ότι ασχολείστε με το θέμα της θλίψης, του πένθους και ότι στο άλμπουμ θα υπάρχουν και τα υπόλοιπα 4 στάδια. Πώς αποφασίσατε να καταπιαστείτε με αυτή τη θεματολογία στο πρώτο σας άλμπουμ;

Δημήτρης Στρατίκης: Έχουμε φτιάξει έναν concept δίσκο όπου τα πέντε πρώτα τραγούδια είναι τα πέντε στάδια της θλίψης (five stages of grief) όπως αυτά αναφέρονται και στα βιβλία της ψυχολογίας, δηλαδή η άρνηση, ο θυμός, η διαπραγμάτευση, η κατάθλιψη και τέλος η αποδοχή. Το κάθε στάδιο είναι διαφορετικό τραγούδι όπου από προσωπικά βιώματα μπήκαμε στην ψυχολογία που έπρεπε ώστε να δημιουργήσουμε πέντε τραγούδια τα οποία ο καθένας μπορεί να ακούσει χωρίς να έχουν μία πολύ συγκεκριμένη θεματολογία και να περιορίσουν τον ακροατή στο τι έχει συμβεί. Μπορεί κάποιος να νιώσει έτσι επειδή τον απέλυσαν από τη δουλειά του, επειδή χώρισε, επειδή έχασε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο. Και μάλιστα όποιος ακούσει τη μουσική χωρίς να διαβάσει τους στίχους έχει χάσει το 50% της εμπειρίας. Συνθετικά, η προσέγγιση είναι ιδιαίτερη γιατί δεν ακούς δύο φορές τον ίδιο στίχο ή το ίδιο riff. Στο μόνο τραγούδι που γίνεται κάτι τέτοιο είναι στο «Acceptance» στο χορωδιακό μέρος που τραγουδάει ο Zak Stevens και επαναλαμβάνεται μία φορά. Όμως σε όλο τον υπόλοιπο δίσκο δεν επαναλαμβάνεται κάτι. Η όλη φιλοσοφία είναι ότι το κάθε τραγούδι είναι μία ιστορία, όπως όταν αφηγείσαι κάτι ή διαβάζεις ένα βιβλίο πηγαίνεις από την εισαγωγή στο κυρίως θέμα και μετά στον επίλογο. Δεν επαναλαμβάνονται τα λόγια γιατί όταν σου αφηγείται κάποιος κάτι δε χρειάζεται να σου επαναλάβει τα ίδια. Είναι ουσιαστικά σαν μελοποιημένα διηγήματα. Κάθε τραγούδι είναι μια ιστορία και η μουσική εξελίσσεται με τους στίχους. Αυτό είναι κάτι που μου έχουν δώσει πολλοί ως ανατροφοδότηση. Ότι δεν το έχουν ξαναδεί και ότι δεν κούρασε και ελπίζω αυτό να είναι ένα ακόμα σημείο που θα κάνει αυτή την κυκλοφορία να πάει καλά.

-Εμένα αυτό που μου έκανε εντύπωση όταν άκουσα το άλμπουμ, για το οποίο να σε ευχαριστήσω που μου έκανες την τιμή να μου το στείλεις πριν κυκλοφορήσει, είναι ότι η μουσική ταίριαζε με το στάδιο στο οποίο βρισκόταν ο πρωταγωνιστής και με την συναισθηματική του κατάσταση.

Δημήτρης Στρατίκης: Προσέξαμε να υπάρχει μια αντιστοιχία του τραγουδιού με τη συναισθηματική κατάσταση όπως είπες. Το «Denial» είναι ορχηστρικό αφού όταν σε έχει χτυπήσει το γεγονός, σαστίζεις, δεν ξέρεις πώς να αντιδράσεις και δεν έχεις λόγια. Είναι ένα ατμοσφαιρικό κομμάτι το οποίο μάλιστα συνδέεται με έναν χτύπο καρδιάς που δυναμώνει στο τέλος και μπαίνει το «Anger», ένα πολύ δυνατό και γρήγορο τραγούδι όπου ο ήρωας θυμωμένος τα βάζει με τα θεία για τη συμφορά που τον βρήκε και ξεδίνει. Το τρίτο τραγούδι, « Bargaining» είναι ένα ήρεμο κομμάτι στο οποίο βοήθησε πολύ ο Γιώργος Κράτσας, όπου ο ήρωας έχει βάλει την ουρά στα σκέλια και έχει πέσει στα γόνατα και ζητάει συγχώρεση από τον Θεό για τον τρόπο με τον οποίο ξέσπασε και ζητάει βοήθεια για να ξεπεράσει το πρόβλημα. Το «Depression» είναι ένα mid-tempo τραγούδι, έχει μια ιδιαίτερη συνθετική εξέλιξη που σου δίνει να καταλάβεις ότι ο ήρωας είναι σε έναν φαύλο κύκλο κατάθλιψης και δυσκολίας και τέλος το «Acceptance» που είναι και αυτό που κυκλοφόρησε τις προηγούμενες ημέρες ως single είναι ένα πιο ανοιχτό και επικό τραγούδι ώστε ο ακροατής να νιώσει την κάθαρση και τη λύτρωση. Χαίρομαι που ένιωσες έτσι, το προσπαθήσαμε. Δεν περιμένω κάποιος να ακούσει τα τραγούδια χωρίς να ξέρει για τι μιλάνε και να πει ότι είναι τα πέντε στάδια της θλίψης αλλά θέλω όταν το ακούει κάποιος που γνωρίζει τι ακούει να πει ότι ναι, συμφωνεί.

-Γιατί επιλέξατε το «Acceptance» ως πρώτο single;

Δημήτρης Στρατίκης: Το επιλέξαμε λόγω της συμμετοχής του Zak Stevens για να κάνει μεγαλύτερη αίσθηση.

-Τα υπόλοιπα τραγούδια του άλμπουμ πως συνδέονται με το συνολικό concept;

Δημήτρης Στρατίκης: Το έκτο τραγούδι, «The First Step Forward» είναι άτυπα το έκτο στάδιο, το πρώτο βήμα μπροστά και αφηγείται ότι κάποιος αναγνωρίζει το πρόβλημα και αποφασίζει να κάνει το πρώτο βήμα αντί να καθίσει στο πρόβλημα και να μην ξεφύγει ποτέ. Το επόμενο τραγούδι, το «Rumination» είναι ένα πραγματικά πολύ φορτωμένο τραγούδι και το σκεφτόμαστε σοβαρά για ένα πολύ επικό βίντεο κλιπ γιατί είναι 07:30 λεπτά και θα βγει σαν ταινία μικρού μήκους. Έχει μια θλιβερή θεματολογία αφού αφορά κάποιον που αναμοχλεύει και ζει στο παρελθόν του και δεν μπορεί να ξεφύγει. Τέλος, το «Final Act» που έτυχε να λέγεται έτσι και να είναι το τελευταίο τραγούδι του δίσκου είναι το μόνο κομμάτι που έχει μια μικρή αχτίδα αισιοδοξίας. Μιλάει ο ήρωας σε ένα άλλο πρόσωπο και του λέει ότι μαζί θα πάνε μπροστά και θα τα καταφέρουν εφόσον είναι αγαπημένοι.

-Η βάση σας είναι ο Βόλος, που γενικά έχει καλή παράδοση σε σημαντικές ελληνικές metal μπάντες. Πόσο εύκολο όμως είναι να δικτυωθείτε όντας μακριά από τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα, Αθήνα και Θεσσαλονίκη;

Δημήτρης Στρατίκης: Όλα τα χρόνια που προσπαθούμε να στήσουμε την μπάντα ως πεντάδα δεν το είχαμε καταφέρει καθώς ανά πάσα στιγμή μας έλειπε και από κάτι. Δεν μπορούσαμε να πείσουμε κάποιους καλούς μουσικούς, συμβιβαζόμασταν με άλλους που δεν ήταν το είδος τους μόνο και μόνο για να μπορούμε να παίξουμε. Η δικτύωση είναι βέβαια και ένα ζήτημα που εγώ μπορεί να μην έχω αναπτύξει προσωπικά, να μιλάω, να ζητάω, να κάνω γνωριμίες. Σίγουρα όμως είναι δύσκολο αφού όλοι οι μουσικοί γνωριζόμαστε εδώ στον Βόλο, ξέρουμε ποιος είναι ποιος, ποιος παίζει κιθάρα, ποιος παίζει ντραμς. Δηλαδή δεν είναι ότι ψάχνεις να βρεις κάποιον τον οποίον δεν γνωρίζεις. Επίσης, τώρα τελευταία δεν έχουμε και κάποια σκηνή στον Βόλο για live οπότε υπάρχει και εκεί μια δυσκολία αφού πρέπει σίγουρα να βγούμε εκτός έδρας. Ευτυχώς υπάρχει στον Βόλο το Golden R Festival που δίνει ευκαιρίες σε τοπικές μπάντες αλλά στα πλαίσια ενός φεστιβάλ. Δεν μπορείς να κάνεις μόνος σου μια συναυλία. Γενικά, είναι σίγουρα πιο δύσκολο.

-Στο μέλλον τι να περιμένουμε από εσάς;

Δημήτρης Στρατίκης: Πέρα από το συναυλιακό κομμάτι που σίγουρα θα κυνηγήσουμε, έχουμε ήδη ιδέες και υλικό για το επόμενο άλμπουμ. Έχουμε ήδη τρία ακόμα τραγούδια έτοιμα αλλά δεν μπορούσαμε να τα βάλουμε στο «Shadow Of Another» αφού θα έβγαινε μεγαλύτερο από 60 λεπτά. Και αρκετές ιδέες επίσης.

-Νομίζω με έχεις καλύψει πλήρως! Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για ακόμα μία φορά και να σας ευχηθώ τα καλύτερα γιατί πραγματικά έχετε κάνει μια πολύ σοβαρή και επαγγελματική δουλειά!

Δημήτρης Στρατίκης: Κώστα, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον γιατί για κάποιον που δεν το έχει ξανακάνει είναι πολύ εμψυχωτικό και το λέω με κάθε ειλικρίνεια!

Συνέντευξη: Κώστας Μπουντούκος
Απομαγνητοφώνηση/Δακτυλογράφηση: Κώστας Μπουντούκος
Σχεδιασμός και Επιμέλεια Συνέντευξης: Κώστας Μπουντούκος
Ημερομηνία: 25 Φεβρουαρίου 2024
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: FADING ECHOES – Σελίδα Facebook
Copyright © 2024 by THEGALLERY.GR