Χρονολογία: 2021
Συνολική διάρκεια: 67:14
Εταιρεία: Metal Blade

Οι DVNE δημιουργήθηκαν πίσω στα 2013 στο Εδιμβούργο και το «Etemen Ænkais» είναι το δεύτερο άλμπουμ τους μετά το εξαιρετικό «Asheran» του 2017.

Είναι σίγουρα μια μπάντα μεγάλων αντιθέσεων, συνδυάζοντας τιτάνια βαρύτητα με περίτεχνη τρυφερότητα, περίπλοκες στιχουργικέ ιδέες με ελκυστικές για τον ακροατή ιστορίες και από το πρώτο άλμπουμ τους μέχρι σήμερα όλα αυτά τα στοιχεία αναπτύχθηκαν και συμπυκνώθηκαν στο «Etemen Ænkais».

«Είναι ένας δίσκος που έχει μια μουσική διήγηση που ελπίζουμε πως θα ενθαρρύνει τον ακροατή να εξερευνήσει το σύμπαν που δημιουργήσαμε γύρω της» σχολιάζει ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Victor Vicart. Και πραγματικά έτσι είναι.

Η ιστορία ξετυλίγεται σε ένα σύμπαν επιστημονικής φαντασίας εμπνευσμένο εν πολλοίς από το Dune του Frank Herbert, αλλά την ίδια στιγμή αναπτύσσεται με εξαιρετική πρωτοτυπία από τους DVNE.

Ενώ το πρώτο τους άλμπουμ «Asheran» μου θύμισε εν μέρει κάπως πιο σοφιστικέ MASTODON, το «Etemen Ænkais» είναι γεμάτο από επιρροές που ξεπερνούν κατά πολύ την μια μπάντα ή το ένα είδος. Η πλούσια χρήση συνθεσάιζερ εμπλουτίζει τον ήχο τους  και ανοίγει μια μεγάλη βεντάλια αισθητικών πιθανοτήτων. Υπάρχουν πολύ βαριά μέρη και την ίδια στιγμή άλλα, τα γλυκά και καθαρά σχεδόν progressive rock αντίστοιχα τους και τα δυο συνυπάρχουν αρμονικά σε ένα άλμπουμ που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως ένα σύγχρονο prog metal αριστούργημα.

Ακούγοντας το δεύτερο κομμάτι του άλμπουμ «Towers», φανταζόμουν σε ένα παράλληλο σύμπαν τους PARADISE LOST να πηγαίνουν το «Icon» προς μια πιο prog διάσταση κι ενώ η παρουσία των Shadowkings είναι αισθητή σε ολόκληρο το άλμπουμ, πουθενά δεν επιβάλλεται ως αισθητικά κυρίαρχη.

Το τρίτο τραγούδι, «Court Of The Matriarch» είναι το πρώτο πολυδιάστατο δείγμα του δίσκου με ένα εντυπωσιακά μεγάλο δυναμικό εύρος. Θα το περιέγραφα σαν ένα OPETHικό αριστούργημα με άρωμα GREEN CARNATION αλλά και πάλι θα αδικούσα τις πρωτότυπες ιδέες που οι DVNE ανέπτυξαν μέσα του.

Μετά από αυτό το πρώτο prog-σοκ, ακολουθεί το «The Weighing Of The Heart». Ένα μίνιμαλ μυστηριώδες ορχηστικό κομμάτι που μας θυμίζει την αρχαία Αιγυπτιακή ιστορία που φέρει τον ίδιο τίτλο. Μετά τον θάνατο και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς την αιώνια ζωή πριν φτάσει κανείς στον παράδεισο πρέπει να περάσει από την κρίση του Όσιρη, που ήταν κύριος του κάτω κόσμου και κριτής των νεκρών. Εκείνος θα ζύγιζε την καρδιά του νεκρού, η οποία έπρεπε να βγει ελαφρύτερα από ένα φτερό για να πάει ο νεκρός στον παράδεισο. Το «Omega Severer» που ακολουθεί αναπτύσσει περαιτέρω το θέμα μουσικά και στιχουργικά.

Το «Adraeden» είναι ακόμη ένα ορχηστρικό κομμάτι που λειτουργεί ως πρόλογος για το «Si-XIV». Ιδιοφυείς ιδέες ξανά, άριστη μουσικότητα, πολύ καλοβαλμένα καθαρά φωνητικά που αντισταθμίζουν τα growlings σε μια ενδιαφέρουσα διαλογική δομή.

Το «Mieccha» είναι το όγδοο κομμάτι και αυτή τη φορά έχουμε ένα στοιχείο μελωδίας και ατμόσφαιρας που φέρνει στο μυαλό παλιούς ANATHEMA να ξεκινάει το μελωδικό ταξίδι που στη μέση θα αγριέψει και θα γίνει όπως έγραφα παραπάνω κάπως MASTODONικό. Αλλά είναι πραγματικά τόσο-όσο, μια εντύπωση που φεύγει όσο γρήγορα έρχεται καθώς το τραγούδι είναι τόσο καλά δομημένο που δεν σε αφήνει να σκεφτείς ότι είναι αντιγραφή του στυλ μιας άλλης μπάντας. 

«Asphodel» και «Satuya» είναι μια μελωδική οντότητα σπάνιας ομορφιάς, συναισθήματος και πάθους. Επίσης τέλεια δομημένο και εκτελεσμένο ως μια διμερής ενότητα.

Νομίζω πως κανείς οφείλει να αναγνωρίζει και να παραδέχεται ένα αριστούργημα όταν το συναντά μπροστά του. Το «Etemen Ænkais» των DVNE είναι θα έλεγα σχεδόν «άβολα» πανέμορφο και μοναδικό από το εξώφυλλο μέχρι τους στίχους και τη μουσική του. Θα έλεγα πως το φυσικό προϊόν είναι «must have».

Βαθμολογία: 8/10
Συντάκτης: Γιάννης Τζιάλλας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: DVNE – Σελίδα Bandcamp