Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 58:28
Εταιρεία: Αυτοχρηματοδοτούμενο Άλμπουμ
Το ημερολόγιο δείχνει 2 Μαρτίου, ο όχι και τόσο βαρύς φετινός χειμώνας ετοιμάζεται να δώσει την θέση του στην άνοιξη και ότι την συνοδεύει, όταν οι Βρετανοί/Ρουμάνοι εκπρόσωποι του Doom/Death ιδιώματος CLOUDS, κυκλοφορούν την πέμπτη ολοκληρωμένη δουλειά τους “Durere” (στα ρουμανικά σημαίνει πόνος). Από τον τίτλο και μόνο του καινούργιου αυτού άλμπουμ, όσοι έχουν την παραμικρή επαφή με τον χώρο και το συγκρότημα, καταλαβαίνουν τι θα συναντήσουν ακούγοντας το…
Ο δίσκος ξεκινά με το “Cold Guiding Light” και η άνοιξη που μέχρι πριν λίγο έκανε δειλά την εμφάνιση της φεύγει και δίνει την θέση της σε έναν χειμώνα βαρύ και σκοτεινό, όπως η μουσική που ακούγεται από τα ηχεία. Όπως και σε όλες τις προηγούμενες δουλειές τους, οι CLOUDS δεν «τσιγκουνεύονται» την ατμόσφαιρα, τα βαριά φωνητικά, αλλά και την μελωδία. Η ισορροπίες μεταξύ αυτών των στοιχείων που τους χαρακτηρίζουν, λειτουργούν και πάλι ως σήμα κατατεθέν του σχήματος το οποίο πριν προλάβεις να συνέλθεις από την παγωνιά του πρώτου κομματιού, επιμένει με το “Empty Hearts”. Από την αρχή του άλμπουμ, διώχνει οποιοδήποτε φως μπορεί να είχε απομείνει γύρω σου. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και τα υπόλοιπα πέντε κομμάτια του δίσκου, μέχρι το τελικό “The End Of Hope”, που, τιμώντας το όνομα του, κλείνει το άλμπουμ χωρίς να αφήνει καμία ελπίδα, μετά από 59 σχεδόν λεπτά καταχνιάς και μαυρίλας που έχουν πλημμυρίσει τα πάντα στο πέρασμα τους.
Ζυγισμένο και ισορροπημένο το “Durere”, μουσικά δείχνει να κινείται στα βήματα των προκατόχων του, όμως με κάποιες διαφορές που το κάνουν να ξεχωρίζει. Δείχνει πιο ώριμο, πιο μεστό, πιο εσωτερικό. Κυρίως στιχουργικά, αυτή η εσωτερικότητα είναι τόσο έκδηλη που σε σημεία σίγουρα ταυτίζεται με τις πιο σκοτεινές και εξίσου εσωτερικές σκέψεις του ακροατή. Το στοιχείο αυτό, το οποίο δένει απόλυτα με την κατεύθυνση και το συναίσθημα που θέλει να περάσει το συγκρότημα, κάνει την κυκλοφορία τους αυτή τόσο δυνατή και ζωντανή. Δεν θα ακούσει φυσικά σε καμία περίπτωση κανείς γρήγορα κομμάτια ή μελωδίες που μπορεί να επιφέρουν την όποια ανάταση. Δεν αφήνει η μουσική τους κανένα τέτοιο περιθώριο. Πρόκειται για κομμάτια τρομερά μελωδικά μεν, αλλά οι μελωδίες τους είναι αυτές που συνοδεύουν τις πιο στενάχωρες και βαθιές σκέψεις μας.
Μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή κυκλοφορία από τους CLOUDS που εδώ δείχνουν να βρίσκουν τον τρόπο να εκφράσουν μουσικά το απόλυτο ψυχικό κενό, την μοναξιά και τον κρυμμένο πόνο. Θα σας οδηγήσει σε μονοπάτια αναζήτησης, μονοπάτια σκοτεινά και δυσπρόσιτα. Αλλά είναι τέτοια η ομορφιά και το γοτθικό μεγαλείο στον τρόπο παρουσίασης τους, που θα θελήσετε να κάνετε αυτήν την διαδρομή ξανά και ξανά. Μέχρι να φανεί μία ηλιαχτίδα στο τέλος της…
Βαθμολογία: 7/10
Συντάκτης: Φανούρης Εξηνταβελόνης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: CLOUDS – Σελίδα Bandcamp
