Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 58:21
Εταιρεία: AFM Records

H «Απόδραση Του Φοίνικα» είναι η δωδέκατη ολοκληρωμένη κυκλοφορία των Σουηδών EVERGREY, η οποία έρχεται να διαδεχτεί το «The Atlantic» του 2019, ένα άλμπουμ το οποίο δεν πρόλαβε ακόμα καλά-καλά να παλιώσει. Ούτως ή άλλως, η μπάντα από το Γκέτεμποργκ έχει αποδειχτεί αρκετά παραγωγική, αφού κυκλοφορεί με συνέπεια δουλειές κάθε δύο με τρία χρόνια, διατηρώντας ποιοτικά ένα πολύ καλό επίπεδο, χτίζοντας παράλληλα μέσα από κάθε κυκλοφορία τη μουσική της ταυτότητα.

Παρακολουθώ πιστά τους EVERGREY εδώ και πολλά χρόνια, συγχρονισμένος μαζί τους από το μνημειώδες ντεμπούτο τους «Α Dark Discovery». Βεβαίως, πολλά έχουν αλλάξει ηχητικά από τότε, με την μπάντα να εξελίσσεται και να αφήνει παρακαταθήκη στην ατμοσφαιρική Heavy / Progressive Metal μεταξύ άλλων υπέροχες δουλειές, όπως τα κορυφαία «In Search Of Truth», «Recreation Day» και «Hymns For The Broken».

Στο «Escape Of The Phoenix» οι EVERGREY συνεχίζουν σταθερά στο μουσικό ύφος που μας έχουν συνηθίσει από το «Hymns For the Broken» και έπειτα, όταν και επέστρεψαν στην μπάντα δύο βασικά της μέλη, οι Jonas Ekdahl και Henrik Danhage. Το άλμπουμ ξεκινά με το single «Forever Outsider», και οι Σουηδοί δείχνουν τις προθέσεις τους με ένα ρυθμικό και αρκετά «συναυλιακό» κομμάτι, το οποίο μεταξύ άλλων αναδεικνύει την υπέροχη ερμηνεία του Tom Englund. Συνεχίζουν με το αγαπημένο μου «Where August Mourn», ένα διαμάντι της σύγχρονης πορείας των EVERGREY, με τη βασική μελωδία να οδηγούν τα πολύ όμορφα μοντέρνα μέρη των πλήκτρων, δίνοντας τη σκυτάλη σε ατμοσφαιρικά κουπλέ και δυναμικές γέφυρες.

Οι ταχύτητες πέφτουν στο «Stories», μία δυναμική μπαλάντα, από εκείνες που οι EVERGREY μοιάζουν να έχουν τόσο εύκολες σε κάθε δίσκο. Ένα τραγούδι γραμμένο στα μέτρα του Englund, με τη χαρακτηριστική ατμοσφαιρική και γεμάτη συναίσθημα φωνή του να οδηγεί τη σύνθεση, διανθισμένη από όμορφες μελωδικές γραμμές κιθάρας και πλήκτρων.

Συνεχίζοντας την ακρόαση, αξίζει να σταθούμε σε δύο ακόμα υπέροχα δείγματα του «Escape Of The Phoenix». Το «The Beholder» έρχεται να ξεχωρίσει με το πρώτο άκουσμα, λόγω της συμμετοχής σε αυτό του frontman των DREAM THEATER James LaBrie, ο οποίος δίνει μια ξεχωριστή δυναμική και ανάλογη έκταση στο κομμάτι, παίρνοντας τη σκυτάλη στο δεύτερο μισό του κομματιού. Η συνεργασία των δύο και το αποτέλεσμα της εναλλαγής των φωνών συγκαταλέγονται κατά τη γνώμη μου στις κορυφαίες στιγμές του άλμπουμ. Απλά υπέροχο.

«Sun where’s the sun? Why is it hiding for some? The lack of light is my abstinence and my sense of safety’s undone. Got lost in winds when I was young, tore to sea unnoticed, but forever present in my essence». Το αμέσως επόμενο «In Absence Of The Sun» αποτελεί μία εξαιρετική λυρική στιγμή, συναισθηματικά φορτισμένη, που χαρακτηρίζεται τόσο στιχουργικά, όσο και ερμηνευτικά, από έντονη θεατρικότητα. Ξεκινά με μία όμορφη μελωδία στο πιάνο, ενώ τη σκυτάλη παίρνει ο Englund, ο οποίος μας μεταφέρει σε ένα σκοτεινό και απόκοσμο κλίμα, όπου κυριαρχούν η μελαγχολία και η απόγνωση. Η μπαλάντα κορυφώνεται στα ρεφρέν, με την μπάντα να βγάζει κλιμακούμενο δυναμισμό και το κομμάτι να πηγαίνει σε άλλo επίπεδo στo σόλο και στο επικό κλείσιμο, κλείνοντας έξι υπέροχα λεπτά.

Εκτός των προαναφερθέντων, αρκετά καλές στιγμές αποτελούν και τα «Escape Of The Phoenix» και «You From You», προσθέτοντας πόντους και δυναμώνοντας την ομοιογένεια του άλμπουμ. Πέραν αυτών, τα υπόλοιπα τέσσερα κομμάτια («Dandelion Cipher», «Eternal Nocturnal», «Leaden Saint» και «Run») αποτελούν λίγο-πολύ στιγμές που όχι μόνο έχουμε ξανακούσει από τους Σουηδούς, αλλά δεν έχουν επιπλέον αρκετά στοιχεία – πέρα από μεμονωμένα ίσως σημεία – που να κρατούν έντονο το ενδιαφέρον. Δεν είναι τυχαίο κατά τη γνώμη μου το ότι και τα τέσσερα αυτά κομμάτια είναι αρκετά heavy. Ακούγονται επίπεδα, χάνουν σε δημιουργικότητα, έχουν έκδηλο το στοιχείο της επανάληψης και αδυνατούν να σταθούν στο πολύ υψηλό επίπεδο των υπολοίπων. Θα ήμουν αρκετά αυστηρός αν τα χαρακτήριζα «fillers», από την άλλη είναι προφανές ότι ακουμπούν το ταβάνι της δημιουργικότητας των Σουηδών.

Στα θετικά του άλμπουμ το πολύ καλό artwork, το οποίο έχει επιμεληθεί ο Γιάννης Νάκος, σίγουρα αρκετά βελτιωμένο σε σχέση με αυτό του «The Atlantic». Η παραγωγή, την οποία επιμελήθηκε ο Jakob Hansen, είναι πολύ προσεγμένη, έτσι τα 11 κομμάτια ακούγονται μεστά και αρκετά δεμένα μεταξύ τους.

Συμπερασματικά, το «Escape Of The Phoenix» είναι ένα πολύ αξιόλογο άλμπουμ. Δεν θα το συμπεριλάμβανα στα κορυφαία πέντε των EVERGREY, αποτελεί όμως ίσως την πιο ποιοτική απόπειρά τους έπειτα από το «Hymns For Τhe Broken» του 2014. Σαφώς και οι οπαδοί της μπάντας και φίλοι του είδους θα τους τσεκάρουν – και καλά θα κάνουν!

Βαθμολογία: 7.5/10
Συντάκτης: Κώστας Καφρίτσας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: EVERGREY – Σελίδα Facebook