Χρονολογία: 1999
Συνολική Διάρκεια: 38:10
Εταιρεία: Spinefarm Records

Τα «παιδιά της λίμνης» επανέρχονται στο προσκήνιο με τον δεύτερό τους δίσκο που φέρει τον τίτλο «Hatebreeder». Στο album, για άλλη μια φορά μας καλωσορίζει διά του εξωφύλλου ο ΧΑΡΟΣ (ο οποίος κοσμούσε και το ντεμπούτο), αυτή την φορά αλλάζοντας χρώματα, έτσι για να ευθυμήσουμε και λίγο…πράσινη απόχρωση με φόντο μια λίμνη (είναι άραγε η λίμνη Bodom λίγο έξω από το Ελσίνκι, στην οποία είχαν μαχαιρωθεί μέχρι θανάτου τον Ιούνιο του 1960 οι τρεις νεαροί campers;;).

Από την πρώτη τους κιόλας κυκλοφορία, οι Φινλανδοί μας είχαν συνηθίσει σε δυνατή και γρήγορη μουσική, που εάν θέλαμε να της προσδώσουμε κάποιο χαρακτηρισμό, αυτός θα ήταν μελωδικό «Black Metal με αρκετές Power καταβολές» ή αλλιώς «τάχυστο Power Metal με Black φωνητικά»! Αυτό το είδος φυσικά, συνεχίζουν να παίζουν οι C.O.B. και στον καινούριο τους δίσκο, με μόνη διαφορά πως οι νέες συνθέσεις είναι καλύτερα δουλεμένες (πιο «ψαγμένες» θα έλεγε κανείς) και η παραγωγή είναι σαφώς πιο δυνατη και καθαρή. Μιλώντας για τον συνθετκό τομέα τώρα, στο «Hatebreeder» γινόμαστε μάρτυρες μουσικών δεξιοτήτων αλλά και σύνθεσης! Με τραγούδια όπως τα «Silent Night, Bodom Night», «Bed of Razors», «Towards Dead End», «Warheart», «Children of Bodom» και φυσικά το αγαπημένο μου «Downfall» (με την ανατριχιαστική εισαγωγή!), τα οποία αποτελούν διαμάντια στον σύγχρονο ακραίο και συνάμα μελωδικό ήχο, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε κι αλλιώς!

Ακούγοντας κάποιος προσεκτικά το «Hatebreeder», καταλαβαίνει πως οι επιρροές των C.O.B. είναι αρκετές. Ξεκινούν από IRON MAIDEN, STRATOVARIUS και καταλήγουν σε IN FLAMES DARK TRANQUILLITY και DIMMU BORGIR. Σε μερικά σημεία οι Φινλανδοί μας δείχνουν και την κλασσική τους παιδεία, έχοντας αναφορές σε συνθέσεις του Wolfgang Amadeus Mozart! Έτσι άλλωστε εξηγείται και η πολυδιάστατη μουσική που μας προσφέρουν. Βέβαια, οι περισσότερες ιδέες οφείλονται στην ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης με το όνομα Alexi Laiho (τραγουδιστής-κιθαρίστας), ο οποίος σε συνεργασία με τον κιμπορντίστα Janne Warman Pimeys κάνουν «παπάδες», δίνοντας μια αρτίως καταρτισμένη μουσική πανδαισία. Συνειδητά ή όχι, οι CHILDREN OF BODOM μας δείχνουν έναν εναλλακτικό δρόμο όσον αφορά το πώς θα έπρεπε να παίζεται το μελωδικό Black Metal την σήμερον ημέραν…

Είναι ευρέως γνωστό πως ο Alexi Laiho, είχε προσπαθήσει πολλές φορές να αυτοκτονήσει στο παρελθόν. Κρατώντας αυτόν τον δίσκο στα χέρια μου, το μόνο που έχω να πω είναι πως: ΕΥΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ!

Βαθμολογία: 9/10
Συντάκτης: Αλέξανδρος Σουλτάτος
Δακτυλογράφηση Κειμένου: Ραφαήλ Παγώνης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος:  CHILDREN OF BODOM – Επίσημη Σελίδα