Χρονολογία: 2024
Διάρκεια: 43:47
Εταιρεία: Metal Blade

Δεκατρία ολόκληρα χρόνια μετά και με αρκετές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας, η επιστροφή των Progressive Death Metallers DAATH με το πέμπτο άλμπουμ της καριέρας τους, είναι γεγονός. Άραγε αυτή η απουσία παράλληλα με την αλλαγή αρκετών μελών, πώς αποτυπώθηκε στη νέα τους κυκλοφορία; Επίσης, υπάρχει ακόμα χώρος για τους DAATH στην τρέχουσα Death Metal σκηνή, ειδικά με ένα έτος σαν το περασμένο γεμάτο με εξαιρετικές κυκλοφορίες του ιδιώματος; Ας δούμε πως μας απαντάει το ίδιο το άλμπουμ λοιπόν!

To «The Deceivers» ανοίγει με το τραγούδι «No Rest No End». Καθαρές ατμοσφαιρικές κιθάρες για εισαγωγή όπου στη συνέχεια παίρνουν τη θέση τους βαριά riffs, ορχηστρικές συνθέσεις μαζί με το αδυσώπητο drumming του Krihm, δημιουργούν μια ομολογουμένως επιβλητική έναρξη στο άλμπουμ και μια αίσθηση πως μάλλον άξιζε η αναμονή. «Hex Unending» για τη συνέχεια με την συμμετοχή του Dan Sugarman των ICE NINE KILLS με γενική επίθεση από κιθάρες, ντραμς και ορχηστρικά από την αρχή του τραγουδιού. Σκόρπια κατά τη διάρκεια του τραγουδιού θα βρούμε στοιχεία από το Industrial παρελθόν των DAATH, τόσο όσο χρειάζεται για να δέσει η σύνθεση δίνοντας μας μια αίσθηση εξέλιξης της μπάντας.

Τρίτο κατά σειρά το «Ascension» (το αγαπημένο μου ομολογώ), με συμμετοχή αυτή τη φορά του Dean Lamb των ARCHSPIRE. Ένα πολύ όμορφο και δυναμικό riff έρχεται να ανοίξει το κομμάτι με τη συνέχεια λίγο πολύ στην ίδια συνταγή, ορχηστρικά, ισοπεδωτικό drumming και μπόλικα Djent riffs. Ένα πολύ καλό σόλο δίνει το κάτι παραπάνω σε όλο τον ηχητικό όλεθρο ώσπου να έρθει το 02:40 περίπου όπου, η μπάντα θα χαμηλώσει λίγο ταχύτητες, θα βάλει μπροστάρη την ατμόσφαιρα όπου θα τολμήσω να πω πως το συγκεκριμένο σημείο μου έβγαλε υπερβολικά σύνθεση των DEATH. «Will Ill Desire» και μπάσιμο με επιθετικές κιθάρες, φανερά πιο αγριεμένα τα φωνητικά, κάπου στο 1:50 μια πολύ ωραία μελωδία θα δώσει κάτι φρέσκο και έπειτα χαμός μέχρι το τέλος.

Επόμενο το «The Silent Forey», Per Nilsson των SCAR SYMMETRY σαν συμμετοχή, με αρκετό groove σχεδόν από την αρχή με τον Krihm να πλέκει πίσω από τα τύμπανα -τι άλλο θα περιμέναμε εξάλλου;- και riffs επιπλέον επιθετικά. Κάπου, πάλι, στη μέση του τραγουδιού μία ορχηστρική σύνθεση βγαλμένη μέσα από ταινία επιστημονικής φαντασίας θα ανανεώσει την προσοχή σου στην εν γένει συνθετική ικανότητα της μπάντας. Για τη συνέχεια το πιο progressive τραγούδι του δίσκου κατά τη γνώμη μου το «Unwelcome Return». Ξεκίνημα με καθαρές κιθάρες αλλά για λίγο γιατί μετά γίνεται του blastbeat και του riff ο κακός χαμός και κάπου στο 2:20 τα ορχηστρικά μέρη μου θύμισαν απίστευτα SEPTIC FLESH.

«Purified By Vengeance» με τον Mark Holcomb των PERIPHERY με ένα αρκετά εξωγήινο ξεκίνημα σε συνδυασμό με groove-ατα riffs και ένα ομολογουμένως πολύ δυνατό solo προς το τέλος. «Deserving Of The Grave» και η εισαγωγή να μου θυμίζει ακόμα πιο πολύ SEPTIC FLESH ενώ στο 4:20 σκάει η σολάρα του Jeff Loomis και σε κάνει να ξεχάσεις τι προηγήθηκε!! Ο δίσκος κλείνει με το «Into Forgotten Dirt» με κλασσικό ξεκίνημα με groove απλά εδώ θα κάνουν τι διαφορά οι ανατολίτικες κλίμακες στη συμφωνική και τις κιθάρες. Προς το τέλος τα συμφωνικά μέρη θα γίνουν αρκετά δραματικά οδηγώντας μας στο τέλος του δίσκου!

Συμπέρασμα: προσωπικά πιστεύω πως έχουμε να κάνουμε με τον καλύτερο δίσκο του συγκροτήματος και με το επιστέγασμα των πειραματισμών στους προηγούμενους δίσκους. Αν και δεν δηλώνω φαν του συγκεκριμένου ιδιώματος, δεν μπορώ να αρνηθώ τη συνθετική ποιότητα του δίσκου, συνεπώς πιστεύω ότι θα αρέσει στους φίλους του Progressive Death Metal.

Βαθμολογία: 7/10
Συντάκτης: Αντώνης Μπραϊκίδης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: DAATH – Επίσημη Σελίδα