Χρονολογία: 2022
Συνολική Διάρκεια: 1:16:27
Εταιρεία: Regain Records
Απο τους πρωτοπόρους του Σκανδιναβικού μελωδικού Death Metal οι EUCHARIST ποτέ δεν καρπώθηκαν την όποια επιτυχία δικαιούταν, μιας και μετά την κυκλοφορία του «A Velvet Creation» του 1993 και του «Mirrorworlds» του 1997 και αρκετές διακοπές/επανασυνδέσεις όλα αυτά τα χρόνια, επήλθε τελικά το βελούδινο διαζύγιο με τον Daniel Erlandson που άφησε το όνομα της μπάντας στην αφάνεια μέχρι πρόσφατα, οπου και ο ιθύνοντας νους του συγκροτήματος Markus Johnson στρατολόγησε στα drums τον Simon Schilling, γνωστό απο τη θητεία του στους PANZERCHRIST, MARDUK και BELPHEGOR και αποφάσισε να κυκλοφορήσει καινούριο υλικό.
Στο «I Am the Void» οι EUCHARIST απομακρύνονται απο τα χωράφια του μελωδικού Death Metal και παρεισφρύουν σε αυτά του -μελωδικού μεν- Black Metal δε. Οι μελωδίες υπάρχουν διάσπαρτες παντού αλλά αυτό που βγαίνει προς τα έξω είναι μια κρύα κλινική αίσθηση, ειδικά στη riff-ολογία, υποβοηθούμενη απο το μεστό παίξιμο του Schilling εμφορούμενη όμως και απο μια old school αισθητική, μη αποποιούμενη το παρελθόν της μπάντας. Οι EUCHARIST εξαρχής ήταν αντισυμβατικοί και λυσσώδεις, παραμένουν ως έχουν και εξελίσσονται όντες πιο κοφτεροί, δυναμικοί και ψυχροί. Εισάγουν επίσης και το πρώιμο σκανδιναβικό Black στοιχείο στις συνθέσεις τους όπως στα «Goddess of Filth» και «Mistress of Nightmares» (συμπτωματικό το γεγονός οτι αναφέρονται σε θηλυκές δαιμόνισσες;) αλλά και δείγματα επικού και ατμοσφαιρικού Black στα «In The Blaze of the Blood Red Moon» και στο ομώνυμο τραγούδι. Ο Johnson έχει γίνει πιο καυστικός, βιτριολικός και φτύνει τους στίχους με απέχθεια και βγδελυρότητα, δίνοντας έτσι και το στίγμα της νέας πορείας των EUCHARIST στους ωκεανούς του metal.
Όσο προχωράει το album οι συνθέσεις γίνονται μεγαλύτερες, πιο σύνθετες και συνάμα αποπνέουν μια φιλοδοξία και περισσή αυτοπεποίθηση με τα «In The Heart Of Infinity» και «Darkness Divine» να αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα. Όμως, κακά τα ψέματα, 12 συνθέσεις οχι τόσο πολύ διαφορετικές μεταξύ τους είναι αρκετές και το «I Am the Void» τείνει να γίνει κουραστικό, τουλάχιστον στα αυτιά μου. Σίγουρα υπάρχουν συνθέσεις που δεν ήταν απαραίτητο να μπούνε στο τελική λίστα κομματιών, μιας και δεν φαίνεται να εξυπηρετούν κάποιο ρόλο στην κατανόηση του τυχόντος concept.
Μετά απο 25 χρόνια σιωπής, οι EUCHARIST αποφάσισαν να αλλάξουν κατηγορία και επέλεξαν να αναμετρηθούν με συγκροτήματα όπως οι DARK FUNERAL, WATAIN και NAGLFAR στη νεότερη έκδοσή τους, αν μη τι άλλο ήταν μια θαρραλέα απόφαση, όμως ακόμη κι απ’ τα αποδυτήρια, η υπόθεση «εδραίωση» φαντάζει πολύ δύσκολη. Οι οπαδοί της Death Metal περιόδου ίσως κάπου ξενιστούν, αλλά το «I Am the Void» έχει αρκετές στιγμές που θα τους χαροποιήσουν. Περιμένω με ενδιαφέρον να δω που θα βγάλει τους EUCHARIST αυτή η νέα πορεία! Επιπλέον, μιας και οι A CANOROUS QUINTET και οι ABLAZE MY SORROW επανενεργοποιήθηκαν, μήπως ήρθε η ώρα για τους THRONE OF AHAZ να ξαναμπούν στο παιχνίδι;;
Βαθμολογία: 6.5/10
Συντάκτης: Δήμος Καραδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: EUCHARIST – Επίσημη Σελίδα