Χρονολογία: 2019
Συνολική Διάρκεια: 45:39
Εταιρεία: Nuclear Blast

   EQUILIBRIUM…μια μπάντα που πάντα θα κατέχει ένα ξεχωριστό μέρος στην καρδιά των απανταχού Folk metallers. Ή μάλλον μια μπάντα που κάποτε κατείχε ένα ξεχωριστό μέρος στην καρδιά των απανταχού Folk metallers;; Οι EQUILIBRIUM  έχουν αλλάξει τελείως μουσική κατεύθυνση, και από μια Folk Metal μπάντα, είναι πλέον μια ηλεκτρονική, mainstream μπάντα με μια όχι και τόσο αυστηρή ταυτότητα.

   Δε θα κρίνω αυτό το δίσκο, βγάζοντας μίσος για την αλλαγή της μουσικής κατεύθυνσης της μπάντας. Αν οι EQUILIBRIUM έχουν να πουν κάτι στο νέο αυτό στυλ τους, ευχαρίστως να το αναδείξουμε και να τους δώσουμε συγχαρητήρια. Και όντως αυτό θα γινόταν. Γνωρίζω ότι μερικοί στο τέλος θα πουν ότι εστιάσαμε στην αλλαγή του στυλ, αλλά πραγματικά δεν είναι έτσι.

   Πολλοί θα αναρωτιέστε πώς μοιάζει αυτό το νέο στυλ τους. Πρόκειται για ένα στυλ το οποίο περιέχει κάποια heavy riffs εδώ κι εκεί, αλλά κυρίως περιέχει πολλά synth σημεία, με ηλεκτρονικά μέρη, και αρκετές ευκολοάκουστες όμορφες μελωδίες, είτε φωνητικές, είτε από τα εκάστοτε όργανα. Εδώ δε θα βρείτε σχεδόν καθόλου Folk, εκτός αν τους ακολουθείτε πιστά και ψάξετε πολύ καλά εδώ κι εκεί. Μέσα στο άλμπουμ, οι μελωδίες που ακούγονται είναι συνήθως χαρούμενες και ανεβαστικές, και πιο σπάνια πιο σκοτεινές. Tα φωνητικά, και καθαρά και brutal.

   Τι καλό έχει να πει ο δίσκος λοιπόν; «Renegades – A Lost Generation». Καταπληκτικό κομμάτι, το οποίο φέρνει (από τις ελάχιστες φορές που γίνεται αυτό μέσα στο δίσκο) το Folk ιδίωμα μέσα στο μυαλό (για λίγα δευτερόλεπτα, μη φανταστείτε τίποτα τρελό δηλαδή, με την χαρακτηριστική Folk μελωδία μέσα του. Φυσικά το κομμάτι δείχνει και προς τη νέα εποχή των EQUILIBRIUM. Σε γενικές γραμμές, αν είχαμε μερικά ακόμη παρόμοια τραγούδια στο δίσκο, η βαθμολογία θα ήταν σαφώς υψηλότερη. «Tornadο» – ένα καλό riff και ένα καταπληκτικό, ανεβαστικό ρεφραίν, με πολλά ηλεκτρονικά ανούσια σημεία όμως μέσα του κατά τα άλλα.

Σε αυτό το σημείο, πρέπει να αναφέρω ότι δυστυχώς οι EQUILIBRIUM δεν έχουν να πουν πολλά στο νέο αυτό μουσικό τους στυλ Στο σημείο αυτό επίσης, κάποιος μπορεί πραγματικά να νιώσει τη θλίψη των οπαδών της εν λόγω μπάντας, όταν άκουσαν το single του άλμπουμ κάποιες εβδομάδες πριν την τελική κυκλοφορία και είχαν κατενθουσιαστεί, με το εναρκτήριο κομμάτι. Η θλίψη τους συνεχίζεται καθώς ακούνε τα επόμενα κομμάτια, από το «Himmel und Feuer»  μέχρι το τέλος του δίσκου…Μια ατελείωτη μετριότητα με κάποια όμορφα και catchy ρεφραίν. Μέχρι και ένα Rap απόσπασμα ακούμε στο super-Mainstream-δεν-έχω-καμιά-σχέση-με-Metal «Path of Destiny», το οποίο και πάλι, είναι απαράδεκτο. Το εκπληκτικό εδώ είναι ότι το rap απόσπασμα δεν είναι και τόσο κακό σε σχέση με το υπόλοιπο κομμάτι. «Kawaakari»: Aκόμη και δεκαπέντε χρόνια πριν, κανένας emo δε θα έκοβε φλέβες με αυτό το απαράδεκτο nu metal, ψευτο-Newgoth κομμάτι. Νομίζω πιάνετε το νόημα, για όλα τα υπόλοιπα κομμάτια…

   Όταν οι EQUILIBRIUM αποφάσισαν να αλλάξουν μουσική κατεύθυνση, και να απομακρυνθούν από το Folk Metal, πήραν κάποια ενθύμια μαζί τους, τα οποία και κράτησαν. Για να τα βρει κάποιος όμως, πρέπει να ψάξει πολύ καλά μέσα στο άλμπουμ. Λένε ότι υπάρχει απλά καλή και κακή μουσική, όχι άσχημα και καλά είδη μουσικής (στην περίπτωσή μας, ας πούμε παρακλάδια του metal). O δίσκος αυτός, δυστυχώς, είναι απόδειξη του ότι υπάρχει και η κακή μουσική που πολλές φορές δεν έχει να πει πολλά. Μερικοί θα αναρωτηθούν αν είναι αυτή η μπάντα που έκανε τα «Turis Fratyr» ή «Sagas». Εμείς θα πούμε απλά ότι ανεξαρτήτως αλλαγής στυλ, οι EQUILIBRIUM μας λένε ελάχιστα πράγματα σε αυτό το δίσκο, ο οποίος δεν μπορεί να εμπνεύσει. Μη βιαστείτε να τον ακούσετε, πέρα από το single δηλαδή. Θλίψις…

Βαθμολογία: 4/10

Γιώργος Κουρουλέας

Διαδικτυακός Σύνδεσμος: EQUILIBRIUM – Σελίδα Facebook