Χρονολογία: 2023
Συνολική Διάρκεια: 1: 09: 37
Εταιρεία: Peaceville Records
Πόσα χρόνια πέρασαν απο την κυκλοφορία του «666 International» εως το «Supervillain Outcast»;; ΟΚΤΩ χρονια. Απο το «Supervillain Outcast» στο «A Umbra Omega»;; Άλλα ΟΚΤΩ χρόνια. Και απο το « A Umbra Omega» στο «Black Medium Current»; Σωστά μαντέψατε, πάλι ΟΚΤΩ χρόνια! Δεν ξέρω αν ο Vicotnic το κάνει επίτηδες ή απλά τυχαίνει, πάντα ξεχνάω να τον ρωτήσω. Είναι πασιφανές πάντως το γεγονός οτι το «Black Medium Current» έχει δουλευτεί πάρα μα πάρα πολύ, με σβησίματα, με επανεγγραφές και πολύ επεξεργασία, ειδικά στο στιχουργικό τομέα (αν και ο Vicotnic ισχυρίζεται ότι έγραψε τους στίχους όταν μπήκε στο στούντιο για την ηχογράφηση…εγώ δεν τον πιστεύω πια!) με κύριο άξονα τον επιστημολογικό δυαδισμό. Με λίγα λόγια, την αντικειμενική/υποκειμενική πραγματικότητα, την εμπειρία και την ψυχολογία έναντι της πίεσης απο εξωτερικούς παράγοντες, τα κοινωνικά taboos, τους νόμους της κίνησης και των αιτίων που μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή κάποιου και πώς όλα αυτά συνδέονται και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Γενικά η ταυτότητα και η πίστη συνυπάρχουν στο μυαλό του Vicotnic όπως και η φύση της ανθρώπινης συμπεριφοράς σε συνδυασμό με την επιστήμη. Μουσικά μιλώντας, το «Black Medium Current» είναι βατό (σ.σ. όχι για όποιον διάβασε τα sos), αρκετά προσιτό, χωρίς όμως να χάνει την αισθητική των DHG και κυρίως ενδοσκοπικό μιας και προσπαθεί να κρατήσει μια σύνδεση με το παρελθόν. Για παράδειγμα το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησε είναι το «Abyss Perihelion Transit» είναι το πρώτο που δημιουργήθηκε μετά την κυκλοφορία του «A Umbra Omega» ενώ το επόμενο «Det Tomme Kalde Morke» είναι το τελευταίο, με τον υπόλοιπο δίσκο να βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο χρονολογικά, θα ήταν ωραίο να ακουστεί με αυτή τη σειρά.
Θα χαρακτήριζα την επιστασία και την παρουσία των ARCTURUS πανταχού παρούσα (δίχως φυσικά τις μπαρόκ επεμβάσεις), κυρίως στις majestic στιγμές, τις ατμόσφαιρες αλλά και την τεχνοτροπία. Ακούγοντας τα κιθαριστικά solos και τις Hard Rock-ιές συγκινήθηκα, πετάχτηκα από το κάθισμα , αναφώνησα «Sham Mirrors ρε, γιεεεε!». Ο Vicotnic μεγαλώνει μαζί μας, τον νιώθουμε τόσο κοντά μας, τον χαιρόμαστε να είναι στη παρέα μας, όχι σαν το θείο που θέλει -με το ζόρι- να καθίσει με τη νεολαία, αλλά σαν ένα ωραίο τύπο που, ναι μεν έχει ωριμάσει, όμως δεν θα μείνει προσκολλημένος στο παρελθόν. Τουναντίον, δεν θα απορρίψει το καινούριο, θα το δεχτεί, θα το επεξεργαστεί και θα το κάνει κτήμα του. Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με το εναρκτήριο «Et Smelter» που ακούγεται πιο blackgaze κι από τους ALCEST για να καταλήξει ν’ ακουστεί σαν TIAMAT εποχής «Deeper Kind Of Slumber» με μπόλικο τσάι ψιλοκυβίνης. Ακόμη και η αγριοφωνάρα «Som sinnets fengsel bak en fasade!!!» μου δημιούργησε ρίγη συγκίνησης, καταλήγοντας έτσι την όλη διαδικασία ακρόασης σε εντελώς βιωματικά πλαίσια.
Το «Black Medium Current» δεν είναι σε καμία των περιπτώσεων ακραιφνές και ριζοσπαστικό Black Metal. Αυτές τις ιδέες τις διοχετεύει o Vicotnic στους DOEDSMAGHIRD τους οποίους ακούμε στη συλλογή της Peaceville «Dark Side Of The Sacred Star». Είπαμε είναι ενδοσκοπικό, υπερβατικό σε σημεία, προσιτό και χρειάζεται πολλές ακροάσεις με υπομονή. Οι εποχές της οργής έχουν περάσει, δεν είναι πλέον τσατισμένοι ούτε άμεσοι κοινωνοί πολιτικών μανιφέστων. Το σχεδόν αριστουργηματικό lay out και η όλη δουλειά του Costin Chiorenau δίνουν ζωή στο όραμα των DHG. Η παραγωγή και η μίξη ιδανικότατες και η συμμετοχή του Lars Emil Maloy ως μπασίστα (κυρίως) αλλά και ως πιανίστα, τσελίστα, φλαουτίστα και χρήστη Theremin στα «Requiem Aeturnum» και «Et Smelter», απογειώνει το δίσκο.
Οι παλαιότεροι πλησιάστε άφοβα, μη ξινίζετε τα μούτρα σας, δώστε του ευκαιρίες, κι εσείς μεγαλώσατε επίσης!. Οι νεότεροι προσεγγίστε με σεβασμό μια μπάντα ορόσημο στον ακραίο ήχο, που ποτέ δεν παρέδωσε μασημένη τροφή. Είμαι σίγουρος ότι όταν φτιαχτούν οι λίστες για το 2023 το «Black Medium Current» (και στο TheGallery – Προέδρου επιτρέποντος) θα λάβει περίοπτη θέση δικαιωματικά!
Βαθμολογία: 8/10
Συντάκτης: Δήμος Καραδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: DODHEIMSGARD – Σελίδα Facebook
